این حکومت اسلامی مستند به ادله عقلی و نقلی و قرآنی است

در جواب توهم اين فرد بايد گفت ميان مفسرين و کساني که نسبت به قرآن عمیق کار کرده‌اند، فقها از برجستگی ويژه و بالايي برخوردارند. هرچند غالب فقها نیامدند از اول تا آخر قرآن را برای ما تفسیر کنند، اما آن آیاتی از قرآن را که فقیه به آن تمسک کرده و در فقه مورد استشهاد قرار می‌دهد، از نظر عمق و دقت با هیچ تفسیری قابل مقایسه نیست.

اساساً ريشه این حرف که فقها از قرآن جدا هستند به اين تهمت بر مي‌گردد که شیعه از قرآن جداست. شیعه فقط تمسک به روایات می‌کند. اين افترايي است که اهل‌سنت بر شیعه بسته‌اند. سؤال ما از اهل‌سنت این است آیا در مسائل فقهی، ائمه ما بیشتر به قرآن تمسک کرده‌اند یا علمای اربعه‌ی اهل‌سنت؟ کتاب‌های ابوحنیفه، مالک، شافعی و احمد بن حنبل موجود است، استدلال‌هاي قرآني این کتاب‌ها در مقابل روایاتی که ائمه ما به قرآن استدلال کرده‌اند، اصلاً قابل مقایسه نیست.

در مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) یکی از محققین تحقيقي حول همین موضوع انجام داد که روشن شود امامان ما و ائمه اهل‌سنت به چه تعداد از آیات تمسک کرده‌اند؟ دیدیم اصلاً قابل مقایسه نیست. نتيجه آن تحقيق شش هفت جلد کتاب به نام «تمسّک العترة الطاهرة بالقرآن الکریم» است. زماني که دو جلد این کتاب چاپ شده بود یکی از علمای الازهر به ديدار من آمد، این کتاب را جلوی او گذاشتم و گفتم این کتاب چیست؟ یک مقدار آن را تورق کرد گفتم با وجود این همه استشهادات ائمه ما به قرآن، آیا این تهمتی که برخی از شما به شیعه می‌زنید که شیعه قائل به تحریف قرآن مي‌باشد درست است؟ سه بار گفت کلا. هرگز. این کتاب اثبات می‌کند ائمه ما به همین آیاتی که در قرآن موجود است تمسک کرده و فقهاي شيعه هم به همين آيات تمسک مي‌کنند.

مگر می‌شود امام(علیه السلام) به آیه‌ای تمسک کند اما فقیهی که خودش را تابع مذهب جعفری و امامیه می‌داند به آن آیه تمسک نکند؟ بنابراين کتب فقهی فقهای ما مملو از دقایق تفسیری در آیات قرآن است. ما حرفهاي خود را مستند مطرح می کنیم.

يکي اينکه براي فهم قرآن و دين ما نیاز به امامت و روایات ائمه(علیهم السلام) داریم. به دليل آیه شریفه 44 سوره نحل «و أنزلنا إلیک الذکر لتبیّن للناس ما نزّل إلیهم ولعلّهم يتفکرون»، قرآن نیاز به بیان دارد، این کتاب نه فقط در زمان رسول خدا(ص)، بلکه در هر زمانی نیاز به بیان دارد. يکي از ويژگي‌هاي قرآن نسبت به سایر کتب آسمانی این است که در آن کتاب‌ها همين که آن پيامبر آنچه را که بر او نازل شده برای مردم قرائت می‌کرد، قضيه تمام مي‌شد.

اما از خصوصیات قرآن اين است که نیاز به بیان دارد «أنزلنا إلیک الذکر لتبین للناس» خداوند مي‌فرمايد قرآن را بر تو نازل کرديم تا آن را براي مردم بيان و تبيين کني. نفرمود «لتقرئه علی الناس». پیامبر بیان کرد و بیانشان را هم امیرالمؤمنین(علیه السلام) در همان مصحف خودش نوشت و ما معتقدیم آن مصحف الآن نزد امام زمان(عج) است، قرآن نیاز به بیان دارد و بیانش در هر زمانی باید از جانب کسی باشد که خودش جوهر و حقیقت این قرآن باشد، نور او با نور قرآن واحد باشد و آن غیر از امام معصوم شخص دیگری نیست، این یکی از آیاتی است که به خوبی می‌شود در مسئله امامت به آن تمسک کنیم. می‌خواهند روایات را به بهانه‌های مختلف از دست ما بگیرند.