شخصی با اتوموبیل در تصادف رانندگی، موجب جراحت و شکستگی و نقص عضو، برای یک عابر پیاده می‌‌‌شود. مصدوم با مراجعه به مراجع قضایی و اثبات تقصیر راکب، موفق به اخذ حکم مبنی بر پرداخت دیه و ارش از ناحیه‌‌‌ی ضارب می‌‌‌گردد. پس از آن و بعد از محکومیت مبنی بر پرداخت دیه، زیان دیده با مراجعه‌‌‌ی مجدد به محاکم قضایی درخواست خسارت مازاد بر دیه را می‌‌‌نماید. (از جمله هزنیه‌های بیمارستانی). دادگاه ضمن پذیرش خواسته‌‌‌ی خواهان، حکم به پرداخت مازاد دیه علیه راننده‌‌‌ی خودرو (ضارب) صادر می‌‌‌نماید. حال با عنایت به مقدمه‌ی فوق‌‌‌الذکر: 1- آیا پس از 2 مرحله‌‌‌ی مزبور، زیان دیده می‌‌‌تواند برای مرتبه‌‌‌ی سوم یا چهارم یا ... به منظور أخذ خسارت مادی و یا معنوی دیگر مازاد بر دیه‌‌‌ی دریافتی، با این ادعا که بعد از تصادف مستحدثه، از زندگی عادی فاصله گرفته است، به دادگاه مراجعه کند؟ 2- آیا خسارت مازاد بر دیه به لحاظ شرعی جایز است؟ و اگر جایز می‌‌‌باشد تا چند مرتبه قابل مطالبه است؟ 3- آیا بر فرض که دریافت خسارت مازاد بر دیه جایز باشد، آیا این خسارت مضاعف می‌‌‌‌تواند نام دیه داشته باشد؟ 4- در نهایت، ماهیت فقهی و حقوقی دیه از منظر شارع مقدس چیست؟ آیا صرفا مجازات است و یا متضمن جبران خسارت نیز می‌‌‌شود؟

انتقال ايدز به‌ صورت عمدي به فرد سالم صورت گرفته است اما مرگ بر اثر حادثه‌اي طبيعي بوده است چه حكمي بر معتمد وارد است؟ آيا عنوان قتل عمد يا شبه عمد يا خطاي محض بر آن صادق است و مي‌توان ارش و ديه وقصاص براي آن در نظر گرفت؟