پس خدا به ملائکه می‌فرماید: «إِنِّي أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ» من می‌دانم که چکار می‌کنم و شما نمی‌دانید! و بعد می‌فرماید: «عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ كُلَّها» بعد عرضهم این اسماء اینجا ضمیر ذوی العقول را آورده «عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ كُلَّها» (کل اسماء را) «ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلائِكَةِ فَقالَ أَنْبِئُوني‏ بِأَسْماءِ هؤُلاءِ» ضمیر اشاره ذوی العقول آورده، که بعد ایشان می‌گوید حقیقت این اسماء چیست؟ بعد که ملائکه متوجه شدند یک حقیقت دیگری وجود دارد و گفتند «قالُوا سُبْحانَكَ لا عِلْمَ لَنا إِلاَّ ما عَلَّمْتَنا إِنَّكَ أَنْتَ الْعَليمُ الْحَكيمُ»، این سؤال را که چرا خدا موجودی که این همه خونریزی می‌کند آورد، مرحوم آقای طباطبائی می‌فرماید وقتی چنین حقیقتی در کنارش وجود دارد که انسان می‌تواند ظرف اسماء الهی شود و ملائکه نمی‌توانند بشوند، و با این جبران می‌شود آن مسئله‌ی فساد. در آخر هم می‌فرماید إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ که نکاتی دارد و چون این بحث خوبی است ولو ما می‌خواهیم اثبات کنیم که این خلافت تشریعی است و باید این قرائن را از خود این آیات ذکر کنیم، تعلیم تعلیم تکوینی است، «عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلائِكَةِ» تکوینی است، إنباء تکوینی است، خود آن اسماء تکوینی است، همه‌اش تکوینی است. «إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» تکوینی است، پس معلوم می‌شود این خلافتی که در این آیه است خلافت تکوینیه است.