بايد با چراغ اهل‌بيت و با هدايت اهل‌بيت سراغ قرآن برويم

خدمت شما طلاب و فضلاي محترم كه در معيّت اساتيد و مدير محترمتان به قم تشريف آورده‌ايد، خير مقدم عرض مي‌کنم.

اميدوارم در پرتو عنايت ويژه حضرت معصومه(سلام الله عليها) كه در پابوسي بارگاه با عظمتش بزرگان ما از فقها، فلاسفه، عرفا و مفسران، به مقامات عاليه‌اي از علم و عمل رسيده‌اند ان شاء‌الله شما هم مورد توجه ويژه قرار بگيريد.

يک مطلب ضروري براي ما طلبه‌ها اين است که شرح حال علماي گذشته را بايد زياد مورد توجه قرار دهيم تا بفهميم فقهاي ما با چه تلاش‌هايي، با چه اخلاصي، با چه انگيزه‌هايي عمر علمي خود را سپري كردند، اين خيلي مهم است.

فكر نكنيد كه الآن ما با اين درس و بحث‌ها كاري مي‌كنيم، مخصوصاً حالا كه از يك جهت با برنامه‌ريزي‌هاي صورت گرفته طلبه‌ها نوعاً زمان مطالعاتي خود را مقيّد به زمان خاصي كرده از صبح تا ظهر، عصر هم دو ساعت، در حاليکه علماي بزرگ ما به‌طور دائم و تمام وقت در تلاش علمي بودند، در سفر و حضر، شب و روز، چه بسيار علمايي كه در شرح حالشان نوشته‌اند غالباً تا اذان صبح بيدار مي‌نشستند و مشغول مطالعه و تحقيق بودند. ما بايد اين سيره را مورد توجه قرار بدهيم.

هر چه علم خود را زياد كني ارزش خود را زياد كرده‌اي.

نكته مهم در دنباله روايت است که حضرت مي‌فرمايد: «فَإِنَّ بِالْعِلْمِ تَهْتَدِي إِلَى رَبِّكَ وَ بِالْأَدَبِ تُحْسِنُ خِدْمَةَ رَبِّكَ»، با علم خدا را مي‌شناسي، قرآن كريم هم مي‌فرمايد: «إِنَّما يَخْشَى اللهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماء»، فرد جاهل را نمي‌توان گفت خداشناس نيست ولي خداشناسي يک انسان عالم با جاهل، قابل مقايسه نيست.

جاهل مثل كسي است كه در تاريكي راه مي‌رود و جلوي خود را نمي‌بيند. اما عالم همان مسير را با نور علم مي‌رود. با ادب، انسان مي‌تواند عبوديت خدا را به خوبي انجام بدهد. متأسفانه ما نوعاً ديد خود را منحصر به همين امور ظاهري مي‌كنيم، در درجه‌ي اول انسان بايد نسبت به خداي تبارك و تعالي ادب داشته باشد، شرط ادب اقتضا مي‌كند خود را هميشه در محضر خدا ببيند، به بندگان خدا تهمت نزند، دين خدا را خراب نكند، دين خدا را دستکاري و كم و زياد نكند، ادب ما نسبت به خدا اينهاست، شرط ادب اين است كه اول وقت نماز بخواند، آنها كه نمازشان را به تأخير مي‌اندازند نسبت به خدا بي‌ادبي مي‌كنند مگر آنکه عذري در كار باشد.

شرط ادب رعايت همه واجبات و ترك همه محرمات است، براي ما طلبه‌ها رعايت مستحبات از شرايط ادب است.

اميرالمؤمنين بعد از آنکه مي‌فرمايد: «و بالأدب تحسن خدمة ربك»، يك كبراي كلي مطرح کرده و مي‌فرمايند: «و بأدب الخدمة يستوجب العبد ولايته و قربه»، نمي‌گويد با علم، نمي‌گويد با معرفت خدا، بلکه مي‌گويد با رعايت ادبِ خدمت به خدا و دين او انسان به ولايت خاص و قرب به خدا لياقت پيدا مي‌كند. خدا بر تمام عالم تكوين و تشريع، انسان و غير انسان ولايت عامه الهيه دارد، اما ولايت خاصه او شامل اولياءش مي‌گردد. ولايت خاصه يعني دست انسان، دست خدا مي‌شود، چشم انسان چشم خدا مي‌شود، آنگاه انسان همه چيز را از ديد خدا مي‌بيند، همه اعضا و جوارحش الهي مي‌شود.

توفيق رسيدن به اين ولايت خاص از علم و ادب شروع مي‌شود، حالا كه ما موفق شده‌ايم با عنايت حق در حوزه امام زمان(عجل الله تعالي فرجه الشريف) حضور پيدا كرده و بر سر سفره‌ي اهلبيت عليهم السلام بنشينيم بايد اين توفيق را بسيار مغتنم بشماريم.

اين مسيري که ما در آن قرار داريم با هيچ چيز اين عالم قابل مقايسه و ارزش گذاري نيست، نبايد به ذهن يک طلبه خطور کند اگر به جاي اين ده سال درس خواندن كاسبي كرده بودم الآن چه ثروتي داشتم؟ يا اگر دانشگاه رفته بودم الآن فلان مدرک و مقام را داشتم، اينها وسوسه‌هاي شيطان است که سراغ ما مي‌آيد، مي‌گويد چه اصراري بر طلبگي داري؟

الآن زمانه‌اي نيست كه مثل سابق مردم خيلي توجه به شما داشته باشند، وضع مالي‌ات هم كه اينطور است، رها كن! توجّه به اين وسوسه‌ها ناشي از نشناختن ارزش كارمان است، خداي تبارك و تعالي متكفل رزق ما طلاب شده است. رزق هر كسي هم كه مقدّر باشد به او مي‌رسد و هيچ چيز نمي‌تواند مانع از آن شود.

لذا از فرصت گرانبهاي عمر خود خيلي استفاده كنيد. قدردان زحمات بزرگاني که مؤسس حوزه با عظمت شهرتان هستند باشيد، قدر زحمات آنها به اين است كه از اين امكانات و شرايط خوب استفاده كنيد.

خصوصاً اين که يکي از  نعمات خدا بر من و شما اين است كه در دوران حاکميت انقلاب اسلامي قرار گرفته‌ايم دوراني که دين به صحنه اجتماع آمده است.

مطلع باشيد مدت‌هاست که مهم‌ترين دانشگاه‌ها در اسرائيل، اروپا و آمريكا بخش‌هايي پيرامون شيعه‌شناسي و اسلام شناسي، تأسيس کرده و‌ دنبال اين هستند كه اسلام را بشناسند تا بدانند چطور مي‌توانند با آن مقابله كنند.

در زمان قاجار استعمار انگليس با سوء استفاده از اعتقاد ما به مهدويت، مدعيان مهدويت براي ما درست كردند. بابيت را با علي محمد باب و بهائيت را با ميرزا حسينعلي بهاء درست كردند، امروز هم بيكار نيستند و دائماً براي ما مذهب‌تراشي و فرقه‌تراشي مي‌كنند. حال چه كسي بايد از اسلام و تشيع حقيقي دفاع كند؟ من و شما بايد با جدّيت درس بخوانيم، زحمت بكشيم، تا با عنايت خدا قابليت دفاع از فقه و تفسير و اعتقادات اهلبيت را پيدا كنيم.

واقعاً يكي از مظلوميت‌هاي ائمه اين است كه ما شيعيان و طلاب حوزه‌هاي علميه هنوز به كُنه معارف اهلبيت نرسيده‌ايم. اين امر خطابه و شعار نيست بلكه واقعيت دارد، بخش وسيعي از كلمات و معارف ائمه ما و بالاتر از آن بخش بسيار وسيعي از قرآن هنوز براي ما روشن نشده و آن را كشف نكرده‌ايم. بايد با چراغ اهل‌بيت و با هدايت اهل‌بيت سراغ قرآن برويم و كلمات خدا و معارف الهي را استخراج كنيم، سفره علمي حوزه بزرگ‌ترين سفره علمي عالم است، تمام علوم، انظار، نظريات، تئوريات بشري، محدود است. تحصيل علم پزشكي در چهار سال و با دوره تخصصي آن نهايتاً تا ده سال تمام مي‌شود. امّا به قول مرحوم والد ما(رضوان الله تعالي عليه) که مي‌فرمودند يك عمر كامل براي فقه تنها كافي نيست، چه برسد به تفسير و كلام و تاريخ.

ان شاء الله شرايط زمان را، شرايط انقلاب را، شرايط دنياي كنوني را در نظر بگيريم و از اين موقعيت‌ها استفاده كنيم.

والسلام عليکم ورحمة الله و برکاته