الگوپذیری از سردار شهید انقلاب حاج قاسم سلیمانی(ره)

فردا مصادف با سالگرد شهادت سردار بزرگ انقلاب و نظام جمهوری اسلامی شهید بزرگوار حاج قاسم سلیمانی(رضوان الله تعالی علیه) است.

انقلاب ما از قبل پیروزی نقاط عطف بزرگی داشته است. در بحران‌های مختلف چهره‌هایی فداکار جان خود را تقدیم اسلام ‌کردند و همین امر موجب تحکیم انقلاب و نظام ما ‌شد، شهید سلیمانی یکی از همین نمونه‌هاست.

اینکه رهبری معظم فرمودند شهید سلیمانی باید به عنوان یک مکتب مطرح باشد فرمایش کاملاً دقیق و صحیحی است. اینطور نیست که ایشان فقط خواسته باشد تجلیلی از این شخص کرده باشد، شهید سلیمانی کسی است که از اول جنگ در دوران دفاع مقدس حضور فعال داشت، بعد هم که فرماندهی سپاه قدس را به عهده گرفت، رکن جبهه مقاومت شد.

کارهای بزرگی که این مرد برای تشکیل و تقویت جبهه مقاومت کرد نظیر ندارد، به طوری که امروز جبهه مقاومت، اسرائیل و آمریکا را بیچاره و عاجز کرده است. آنها هم فهمیدند که چه کسی را باید از میدان خارج کنند و به شهادت برسانند.

ویژگی مهم این شهید بزرگوار درک و باور خوب از اسلام بود. یکی از جهاتی که مسئولین ما باید از این شهید الگوگیری کنند، جدای از شجاعت و اخلاص، جدای از باورهای عمیق دینی، اعتقاد قلبی عمیقی بود که به ولایت فقیه، مرجعیت و روحانیت و حتی یک طلبه داشت، کسانی که با ایشان محشور و در جلسات همراه بودند خوب می‌دانند باورش این بود که یک طلبه سرباز واقعی امام زمان است و با چنین نگاهی از او احترام و تبعیت می‌کرد، این از جمله خصوصیات این شهید عزیز است که باید مورد توجه مسئولین و مردمی قرار گیرد که به این شهید بزرگوار عشق می‌ورزند.

باید هم اینطور باشد، مزارش را این روزها ببینید چه جمعیتی از گوشه و کنار به زیارتش می‌روند؟ کسی که عمرش را برای اسلام گذراند، و در نهایت جانش را خالصانه، آگاهانه و عارفانه فدا نمود و یکی از افتخارات نظام و از برگ‌های زرین انقلاب اسلامی شد.

باید یاد این شهید بزرگوار را برای همیشه گرامی بداریم همان طور که یاد همه شهدا را باید زنده نگه داشت، رسانه‌های ما نباید فقط در ایام سالگردشان چند روز راجع به این شهید یا شهدای دیگر قلم بزنند، باید یاد شهدا همیشه در حوزه‌ها، در مراکز علمی، در دانشگاه‌ها، در میان اقشار مختلف زنده باشد و بدانیم که در روز قیامت معلوم می‌شود یک یک این شهدا چه حق بزرگی بر ما داشتند.

مسولیت‌ ما با هر قطره خونی که ریخته می‌شود بیشتر می‌گردد. باید ببینیم از این امانتی که به دست ما سپردند چقدر مراقبت کردیم، اهداف اینها چه بوده؟ اینها برای قدرت طلبی شهید ندادند، برای منافع جناحی شهید نشدند، برای اینکه یک گروه خاص در رأس حکومت قرار بگیرد شهید نشدند، اینها برای اینکه حکومت یک دست بشود شهید نشدند، اهدفشان را یاد بگیریم، اینها شهید شدند که اسلام بماند، شهید شدند که انقلاب بماند، شهید شدند که مسئولین از هر جناحی که باشند به این مردم صادقانه خدمت کنند.

بنابراین ما باید این شهدا و اهدافشان را خوب بشناسیم و اگر بخواهیم انقلابمان باقی بماند در همان مسیر حرکت کنیم.

وصیتنامه حاج قاسم را بخوانید، این وصیتنامه را باید در کتب درسی قرار بدهند، اعتقادات و باورهای او را بنویسند، ببینید چقدر به معاد باور دارد که چند ماه قبل از شهادتش به قم خدمت مراجع می‌رود و از آنها درخواست می‌کند کفنش را امضا کنند، این خیلی حرف است، ممکن است یک کسی بگوید من عمرم را برای جهاد در راه خدا گذراندم، و در خطرناک‌ترین صحنه‌های جنگ حضور داشتم و حاضر بودم جانم را هم بدهم، حالا کفنم را برای چه بدهم امضا کنند؟ ولی این شهید سعید روی آن باور قلبی که مراجع نمایندگان امام زمان(علیه السلام) هستند، و رهبری معظم نماینده امام زمان است. کفنش را به این بزرگان می‌دهد که برای من امضا کنید، این باورها در مسئولین ما باید قوی شود.

همین باورها بود که انقلاب را پیروز کرد منتهی در این یکی دو دهه متأسفانه این باورها ضعیف و کمرنگ شده، هم در مسئولین، و هم در بخشی از اقشار جامعه، البته تبلیغات سوء دشمن را هم باید در نظر داشت.