حقیقت نهفته در نام‌های حضرت زهرا(سلام الله علیها)

ایام شهادت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) را گرامی داشته و این مصیبت عظمی را محضر مبارک امام زمان ولی الله الاعظم(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و همه شیعیان و محبان آن حضرت تسلیت عرض می‌نمایم. از شعرای محترم آیینی کشور و خصوصاً استان قم تشکر می‌کنم.

تعبیر دقیقی که برادر ارجمند جناب آقای شریعتی فرمودند، قم پایتخت شعر آئینی کشور است و باید همینطور باشد چون قم عشّ اهل‌بیت و آل پیامبر است. از دوستان برگزار‌کننده این جلسه که سیزدهمین سال برگزاری این محفل سوگواره شعر فاطمی است، خصوصاً برادر عزیزمان جناب آقای سيدحميد برقعی نیز تشکر می‌کنم.

حقیقت حضرت زهرا(س) یک حقیقت غیر قابل شناخت برای بشر عادی است. با مراجعه به کتاب‌هایی که در مورد حضرت زهرا نوشته شده، تنها مي‌توان به قطره‌اي از اقيانوس وجود حضرت دست يافت.

بحمدالله امروز به برکت این انقلاب و نظام کتابها و مقالات فراوانی در مورد حضرت زهرا(س) تالیف شده که قابل مقایسه با گذشته نیست. در بحار‌الانوار مرحوم مجلسی که از کتب مرجع شیعه است و بخش عمده‌‌ای از یک جلد آن پیرامون حضرت زهراست، انسان وقتی به اسامی حضرت زهرا(س) دقت می‌کند همان‌جا در شناخت حضرت متوقف می‌شود که این بانو کیست، این چه شخصیت و چه مخلوق باعظمتی است؟ این چه تجلی‌ای از تجلیات خدای تبارک و تعالی است که نُه نام آن هم از طرف خدا، بر او نهاده شده و این خیلی عجیب است، در بعضی از روایات تعداد آن را به 18 نام هم رسانده‌اند كه هر‌یک از این نام‌ها یک بُعدی از ابعاد این حقیقت را برای ما روشن می‌کند.

حال ادعای ما این است که این کشور کشور فاطمی است، این همه عزاداری‌ها، فاطمیه اول، فاطمیه دوم برپا مي‌شود که بحمدالله مردم مثل ایام محرم و صفر همه مشکی می‌پوشند، حق هم همین است که همه عزادارند.

امروز تمام قدرت‌ها، توطئه‌شان این است که حضرت فاطمه را از ما بگیرند و ما را از اهل‌بیت جدا کنند. مگر می‌شود بانویی از بانوان ما در این کشور عشق به فاطمه در قلبش باشد آن‌گاه بگوید می‌خواهم حجاب را کنار بگذارم؟ یا من حجاب را دوست ندارم!

حجاب دستور خداست و بی‌حجابی دستور شیطان. حجاب حق است و بی‌حجابی باطل. حجاب خیر است و بی‌حجابی شر. کجای بی‌حجابی عنوان خوبی دارد که یک زن بخواهد به دنبال آن باشد. ما خجالت می‌کشیم در شهر قم که عش آل محمد(ع) است و مضجع نورانی فاطمه معصومه(سلام الله علیها) در آن قرار دارد، انسان شاهد تردد زنان بی‌حجاب باشد. واقعاً ‌انسان می‌خواهد زمین شکافته شود و در آن مدفون شود و این فجایع را نبیند.

ما باید از فاطمیه درس بگیریم، ای مغازه‌داران، جوانان، مردان، خانواده‌ها، پدران و مادران و اي مسئولین آيا شما حبّ فاطمه دارید؟ پس چرا بی‌تفاوت هستید؟ من نمی‌گویم باید برخورد کذا و کذا با اینها بشود، منتهی بی‌تفاوت نباشیم، امروز اطلاعیه‌ای را خواندم از مشهد که خیلی خجالت کشیدم: نوشته بود عزاداری بانوان پوشیه پوش اما از حضور بی‌حجاب‌ها هم استقبال می‌کنیم.

ببینيد فاطمه با انسان چه می‌کند؟‌ راوی می‌گوید: «خرجت أم أیمن إلی مکة»، ام ایمن وقتی فاطمه به شهادت رسید، دیگر طاقت ماندن در مدینه نداشت. «قالت: لا أری المدینة بعدها» گفت: بعد فاطمه دیگر نمی‌خواهم مدینه را ببینم، وقتی از مدینه به سمت مکه می‌رفت، در جحفه تشنه شد «فأصابها عطشٌ شدید فی الجحفة حتی خافت علی نفسها» به طوری که احساس کرد از تشنگی می‌خواهد بمیرد.

چشم گریانش را به سمت آسمان متوجه کرد و گفت: «یا ربّ أتعطشنی و أنا خادمة بیت علیّک»، تو می‌خواهی من با عطش از دنیا بروم؟ در حالی که من خادمه خانه علی هستم. من خادمه زهرا دختر پیغمبر توام، «فنزل إلیها دلو من ماء ‌الجنة»، خداوند نمی‌تواند درخواست چنین کسی که خادمه فاطمه زهرا(س) بوده را بی‌پاسخ بگذارد، لذا یک ظرف از آب بهشت برای او فرو می‌فرستد که طبق این روایت با آشامیدن آن تا آخر عمرش ـ یعنی حدود هفت سال ـ هیچ مریضی به سراغش نیامد، این اثر خدمت به فاطمه زهرا(سلام الله علیها|) است و از این نمونه‌ها فراوان نقل شده است.

در خاتمه‌ی بحث این جملاتی را که زیاد هم شنیده‌اید، می‌خواهم به عنوان یک عرض ادب مختصر بیان کنم تا نام من هم در زمره ذاکرین حضرت زهرا(سلام الله علیها) ثبت شود؛ «لمّا قبضت فاطمة دفنها امیرالمؤمنین سراً»، وقتی فاطمه شهید شد امیرالمؤمنین او را تجهیز کرد و مخفیانه دفن نمود، «فحوّل وجهه علی قبر رسول الله(ص)»، مصیبت سنگین است، پس از دفن فاطمه روی مبارکش را به طرف قبر پیامبر متوجه نمود و عرض کرد: «السلام علیک یا رسول الله عنی وعن ابنتک النازلة فی جوارک والسریعة اللحاق بک» سلام بر تو ای رسول الله از طرف خودم و از طرف دخترت که به زيارتت آمده و در جوار شما دفنش کردم، یا رسول الله چه زود این دخترت به سوی تو آمد، «قلّ یا رسول الله عن صیفتک صبری» یا رسول الله با رفتن زهرا(س) صبر و مقاومت علی تمام شد، یک رکن زندگی علی خودت بودی و رکن دیگر هم فاطمه.

در بعضی از روایات امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید وقتی فاطمه شهید شد درست مثل مصیبت از دست دادن پیامبر احساس کردم یک رکن وجودم از دست رفت، «لقد استرجعت الودیعة»، ودیعه و امانتی در شب عقد به من سپردی و دستش را در دستم گذاشتی و فرمودی: علی جان این ودیعه خداست که دست توست، حال این ودیعه را به شما برگرداندم.

«و اخذت الرهینة»، این جمله را کمتر می‌خوانند و معنا می‌کنند، حضرت به پیغمبر عرض می‌کند: زهرا از دست من ربوده شد، زهرا را زود از دست من گرفتند، از این پس آسمان و زمین برای من تاریک است، این امیرالمؤمنین و ولی الله اعظم است که در فراق زهرای مرضیه چنین ناله‌ای سر داده و این جملات ما را متوجه مقام والای زهرای اطهر می‌کند.