آداب روزه واقعی

در روایت دیگری امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید: «ولیکن علیک وقار الصیام» یعنی صیام یک وقاری و لون خاصی دارد که این حالت خاص باید در انسان مشهود باشد. «و الزم ما استطعت من الصمت والسکوت الا عن ذکر الله». اگر چه در همه ایام انسان سفارش به سکوت شده اما در ماه رمضان این سفارش مؤکد است، حتی از صحبت‌های عادی هم باید خودداری کرد. 

افزون بر صحبت‌های حرام که مسلم حرام است و بایداز آن خودداری کرد، از حرف‌های بیهوده و لغو هم باید پرهیز نمود. شاید یکی از عللی که شعرخوانی در ماه رمضان بالخصوص کراهت دارد همین باشد. 

زبان انسان در ماه رمضان باید دائم مشغول به ذکر خدا باشد، البته کار بسیار مشکلی است، اما این وقار صیام است، این ادب برای روزه و شأن صائم است که زبانش را به حرام و لغو آلوده نسازد ،حتی در امور غیر ضرورری هم آنرا به کار نبندد.

امیدوارم خدای تبارک و تعالی ماه مبارک خیلی خوبی را برای ما مقدّر کرده باشد. خدا را شاکریم که ما را زنده نگه داشت  تا وارد این ماه شویم هر چند نمی‌دانیم تا آخر ماه هستیم یا خیر؟ اما همین مقدار هم بسیار جای شکر دارد. 

ان شاءالله از برکات این ماه بیش از سال‌های گذشته استفاده کنیم و راهش توسل به صاحب این ماه  خدای تبارک و تعالی است.

انسان باید به خدا التماس کند، باور کند که خیلی عقب مانده، باور کند که دستش کاملاً خالی است، باور کند که خیلی نیازمند است و با اصرار از خدا بخواهد که او را وارد حقیقت این ماه و وارد اسماء و صفاتش کند. 

دعای سحر تمامش اسماء و صفات الهی است، اگر انسان بتواند یک فقره‌‌ای از آن را بفهمد برای او کافی است، امیدواریم که خداوند کریم شامل حال همه ما بفرماید.