قبل از ازدواج و زماني که در خدمت مقدس سربازي بود، پدرم منزلي خريداري نمودند و نيمي از آن را به خانم برادرم (بخاطر مهريه‌‌اش) و نيمي را به بنده بخشيدند و مقرر نمودند که بعد از ازدواج من، برادرم نيمي از اجاره مسکن مرا بپردازد تا زماني که من نيز بتوانم منزلي بخرم. متاسفانه در اين بين هيچ چيزی مکتوب نشد. بنده در سال 1378 ازدواج کردم و پدرم در زمان خواستگاري به حاضرين بخصوص همسرم و پدرشان گفتند که پسرم تازه از خدمت سربازي آمده و کار و مالي ندارد فقط نصف يک منزل مسکوني هست که به او و برادرش بخشيده‌‌ام. علي أيّ حال در زمان حيات پدر، برادر عزيزم سفارش ايشان مبني بر پرداخت نيمي از اجاره خانه بنده را انجام نداد، تا اينکه پدرم درسال 1386 فوت کردند.(خداوند او را بيامرزد). بنده چندين مرتبه بحث منزل را با بزرگان خانواده از جمله مادر و عمويم مطرح کردم ولي آنها مرا به صبر دعوت نمودند و من نيز به خواسته ايشان احترام گذاشتم. تا تابستان امسال که برادرم خودش بحث خانه را مطرح کرد و عنوان داشت نيمي از خانه برای خانم من است و نيمي از آن برای مادر و بقیه بچه‌‌ها (ما دو برادر و سه خواهريم). من اعتراض کردم و موارد فوق را بيان داشتم ولي برادرم گفت که درصورتي که مادر و خواهرها از سهمشان بگذرند آن منزل نصفش براي خانم من و نيم ديگر براي من و توست. من موضوع را با مادر وخواهرهايم بيان داشتم وآنها اظهار داشتند که نيمی از زن برادرم و نيمي ديگر از من است. متاسفانه حالا که با پيشنهاد آنها بنده دنبال حقم هستم، خواهرانم مهريه مادر را از من طلب مي‌‌کنند و خودشان نيز از نصف خانه سهم مي‌خواهند. حال سؤالم اين است: 1- آيا من بايد مهريه مادرم را بپردازم؟ 2- آيا خواهرهايم از اين مال سهمي مي‌‌برند؟ 3- تکليف برادرم چيست که کلا حرف پدر را نقض کرده (پرداخت نيمي از اجاره بهاي منزل من) و نه خانه را مي‌‌فروشد و نه نصف خانه را مي‌‌خرد؟ 4- با توجه به عدم رضايت من در رابطه با اقامت برادرم در آن منزل، آيا انجام فرايض ديني در آن منزل اشکالي ندارد؟