ما نباید حوزه را در مسیر گروه‌ها و جناح‌های سياسی قرار دهیم
۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۶
۱۴:۲۷
۳,۸۲۹
خلاصه خبر :
آخرین رویداد ها
بسم الله الرحمن الرحیم
در آستانه نیمه شعبان قرار داریم که مصادف با ولادت صاحب اصلی عالم وجود، حجت خدا؛ امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. ما حوزویان مدعي یک انتساب مضاعف بین خود و حضرت هستيم. گرچه همه شیعیان منتسب به آن حضرت هستند، ولی ادعای ما این است که سرباز آن حضرت هستیم و اين حوزه متعلق به آن حضرت است.
یعنی هیچ عنوانی برای ما با افتخارتر از این نیست که بگوئیم این عمامه و لباس ما نشانه‌ی سربازی امام زمان(عج) است.
این ادعا یک لوازمی دارد؛ از جمله اين که ما بايد معرفت خود را نسبت به اصل امامت، خصوصاً نسبت به امام زمان(عج) بیشتر کنیم و در هر سال محاسبه کنيم چه مقدار نسبت به قبل معرفت ما به حقیقت حضرت و حقیقت امامت بیشتر شده؟ این مسئله‌ی خیلی مهمی است که بسياري از ما غافل از آن هستيم.
در روایتی امام صادق(علیه السلام) فرمود: «إِنَّ لَنَا دَوْلَةً يَجِيءُ اللهُ بِهَا إِذَا شَاء» براي ما دولتي خواهد بود که زمان تحقق آن فقط با اراده‌ي خدا است.
واقعا يکي از بليه‌هاي تاریخی که در این دو دهه‌ی گذشته بر شیعه رفت این بود که دائماً گفتند زمان ظهور نزدیک است و براي آن تعيين وقت کردند، مثل 1414، 8/8/88 و 2012 و... که اینگونه حرف‌های عوامانه کاملاً بی‌اساس است.
از خود پیامبر اکرم(ص) راجع به زمان قیامت و حتي زمان ظهور هم سؤال شد و این تعبیر «کَذِبَ الوَقَّاتُون» از خود رسول الله هم نقل شده، ولی در روایت دیگری که مرحوم صدوق در کمال الدین آورده مربوط به آن جرياني است که دعبل، اشعاری را در محضر امام رضا(عليه السلام) خواند، وقتي رسيد به این دو بیتی که مربوط به امام زمان(ع) است؛
خُرُوجُ إِمَامٍ لَا مَحَالَةَ خَارِجٌ *** يَقُومُ عَلَى اسْمِ اللهِ وَ الْبَرَكَات
حضرت به شدت گریه کردند و فرمودند این امام، فرزند چندم من هست و خصوصیات و اسم مبارکش را بیان کرده و بعد راجع به زمان ظهور فرمود: «فَإِخْبَارٌ عَنِ الْوَقْتِ وَ قَدْ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ ع أَنَّ النَّبِيَّ(ص) قِيلَ لَهُ يَا رَسُولَ اللهِ مَتَى يَخْرُجُ الْقَائِمُ مِنْ ذُرِّيَّتِك. قَالَ مَثَلُهُ مَثَلُ السَّاعَةِ لا يُجَلِّيها لِوَقْتِها إِلَّا هُوَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ ثَقُلَتْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لا تَأْتِيكُمْ إِلَّا بَغْتَةً»؛ از پيامبر(ص) پرسيدند امام چه زماني قيام مي‌فرمايند؟ حضرت فرمود: مَثَل ظهور، مانند قیامت است، همانطور که زمان قیامت را احدي غیر از خدا نمی‌داندف زمان ظهور هم همینطور است.
من نمی‌خواهم بگویم زمان ظهور خیلی طولانی است، شايد فردا باشد يا یک ماه دیگر یا یک سال يا صد سال دیگر، ما نمی‌دانیم، نیايیم به مردم بگويیم الآن زمان ظهور صغری است و بعد هم مردم قیاس کنند با غیبت صغری که هفتاد سال طول کشید و بگويند پس ظهور صغری هم نباید از 70 سال بیشتر باشد. الآن حدود 40 سال است که از انقلاب گذشته، پس 30 سال دیگر زمان ظهور کبری می‌شود! اینها همه توقيت است و ما اصلاً چیزی در روایات به نام ظهور کبری و صغری نداریم.
به مردم نگوئیم ظهور نزدیک است؛ این حرف ریشه دینی ندارد، نه دلیلي بر آن داریم و نه قرینه‌اي. برخي خیال مي‌کنند این صد ساله‌ی اخیر، آخر الزمان است، در حالی که از زمانی که اسلام ظهور کرد، معروف بود اسلام دین آخر الزمان است.
در یک روایتی وجود مبارک پیامبر(ص) مي‌فرمايند از عمر دنیا به اندازه‌ی مقداری که به غروب آفتاب باقی است باقی مانده است. منتهی همين یک خُرده تا حالا 1400 سال طول کشیده و ممکن است هزار سال دیگر هم طول بکشد!
متأسفانه در این دو سه دهه، ضربه‌های اعتقادی فراوانی در مورد امام زمان(عليه السلام) به مردم و خصوصا جوانان وارد شده است. اين جوان مي‌پرسد شما گفتید ده سال دیگر ظهور می‌شود چی شد؟ اين را از بزرگان شما، از متقین و مقدسین شما نقل کردند پس چی شد؟
یکی دو روز است تلویزیون برنامه‌ی بسیار خوبی به نام دکان‌های کاغذی، پخش مي‌کند. واقعاً عجیب است که یک زن با چه حربه‌هایی مردم را فريب داده است. يک علتش آن است وقتي به مردم می‌گوئیم زمان ظهور نزدیک است، يا هر کسی ادعا مي‌کند با امام زمان ارتباط دارد، بالای منبر هم این مطالب نقل مي‌شود، انگار توجه نداریم که با اين کلام فرهنگ‌سازی می‌کنیم و فکر توده‌ی مردم را تغییر می‌دهیم. او هم می‌گوید عجب! پس ارتباط اين چنيني با امام زمان ممکن است، من هم بروم دنبال ارتباط با امام زمان.
در همین فیلم نشان می‌داد آن زن یک مهندس را که تحصیلات علمی هم داشته وادار کرده به مسجد جمکران برود و از درب ورودی تا دم درِ مسجد، سینه خیز یا به قول خودش چهار دست و پا برود و عو عو کند! چرا در جامعه ما باید این چیزها به وجود بیاید؟
به نظر من ریشه‌‌ی اینها یک مقدار به ما حوزویان برمی‌گردد. ما حق نداریم بگوئیم فلان عمل از علائم ظهور است. می‌گویند اربعین از علائم ظهور است، به چه دلیل؟ اربعین اتفاق مبارکی است که می‌افتد و شیعه قدرت پیدا می‌کند، حال اگر ما تعداد شيعيان را نسبت به اهل‌سنت و بعد تعداد مسلمین را نسبت به کل انسان‌های عالم ملاحظه کنیم باز هم می‌گويیم ظهور ده سال دیگر است؟!! راهپيمايي اربعين اتفاق بسيار مبارکی است، شیعه بايد به آن بها بدهد و کمال استفاده را از آن کند، ولی به چه دلیل منِ طلبه بر بالای منبر صریحاً بگویم این از علائم ظهور است؟ من واقعاً وقتی یک چنین چیزی را می‌شنوم، متحيّر مي‌شوم. گاهی اوقات می‌گویم شايد اطلاعات من از قضایای مهدویت کم است! با آنکه نسبت به اکثر آيات مهدویت بحث‌های اجتهادی کرده‌ام و اگر نگویم همه‌ی مباحث و روایات، ولی اکثرش را دیده‌ام و چنین چیزی در آيات و روايات وجود ندارد.
روش ائمه(ع) این بود که با علامت‌سازی برای مسئله‌ی مهدویت مقابله کرده و می‌گفتند «قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ خَمْسُ عَلَامَاتٍ مَحْتُومَاتٍ الْيَمَانِيُّ وَ السُّفْيَانِيُّ وَ الصَّيْحَةُ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ وَ الْخَسْفُ بِالْبَيْدَاءِ»؛ همین پنج مورد را جزء علائم حتمی مطرح می‌کردند. نه آن هنگام که در زمان متوکل دور قبر امام حسین(علیه السلام) را آب گرفتند، می‌شد گفت این از علائم ظهور است و باید حضرت بیاید، نه بعدش که در طول تاريخ حملاتی به کربلا شد. ما باید آنچه را که از ما خواسته‌اند به مردم بگوييم. گفته شود شما منتظر واقعی باشید، تا حضرت ظهور فرمايند.
امام صادق(علیه‌‌السلام) در این روایت با اشاره به آيه 187 سوره اعراف مي‌فرمايد: «لا يُجَلّيها لِوَقْتِها إِلاّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ لا تَأْتيكُمْ إِلاّ بَغْتَةً يَسْئَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيُّ عَنْها قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَاللهِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النّاسِ لا يَعْلَمُونَ»؛ همانطور که قیامت ناگهاني است، ظهور هم ناگهاني است، حتي خود حضرت هم آن را نمي‌داند بر حسب تشبیه به قیامت در این آیه شریفه که مي‌فرمايد: «يَسْئَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيُّ عَنْها»، از توی پیامبر راجع به قیامت سؤال می‌کنند گویا تو آگاه بر قیامت هستی، به آنها بگو که علم به قيامت فقط نزد خدا است.
در بحث علم غیب مواردی هست که غیر از خدا احدی نمی‌داند و خدا در آن به احدی اذن نداده است، يکي از آن موارد، علم به قیامت است و يکي ديگر علم به ظهور. اینها مختص خدای تبارک و تعالی است و خود حضرت هم نمی‌داند چه زمانی ظهور می‌کند؟
حالا در این روایت امام صادق(عليه السلام) می‌فرماید: «مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاق»، کسي که مي‌خواهد از اصحاب حضرت باشد، بايد انتظار کشد و اهل ورع و تقوا باشد، اهل ناسزا گفتن و تهمت زدن به ديگران براي رسيدن به مقام نباشد.
اين چه وضعي است که امروز شاهد آن هستيم؟ اين به او تهمت بزند، او به اين تهمت بزند، هر دو به نظام تهمت بزنند، دلسوزان نظام بايد بنشينند و بر مظلوميت اين نظام گريه کنند.
اينکه يک طرف چنين بگويند چهل سال فساد و خورد و بُرد و اختلاس و دزدي بوده، و براي مردم و براي دين هيچ کاري نشد، آن طرف هم بگويند اینها گرفتند، بردند، زدند، چه کردند، خب در انظار دنیا نتیجه‌اش را چه کسی می‌برد؟ امروز رادیوهای خارجی چه مي‌‌گويند!
اگر انسان ورع داشته باشد نمی‌آید مطلبی را که نمی‌داند بگوید. هيچ کدام از این برخوردها را نمی‌توانیم از منتظرین بدانیم.
ما کاری به این آقایان نداریم و وضع طلبگی خودمان را دنبال مي‌کنیم. اینها رقبایی هستند که در این مسئولیت باید رقابت کنند، دعا می‌کنیم کسی که اولاً برای حفظ دین و بعد براي حفظ انقلاب أصلح است ـ ولو امروز انقلاب ما با دین گره بسیار محکمی خورده ـ إن شاء‌الله رأی بیاورد.
این نکته را عرض کنم که مربوط به خود ماست؛ ما نباید حوزه را در مسیر گروه‌ها و جناح‌هاي سياسي قرار بدهیم، حوزه حوزه‌ی امام زمان(علیه السلام) و این لباس، لباسِ سربازی امام زمان(ع) است، این لباس خادمی أحدی نیست. آن زمانی که امام خميني(رضوان الله تعالی علیه) در قيد حيات بود ما می‌گفتیم به عنوان اینکه سرباز امام زمان(ع) هستیم و تمام رضایت امام زمان را در تبعیت از شما می‌بینیم مطيع شما هستيم. لذا در بحث جبهه و جهاد و ساير امور، تابع محض امام بودیم، ولی اینکه الآن یک گروه از روحانیون طرفدار این کاندیدا، گروه ديگر طرفدار آن کاندیدا شوند، هر دو اشتباه است.
من شخص خاصي را نمي‌گويم، اما این لباس نباید خرج افراد و جناح‌ها بشود. ما باید ملاک‌هاي تشخيص أصلح را برای مردم بگويیم و اینکه انقلاب و دیانت خود را حفظ کنید، اما اينکه الآن من بروم در یک شهری و بگویم أیها الناس فلان آقای محترم، أصلح است، آنگاه يک فردي که در مسائل اقتصادی وارد است دو تا سؤال از منِ طلبه کند و بپرسد این کاندیدای شما برای تورم چه برنامه‌ای دارد، مجبور شوم سرم را پائین بيندازم، آيا این زشت نیست؟! آيا این فرد حاضر مي‌شود پای موعظه‌ی من بنشیند تا مسائل دین و قیامت و احکام را برایش بیان کنم و گوش به حرفم بدهد؟
او خواهد گفت وقتي شما اين حرف بدون علم را در بالاي منبر مي‌زني، بقیه‌ی حرفهایت هم همینطور است.
پس ما وظيفه داريم از کيان روحانيت مراقبت کنیم.
انتخابات بسیار مهم است، براي تشويق مردم به حضور در انتخابات به شهرها برويد، منتها روش حوزه باید روش رهبری باشد، مردم را به حضور حداکثری دعوت کنید، آنها را تشويق کنید به اینکه تحقیق کنند و ملاکات را بررسی نمايند، آنگاه بین خود و خدا هر کسی را انتخاب کردند معذورند. اما اينکه منِ طلبه بگویم باید این فرد را انتخاب کنی و اگر این را انتخاب نکنی، به اسلام ضربه زدی، اینها قابل قبول نیست و اين روش به حوزه ضربه می‌زند.
ما الآن متوجه اين ضربه نمی‌شویم، چون در گرما گرم اين حادثه هستیم، ما طلبه‌ها بايد براساس ملاکات الهی و وظیفه شرعی عمل کنيم. نیائیم این وظیفه شرعی را با چیز دیگری مخلوط کنیم، از اين لباس مقدس، خوب استفاده کنیم.
امام صادق(ع) می‌فرماید: «وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ». باز تأکید می‌کنم کسي نگويد فلانی از شخص خاصّي حمایت مي‌کند. خير. حتی در مورد آنچه که به عنوان جامعه محترم مدرسین هم نوشته شده بايد بگويم بنده در جلسه رأي‌گيري حضور نداشتم، اما بر خلاف واقع در اين نوشته‌‌‌هاي فضاي مجازي اسم مرا هم نوشته‌‌‌اند! اصلاً در یک جلسه‌ی قبل از آن به آقایان عرض کرده بودم که فقط ملاکات را بگوئید، وارد مصداق نشوید، شأن روحانیت بالاتر از این است.
بالاتر عرض کنم یک وقتی از یکی از بزرگان جامعه مدرسین نقل شد که رهبری معظم انقلاب در یک جلسه‌ای که با جامعه مدرسین داشتند اینطور فرمودند که من نمی‌دانم شأن جامعه مدرسين هست که وارد مصداق در قضیه‌ی انتخابات ریاست جمهوری بشود یا نه؟ من در همان جلسه به آقایان گفتم که مگر شما فرمایش رهبری را فراموش کرده‌اید؟
باز بزرگان ما، مراجع ما همین تأکید را داشته‌اند، مرحوم والد ما به اعضای محترم جامعه مدرسین همین مطالب را مکرر فرموده بودند، مراجع دیگر هم فرموده بودند، اینها نه برای این بود که یک طرف را بگیرند و یک طرف را نگیرند، شأن حوزه بالاتر از این است و ما می‌خواهیم حوزه حفظ شود.
اگر حوزه بخواهد حفظ شود ما نباید در یک جریان خاص يا جناح و گروه خاصی قرار بگیریم.
من به سهم خودم استفاده از یک طلبه يا از حوزه را برای هر کاندیدایی که مي‌خواهد باشد مشروع نمی‌دانم، این حوزه امانت هزار ساله‌ی علمای بزرگی است که خون دل خوردند و زحمت کشیدند. زمان رضا خان این حوزه چه وضعی داشته؟ حالا اگر بیایيم یک تکه از این حوزه را منحصر به اين کانديدا و تکه ديگر را آن کاندیدا کنيم مردم از همه‌ی ما سلب اعتبار می‌کنند.
من عرض می‌کنم حتماً براي تشويق مردم به حضور در انتخابات بروید، قبل از هر صحبتی بین خودتان و خدا تمام قضیه را تمام کنيد. البته اگر کسی به شما گفت من شما را یک طلبه‌ی متدین می‌دانم، نظر شما چیست؟ حتماً نظرتان را بگويید. فرق است بین اینکه از شما به عنوان یک فرد مورد اعتماد نظرخواهی کنند، با آنکه بخواهيد از منبر برای تبليغ افراد استفاده کنيد.
پای منبر شما سلیقه‌های مختلف نشسته‌اند اگر کسي هم حرفي نزند ممکن است در دلش اشکالاتی داشته باشد و از منبر شما سلب اعتبار شود. شما می‌خواهید تا آخر عمر در بالای منبر از دین دفاع کنید، چرا اين اعتبار در پاي يک فرد يا جناح ذبح شود؟
من تعبیرم به بعضی از اساتید این بود که اگر یک روحانی خودش را خرج یک کاندیدا کند، به همین اندازه حوزه را ذبح کرده است. حوزه را ذبح نکنید، عظمت حوزه باید مصون بماند، حوزه باید برای انقلاب بماند، حوزه باید برای ولایت فقیه و دفاع از خون شهدا بماند. ولی این راهش نیست. اینکه من امروز براي تبليغ از یک کاندیدا اجیر شوم، هر کاندیدی که می‌خواهد باشد، يا عضو ستاد یک کاندیدا بشوم، این ضربه به حوزه است.
و صلّی الله علی محمّد و آله الطاهرین
أهم مطالب:1. يکي از بليه‌هاي تاریخی که در این دو دهه‌ی گذشته بر شیعه رفت این بود که دائماً گفتند زمان ظهور نزدیک است و براي آن تعيين وقت کردند.
2. ما اصلاً چیزی در روایات به نام ظهور کبری و صغری نداریم.
3. راهپيمايي اربعين اتفاق بسيار مبارکی است شیعه بايد به آن بها بدهد و کمال استفاده را از آن بکند ولی به چه دلیل منِ طلبه بیایم بر بالای منبر صریحاً بگویم این از علائم ظهور است؟
4. ما نباید حوزه را در مسیر گروه‌ها و جناح‌هاي سياسي قرار دهیم، حوزه حوزه‌ی امام زمان(علیه السلام) و این لباس، لباسِ سربازی امام زمان(ع) است، این لباس خادمی احدی نیست.
5. انتخابات، بسیار مهم است، براي تشويق مردم به حضور در انتخابات به شهرها برويد، منتها روش حوزه باید روش رهبری باشد، مردم را به حضور حداکثری دعوت کنید، آنها را تشويق کنید به اینکه تحقیق کنند و ملاکات را بررسی نمايند آنگاه بین خود و خدا هر کسی را انتخاب کردند معذورند.
6. اينکه منِ طلبه بگویم باید این فرد را انتخاب کنی و اگر این را انتخاب نکنی به اسلام ضربه زدی، اینها قابل قبول نیست و اين روش به حوزه ضربه می‌زند.
7. اگر حوزه بخواهد حفظ شود ما نباید در یک جریان خاصی يا جناح و گروه خاصی قرار بگیریم.
8. من به سهم خودم استفاده کردن از یک طلبه يا از حوزه را برای هر کاندیدایی که مي‌خواهد باشد مشروع نمی‌دانم.
9. فرق است بین اینکه از شما به عنوان یک فرد مورد اعتماد نظرخواهی کنند، با آنکه بخواهيد از منبر برای تبليغ افراد استفاده کنيد.
10. اگر یک روحانی خودش را خرج یک کاندیدا کند، به همین اندازه حوزه را ذبح کرده است.
11. حوزه را ذبح نکنید، عظمت حوزه باید مصون بماند، حوزه باید برای انقلاب بماند، حوزه باید برای ولایت فقیه و دفاع از خون شهدا بماند.
12. اینکه الآن یک گروه از روحانیون طرفدار این کاندیدا، گروه ديگر طرفدار آن کاندیدا شوند، هر دو اشتباه است.