مرحوم اصفهانی(ره) از مرحوم شيخ انصاري(ره) تعبير به شيخ اجل مي‌كند و از استادش مرحوم آخوند به شيخنا العلامة تعبير مي‌كند. اين در نهاية الدراية فراوان است.

من قبلاً‌ هم عرض كردم که فهم اين کتاب مشكل است؛ عباراتش دقيق است؛ شايد روي هر سطري بگوييم مرحوم اصفهاني مدّت‌ها فكر كرده است.

متأسفانه الآن در زمان ما، که به زمان ما هم اختصاص نداشته، و از اول هم اين كتاب با عظمت را مي‌كوبيدند؛ و هم اين كه اين اصول را با معقول مخلوط كرده است. گفته بودند فقهش اصول است، اصولش هم معقول است و معقولش هم غير معقول است؛ اما واقعاً اينطور نيست؛ به شما عرض كنم هم در حاشيه كفايه و هم در حاشيه مكاسب تحقيقات بسيار مهمي ‌را مرحوم اصفهاني دارد.

مرحوم آقاي خوئي(ره) كه از شاگردان ايشان هست، بسياري از مباني مهم خود را از مرحوم اصفهاني گرفته است. به هرحال، الآن در درس‌ها ديگر خيلي از کلمات مرحوم اصفهاني نمي‌گويند.

گاه مي‌گويند طلبه‌ها خسته مي‌شوند؛ و واقعاً خود استاد هم بايد وقت بگذارد و تا سبك كلام اصفهاني(ره) دستش نباشد، نمي‌تواند مراد او را درست بفهمد؛ همّت كنيد و با اين کتاب و حاشيه مکاسب ايشان حتماً ارتباط داشته باشيد. ما که توفيق درك مجلس اين بزرگان را كه نداشتيم، اما اگر كنار حواشي اينها بنشينيم، شايد به منزله تلاميذه ايشان محسوب شويم؛ البته با حضور، دقت، حوصله و عمق.