شخصی با اتوموبیل در تصادف رانندگی، موجب جراحت و شکستگی و نقص عضو، برای یک عابر پیاده می‌‌‌شود. مصدوم با مراجعه به مراجع قضایی و اثبات تقصیر راکب، موفق به اخذ حکم مبنی بر پرداخت دیه و ارش از ناحیه‌‌‌ی ضارب می‌‌‌گردد. پس از آن و بعد از محکومیت مبنی بر پرداخت دیه، زیان دیده با مراجعه‌‌‌ی مجدد به محاکم قضایی درخواست خسارت مازاد بر دیه را می‌‌‌نماید. (از جمله هزنیه‌های بیمارستانی). دادگاه ضمن پذیرش خواسته‌‌‌ی خواهان، حکم به پرداخت مازاد دیه علیه راننده‌‌‌ی خودرو (ضارب) صادر می‌‌‌نماید. حال با عنایت به مقدمه‌ی فوق‌‌‌الذکر: 1- آیا پس از 2 مرحله‌‌‌ی مزبور، زیان دیده می‌‌‌تواند برای مرتبه‌‌‌ی سوم یا چهارم یا ... به منظور أخذ خسارت مادی و یا معنوی دیگر مازاد بر دیه‌‌‌ی دریافتی، با این ادعا که بعد از تصادف مستحدثه، از زندگی عادی فاصله گرفته است، به دادگاه مراجعه کند؟ 2- آیا خسارت مازاد بر دیه به لحاظ شرعی جایز است؟ و اگر جایز می‌‌‌باشد تا چند مرتبه قابل مطالبه است؟ 3- آیا بر فرض که دریافت خسارت مازاد بر دیه جایز باشد، آیا این خسارت مضاعف می‌‌‌‌تواند نام دیه داشته باشد؟ 4- در نهایت، ماهیت فقهی و حقوقی دیه از منظر شارع مقدس چیست؟ آیا صرفا مجازات است و یا متضمن جبران خسارت نیز می‌‌‌شود؟

لطفا نظر خويش را در خصوص ديه متعلقه به ستون فقرات که خود موجب از بين رفتن يکي از منافع(توانايي جنسي يا عدم کنترل ادرار و مدفوع يا عدم توانايي راه رفتن) گردد؛ اعلام فرماييد.

ديه جنايت بر ميت، چون جزء ترکه ميت محسوب نمي‌شود، لذا به ورثه نمي‌رسد و از آنجا که به طلبکاران ميت داده مي‌شود و در صورت فقدان بدهي، صرف امور خيريه مي‌شود، آيا مي‌توان براي ميت شخصيت حقيقي قائل شد؟