تذکري که در آستانه ماه مبارک رمضان به خودم و به آقايان عرض مي‌کنم اين‌که بايد هميشه در اين فکر بود که اين ماه رمضان، آخرين ماه رمضان عمر ماست. اگر انسان اين فکر را نداشته باشد نمي‌تواند مراحل را طي کند. بايد هميشه دعايمان اين باشد که اين ماه رمضان، آخرين ماه رمضان ما نباشد. اما اگر بناء گذاشتيم که اين‌گونه است و اين آخرين باري است که خداوند ما را به عنوان ميهمان دعوت کرده است و ديگر راهي براي نجات از رذايل نفساني و مشکلات اجتماعي و مالي و غيره وجود ندارد و همه‌ي راه‌‌ها بسته است و تنها راه نجات ماه رمضان و شب قدر است، اگر اين را باور داشته باشيم،آن گاه با لذت خاصي وارد سفره‌ي الهي می شويم و با لذت خاصی روزه خواهيم گرفت .
اگر کسي با حلول ماه مبارک احساس کسالت کند، اين خيلي مشکل دارد .آن که مشکل ندارد، به استقبال ماه رمضان مي‌رود و از آمدن ماه رمضان خوشحال مي‌شود. اگر ما هم چنين نشاط عميق دروني نداريم، بايد آن را ايجاد کنيم. توجه کنيد خداوند هميشه نسبت به بندگان خود عنايت دارد اما در ماه رمضان عنايت خاص دارد گرچه من بر اين عقيده‌ام که خداوند هميشه به بندگانش عنايت خاص دارد، اگر چه بشر با اين غفلت‌ها گناهان و بي‌خبر‌ي‌ها، قابليت اين عنايت را ندارد در ماه رمضان خداوند مي‌فرمايد: من درها را باز مي‌کنم. اين‌که در اين ماه در‌هاي جهنم بسته مي‌شود و همه درهاي بهشت باز مي‌شود، يعني خداوند همه آن عنايتي که متصور است به بشر عنايت مي‌کند لکن ما بي‌خبريم و بيچاره‌ايم! مي‌گويد اگر خودت اصرار نداشته باشي و براي خودت ملکه نشده باشد، راه‌هاي تقرب به او باز است و در هر راه يک باب بي‌نهايت است. بايد توجه کنيم بايد هميشه در حال تدبر و تفکر باشيم. حالت سکوت را براي خود ايجاد کنيم که اين سکوت دريچه‌ايي به سوي ديدن حقايق است.
آن‌که يک ساعت درباره‌ي امور دنيوي سخن مي‌گويد، قابليت ندارد چشم و دل او به حقايق باز شود. بياييم نفسمان و خودمان را قدري به رياضت بيندازيم! خيلي از اين حرف‌هاي بيهوده را نگوييم اين‌که زيد ديروز کجا بود و امروز کجا رفت و امثال آن چه فايده‌ايي دارد؟! ذهن و نفس خود را محل کرامت‌هاي انساني کنيم! اخلاق پسنديده باعث نجات در دنيا و آخرت خواهد شد؛ لذا بايد از خدا استمداد کنيم. بتوانيم در اين ماه با قرآن بيشتر آشنا شويم حقيقت ماه رمضان،حقيقت قرآن است بايد طوري باشد که پس از اين ماه، آدمي يک طهارت و پاکي در خود احساس کند که همه‌ي وجودش را احاطه نموده است. پيش از ماه رمضان به غيبت و تمسخر و غيره علاقه داشتم و پس از اين ماه ديگر ميلي بدان‌ها ندارم. پس از ماه رمضان به ضعف خود پي ببرد و يقينش بيشتر شود. يقين کند که خداوند قادر مطلق است و همه چيز به دست او و در اختيار اوست او قادر مطلق و من ضعيف مطلق هستم به اين‌ها يقين پيدا کند ان شاء الله.