از قواعدى كه به آن در استنباط تكاليف در موضوعات اعتماد شده و در متون دينى مطرح گرديده، قاعده قرعه است. اين قاعده از ديرباز توجّه فقهاى اسلام و اماميه را به خود جلب كرده است و در كتابهايشان آن را از زواياى مختلف مورد بحث قرار دادهاند. این بحث در ماه رمضان 1429 قمرى (1387ش) موضوع درس خارج حضرت آیت الله فاضل لنکرانی بوده است.
معظّمله اين قاعده را اگرچه در برخى از جهات مطابق با سيره عقلاء دانسته، اما از جهاتى ديگر آن را يك قاعده تعبّدى شرعى مىداند.
ایشان با شرائطى به اثبات رساندهاند كه اين قاعده در مورد شبهات موضوعى مقرون به علم اجمالى نيز جارى است. همچنین ايشان با توجه به برخى از عبارتهاى موجود در روايات باب قرعه، همچون «كلّ ما حكم الله به فليس بمخطىء» بر اماره بودن آن استدلال كردهاند.
این کتاب در 392 صفحه در قطع وزیری و به زبان فارسی در سال 1394 به چاپ رسیده است.