اگر یک انسانی دست روی دست گذاشت و هیچ کاری روی زمین نکرد و انسان‌های زیادی این چنین هستند، پس خلافت تکوینی ندارند؟ آنچه که ما می‌گوئیم قو‌ه‌ی اسماء و صفات خودش یک فعلیت حسابی است. هر جا برود این اسماء و صفات همراهش هست. هر جا برود می‌تواند مظهر خدا باشد، هم در پیش خودش، انسان خودش را ببیند، خدا را می‌بیند،  ـ این جمله را اگر جدای از این بحث‌ها یک جایی بنویسید می‌گویند مستلزم کفر است ـ ، این آدم می‌گوید هر کسی خداست! نه مراد ما این است که خلافت تکوینیه‌ی الهیه به این معناست که انسان خودش را که می‌بیند خدا را ببیند و لذا من عرف نفسه فقد عرف ربه هم مسلم اشاره‌ی به همین خلافت تکوینیه دارد. این راه برای همه هست، اما آباد کردن زمین و تصرف در زمین، عمل تکوینی هست؛ اما این عمل تکوینی خلافت تکوینی نیست.