بايد در زمان تعطيلات  براي خودمان برنامه داشته باشيم. من اين را تجربه كردم که، اگر بگوييم كه: خوب امروز تعطيل است يك ساعت كار را ديرتر شروع كنيم، اين خودش اولين قدم براي شكست است. بايد مثل ساير ايام، همان ساعتي كه كار را شروع مي‎كرديم، مثلا هر روز ساعت هشت اينجا براي بحث مي‎آمديم، حالا ساعت هشت برويم در اتاق مخصوص مطالعه يا كتابخانه عمومي، كار را شروع كنيم.
باز توصيه من به آقايان در آن بحث اين بود كه، يك كتاب فقهي را به عنوان كتاب مطالعاتي خودتان قرار دهيد، مثلاً بزرگان گذشته تاكيد مي‎كردند كه، يك دوره مسالك شهيد ثاني را از اول تا آخر ببينيد، اصلاً به عنوان كتاب مطالعاتي، روزي پنج صفحه، ده صفحه را همين طور مطالعه كنيد‌، خوب بعد از يكي دو سال مي‎بينيد كه، يك دوره فقه را خوانده و مطالعه كرديد.
بايد برنامه ريزي بكنيم، اينكه بگوييم: حالا سه ماه تعطيل است و بعد از سه ماه دوباره درس را شروع كنيم، ذهن انسان خراب مي‎شود، مثل لوله‌ي آبي كه اگر آب داخلش بماند، يك مقداري شايد خراب هم شود، بالاخره ذهن اگر كار نكند، تنبل مي‎شود.
خداوند اين قوايي كه در اختيار انسان قرار داده، چه قواي جسمي و چه قواي نفسي، طوري آفريده كه اگر انسان از آن استفاده كند، قوي مي‎شود و اين خيلي نكته مهمي است.
اينطور نيست كه بگوييم: فلاني استعدادش خيلي قوي بوده و لذا چيزي فهميده است. خداوند طوري به انسان عنايت كرده كه، آن كسي هم كه استعدادش متوسط است، اگر واقعاً روي روش صحيح كار كند، از آن كسي كه استعدادش قوي‎تر است، جلو مي‎افتد.
بايد از ذهن و فكرمان كار بكشيم. حافظه هم همين طور است، قوه حافظه، قوه‎اي است که اگر انسان از آن كار نكشد و استفاده نكند ضعيف مي‎شود.
بنابراين براي خودتان برنامه‎اي بگذاريد، ان شاء الله در حال تربيت كردن نفس و وجود خودمان هستيم، هر سالي كه به پايان سال مي‎رسد، واقعاً نگاه كنيم که يك سال از عمرمان گذشت، چه شد؟ از چه دور شديم؟ ‌به چه نزديك شديم؟‌ چه حقايقي براي ما كشف شد؟ اينها را بايد بررسي كنيم تا بتوانيم يك برنامه ريزي دقيق داشته باشيم.
از همه آقايان التماس دعا داريم.