اگر علائم ظهور را به وادی درایت بسپاریم چه رخ می دهد

جناب حجت الاسلام پناهیان ؛

با اهداء سلام. اخیرا مطالبی را منسوب به شما در رابطه با علائم ظهور خواندم . در این مطالب که ظاهرا متن سخرانی اخیرتان در منبری مقدس است، فرموده بودید همه چیز نیازی به روایت ندارد و دعوت به درایت کردید! نظر به تقدس آن منبر و جفای بزرگی که در سخنان تان در حق امام راحل و برخی فقهای مبرز حوزه علمیه قم نمودید لازم دیدم پنج اشکال عمده مطالب تان را متذکر شوم:

1- شما در سخنان تان برداشت شخصی خود از مسائل را مصداق "درایه الروایه" ذکر کردید. خوب است این موضوع روشن را بیاموزید که مصداق "درایه الروایه" ، درک ذوقی شما از مسائل جامعه نیست! مقصود درک روایت است؛ تکرار می کنم درک "خود روایت ". و مقصود درکی منطقی و بر مبنای اصول عقلانی است و نه درکی مبتنی بر ذوقیات و احساسات از مسائلی خارج از روایات. و بحمدلله شیعه آنقدر پله های محکمی دارد که نیازی به درایت بی پایه نداشته باشد. 

2- شما شاهد سخن تان را در عدم نیاز به روایت و رجوع به درایت فرموده حضرت امام ره در پیام نوروزی سال 1361 شمسی قرار دادید . و سپس دیگران را نیز دعوت به فکر کردید. درعبارتی که شما به نقل از امام خواندید اینطور گفتید: "این قلب‌هایی که قبل از انقلاب، توجه به دنیا داشت، امروز مى‏بينيم كه این شوق و شعفها به لقاء اللَّه براى آنها حاصل شده (یعنی شهادت‌طلب شده‌اند) و ایمان آنها تقویت شده كه يكى از علائم ظهور بقية اللَّه ارواحنا له الفداء است"و چه جفای بزرگی در حق امام خمینی (ره) آن مرجع کم نظیر کردید. شما نه تنها پیام ایشان را به درستی برای مردم بیان نکردید بلکه عظمت آن فقیه را هم با این درایت ذوقی تان مورد سوال قرار دادید. استناد حضرت امام ره هم برای علائم ظهور به روایت است نه درایت ذوقی! 

ظاهرا فرصت مطالعه دقیق  پیام امام راحل را پیدا نکرده اید؛ در پیام امام اینطور آمده است: "ما امروز می‌بینیم که این جلوه‌ها حاصل شده است، و این شوق و شعفها به لقاء الله برای آنها حاصل شده است، و دست عنایت خدای تبارک و تعالی به سر این ملت کشیده شده است، و ایمان آنها را تقویت فرموده است که یکی از علائم ظهور بقیه الله- ارواحنا فداه- است."  

اگر درایت می نمودید به روشنی قابل فهم و دستیابی است که عبارت "علائم ظهور" برمی گردد به این روایت از امام باقر (ع) : "اذا قام قائمنا وضع الله یده علی رؤوس العباد فجمع بها عقولهم وکملت بها احلامهم" بحار الانوار ج 12، ص 182(هنگامی که قائم ما قیام کند خداوند دستش را بر سر بندگان می گذارد و عقول آن ها را با آن جمع کرده و افکارشان با آن تکمیل می شود.)

و همچنین در روایتی دیگر از امیرالمومنین حضرت علی ع که فرموده اند: "وضع یده علی رؤوس العباد فلا یبقی مؤمن الا صار قلبه اشد من زبر الحدید و اعطاه الله قوة اربعین رجلا.")امام مهدی ع) دست بر سر بندگان (خداوند) گذارد، پس هیچ مؤمنی باقی نمی ماند جز آن که قلبش محکم تر از پاره های آهن گردد و خداوند به او نیروی چهل مرد را عنایت فرماید.کمال الدین، ص ۶۵۳.

3- همانطور که میدانید در معارف دینی امور بر دو قسم اند یا توقیفی و یا غیرتوقیفی. مثلا مشهور متکلمان معتقدند اسماء الهی توقیفی است؛ بنابراین نمی توان در پوشش فکر و درایت برای خداوند متعال اسم جدیدی را قرار داد. همچنین آنچه که اینجانب تاکنون آموختم این است علائم قیامت و ظهور حضرت حجت عج – چه در علائم حتمی و چه غیر حتمی – توقیفی است و بنابراین هیچ انسانی نمی تواند در این علائم دخل و تصرف کند چه با فکر و چه با درایت! 

4- آیا با خود اندیشیده اید چنانچه علائم ظهور را به وادی درایت بسپاریم چه رخ خواهد داد؟ آیا می دانید چه بدعت هایی در جامعه به وجود خواهد آمد؟ دور نیست سال هایی که مسئولین این کشور خطاهای خود را به نام مبارک امام عصر عج گره می زدند و ایمان و عقیده مردم را به بازی می گرفتند. آیا آن ها مدعی درایت نبودند؟ و چه بسیار کسانی که در طول تاریخ بدعت ها گذاشتند و مدعی درایت بودند ...

5-مسئله نمایش شیفتگی مردم به سید و سالار شهیدان در راهپیمایی عظیم اربعین و همچنین شهادت در راه دفاع از اسلام و حریم اهل بیت ع خود هزاران پیام و معرفت برای مردم به همراه دارد و نیازی نیست که درایت ذوقی شما پایه ای برای این خروش بسازد و در این راه بدعت ایجاد کند. و چه خوب است در مسائل علمی شور و احساس را کنار بگذارید و مستدل بحث و درایت بفرمایید. کما آنکه در مطالب تان به شدت برای دفاع از موضع ناصحیح خود، به نوعی رد سخنان تان را مقابله با "انتظار" حضرت حجت عج جلوه دادید و با خلط مبحث سعی در اثبات مطالب تان داشتید. خداوند عقیده و ایمان این مردم را از درایات ذوقی حفظ کند