روحانیت حافظ دین و استمراردهنده راه ائمه(ع)
۲۶ خرداد ۱۴۰۳
۱۶:۴۷
۳۲
خلاصه خبر :
آخرین رویداد ها
-
طرح حکومت اسلامی، مترقی‌ترین مدل حکومتی است
-
ارتباط با روحانیت، تنها راه باقی ماندن جامعه در مسیر صحیح
-
نکاتی مهم از خطبه‌‌ی غدیریه پیامبر خدا(ص)[کلیپ تصویری]
-
غدیر سنگر حفظ اسلام از فرق منحرف/ بهائیت ابزاری برای نفوذ و تخریب دین و ولایت
-
روحانیت حافظ دین و استمراردهنده راه ائمه(ع)
-
رسالت روحانیت در عصر حاضر، مقابله با انحرافات
بسم الله الرّحمن الرّحيم
الحمدلله رب العالمين و صلي الله علي سيدنا محمد و آله الطاهرين
موضوع سخن در این مجلس باشکوهِ نکوداشتِ عالم بزرگواری که عمر خود را صرف حفظ و تقویت دیانت مردم این استان کرد، این است که خدای تبارک و تعالی که با ارسال پیامبر ختمی مرتبت، دین مبین اسلام را برای هدایت بشر فرستاد، جهت استمرار آن چه طرحی ترسیم و برای رسیدن به غایت و اهداف آن چه دستورالعملی داده است؟
خداوند برای رسیدن به اهداف متعالی این دین، رسالت رسول گرامی اسلام و امامت دوازده پیشوای معصوم را قرار داده است. همه ما می‌دانیم امامت استمرار رسالت است، اگر امامت نبود قرآن مبیّن نداشت، اگر امامت نبود آن حقایق و معارف و درر گرانبهای قرآن برای بشر آشکار نمی‌شد.
همانگونه که خود رسول خدا مبیّن قرآن بود و آیات قرآن را برای مردم تبیین می‌کرد «وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ» امیرالمؤمنین(ع) هم می‌فرماید هر آیه‌ای که نازل می‌شد رسول خدا آن آیه را برای من قرائت می‌فرمود و دستور می‌داد این آیه را بنویس و من شرح آن آیه را با خصوصیات و جزئیات و شأن نزولش می‌نوشتم. لذا ما شیعیان معتقدیم مصحفی به نام مصحف علی وجود دارد که آیاتش عین همین قرآن به همین تعداد سوره و آیه‌ای است که امروز در اختیار من و شماست، منتها با این امتیاز که تمام خصوصیات و قیود و شأن نزولی که پیغمبر فرموده بود در آن ثبت گردیده است.
حال این مصحف بعد از شهادت حضرت علی(ع) در اختیار چه کسی قرار گرفت و الآن در اختیار کیست؟ این مصحف در اختیار ائمه بعدی قرار گرفت، یکی از منابع علمی مورد استفاده هر امام در زمان خودش مصحف امیرالمؤمنین بود، گاهی که اصحاب امام باقر و امام صادق(علیهماالسلام) در مسئله‌ای تردید می‌کردند امام آن مصحف را نشان داده و می‌فرمود «والله هذا خط جدّی علی بن ابیطالب».
قرآن نیاز به مبیّن دارد. اصولاً یکی از ادله‌ی شیعه بر لزوم وجود امام بعد از رسول خدا این است که دین و قرآن نیاز به تبیین دارد، همان‌طور که در زمان نزول قرآن، پیامبر مبیّن قرآن بود، بعد از رحلت حضرت نیز قرآن نیاز به مبین و کسی دارد که به محکمات و متشابهات و ناسخ و منسوخ قرآن آگاه باشد.
پیامبراکرم در خطبه غدیر فرمودند اینکه من علی بن ابیطالب را به عنوان امام بعد از خودم معرفی می‌کنم برای این است که تمام قرآن در اختیار این شخص است، محکم و متشابه، ناسخ و منسوخ قرآن را می‌داند، «عنده علم الکتاب»، علم تمام قرآن نزد علی است. به همین جهت ائمه ما مبیّن قرآن هستند، شیعه باید به اعتقادش به ائمه اطهار(ع) افتخار کند، این بزرگواران که از جانب خدا معین شده‌اند آگاه‌ترین افراد به کتاب خدا هستند.
ائمه ما در زمان خودشان می‌فرمودند مذاهب دیگر به خاطر دوری از فهم قرآن، کتاب خدا را ضایع و خراب کرده‌اند.
یکی از علمای بزرگ اهل‌سنت ابوحنیفه است، حضرت به او فرمود شنیدم فتوا می‌دهی، عرض کرد بله، فرمود منبع فتوای تو چیست؟ عرض کرد کتاب خدا. حضرت فرمود «والله ما ورّثک من کتاب الله من حرف»، تو حتی توان فهم یک حرف از قرآن را هم نداری!
شیعه افتخار کند که تابع امامانی است که احاطه کامل بر کتاب خدا دارند و در حد توان فهم مردم آن را بیان کرده‌اند، از این‌رو ما امامت را استمرار رسالت می‌دانیم، استمرار رسالت یعنی امام هم مرجع علمی برای مردم است و مردم باید دین‌شان را در زمان حضور امام(ع) از امام معصوم بگیرند، به همین جهت بود که اصحاب آنان دین خود را بر ائمه عرضه می‌کردند. امام هم مرجع علمی است، هم مرجع تقوایی، هم مرجع سیاسی، هم مرجع قضایی،همه شئون دین در امام معصوم است.
شیعه باید به حقانیت مکتب خود ببالد که آنچنان بر منطق وزین و محکمی استوار است که هیچ چیز نمی‌تواند آن را متزلزل کند. این تنها شیعه است که به برکت ائمه معصومین(ع) دستی به قرآن و معارف و حقایق قرآن دارد.
اینک سؤال این است در زمان غیبت معصوم(ع) استمرار امامت چگونه است؟ حضرت حجت(عج) که در پس پرده‌ی غیبت هستند و هر چند اشراف بر امور عالم دارند و رزق خلائق به برکت وجود آن حضرت است، «لو لا الحجة لساخت الارض بأهلها»، اما چه کسانی و چه گروهی در عصر غیبت، استمرار امامت در جامعه بر دوششان است؟
آیا غیر از فقها، غیر از عالمان دین، غیر از کسانی که عمرشان را در حوزه‌های علمیه سپری کرده، علم آموخته و در بین شما مردم به تبلیغ و ترویج دین می‌پردازند، راه دیگری برای استمرار امامت داریم؟ در عمل به آیه شریفه «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمِيعًا» که مصداق تام و کامل حبل الله بدون هیچ تردیدی امام معصوم است، ولی در زمان غیبت چه گروهی را می‌توان متصل واقعی به این حبل الله دانست؟ آیا غیر از روحانیت گروه دیگری هست؟
برادران و خواهران، حقیقت روحانیت استمرار امامت است، گروهی که متکفل حفظ دیانت مردم است و بایدجلوی بدعت‌ها را بگیرد، مراقب اعتقادات مردم باشد، مراقب باشد که کفر بر مردم مسلمان سلطه نیابد. در همین شهر دامغان شما، غیر ازحضور علمای فراوان در دوره های گذشته، در این صد ساله اخیرو در این سه نسل و دوره نیز، شاهد تلاش بزرگانی همچون مرحوم آیت الله ترابی(رحمة الله علیه) هستیم.
مردم عزیز ما مراقب باشند هم در زمان طاغوت و هم امروز، یکی از توطئه‌های دشمن بخصوص در فضای مجازی جدا کردن مردم از روحانیت است. مگر روحانیت غیر از حرف خدا و پیغمبر و امامان معصوم و دین و قرآن حرف دیگری دارد؟ روایات فراوانی در بیان ارزش و جایگاه عالمانی که نفعشان به جامعه می‌رسد نقل گردیده، امام باقر(ع) می‌فرماید «عالم ینتفع به أفضل من سبعین ألف عابد» ارزش عالمی که مردم از او استفاده کنند، حلال و حرام را از او بپرسند، کفر و شرک را از او یاد بگیرند، بدعت و خرافه را بفهمند و یاد بگیرند، از 70 هزار عابد بالاتر است.
باید مردم و متدیّنین ارزش و اهمیت جایگاه روحانیت را بیشتر بدانند و حوزه‌های علمیه را تقویت کنند، فرزندان با استعدادتان را به حوزه‌های علمیه بفرستید، امروز دشمن دنبال خالی شدن حوزه‌های علمیه است، مگر می‌شود کسی مسلمان و شیعه باشد اما نسبت به استمرار دین در نسل‌های آینده خودش اهمیت ندهد؟ اگر کسی بگوید من که متدینم و نماز می‌خوانم، به من چه ارتباطی دارد که فرزندم نماز خوان هست یا نه؟ این فرد اسلامش خراب است!
ما باید به فکر آینده وبه فکر استمرار دین در نسل‌های آینده باشیم، برای استمرار دین یک راه وجود دارد و آن تربیت عالمانی مثل مرحوم حاج شیخ محمد ترابی ومرحوم آقای سید محمود ترابی و مرحوم سید مسیح شاهچراغی ومرحوم آقای نصیری است، اینها کجا باید تربیت شوند؟ در حوزه‌های علمیه. هر خانواده و فامیلی باید افرادی که استعداد دارند، افرادی که می‌توانند در میدان تحصیل علم و تهذیب نفس در آیند را تشویق به حضوردر حوزه های علمیه کنند.
برای بیان اهمیت روحانیت در زمان غیبت به این روایت از امام هادی(ع) نیز توجه شود که حضرت فرمود: «لو لا من یبقی بعد غیبه قائمنا(ع) من العلماء»، در زمان غیبت آخرین حجت ما اگر علما نبودند، بعد هم به توضیح علما می‌پردازند که منظور چه کسانی هستند «الداعین إلیه، والدالین علیه والذابین عن دینه بحجج الله» کسانی که مردم را به سوی خدا و پیغمبر و امام زمان دعوت کنند، شما امروز ملاهای گروه‌هایی از جمله صوفیه را بنگرید که مردم را به سوی چه کسی دعوت می‌کنند؟ قطب‌هایی برای خود درست کرده‌اند که نه از قرآن اطلاعی دارند نه از روایات، حتی قرآن را غلط می‌خوانند چه رسد به اینکه قرآن را تفسیر کنند! من خودم شنیدم قطب‌شان به مردم می‌گوید وقتی نماز می‌خوانید اگر در حین نماز توجه‌تان به قطب نباشد نمازتان باطل است، اینها مردم را به خودشان دعوت می‌کنند و می‌گویند همه ارزشها وحقیقت‌ها ما هستیم، اما علمای واقعی، مردم را به خدا و پیامبر و اهلبیت او دعوت می‌کنند.
شما تاریخ دامغان را مشاهده کنید آن روحانیونی که واقعاً برای شما مردم محور بوده اند این خصوصیات را داشته‌اند یا نه؟ «الداعین إلیه»، دعوت به خدا کرده و بگویند مردم مراقب دین‌تان باشید، در همه گفتار و کردار، اجتماع، بازار، محورتان خدا باشد، «والدالّین علیه»، راه رسیدن به دستور خدا را نشان دهند. مثلاً از او می‌پرسند چرا این حرام است؟ بگوید به این دلیل از قرآن و روایت، چرا این واجب است؟ چرا شرکت در انتخابات واجب است؟ بگوید به این دلیل قرآنی و روایی. این مسئله مورد ابتلای زمان ماست.
متأسفانه امروز در فضای مجازی بعضی افراد چهره روشنفکری به خود گرفته و می‌گویند انتخابات برای انسان یک حق است، اختیار با خودش است که از این حقش استفاده کند یا نکند! در حالی که غیر از مبانی فقهی که می‌گوید حضور در انتخابات و تعیین سرنوشت خود و جامعه یک تکلیف است، هر انسانی هم نسبت به آنچه در جامعه‌اش می‌گذرد مسئولیت دارد «کلکم راع و کلکم مسئول عن رعیته»، خدا در قرآن به انسان‌های مؤمن امر می‌کند امانات را به اهل‌شان بدهید «إن الله یامرکم أن تؤدوا الأمانات إلی أهلها»، یکی از امانات مسئله‌ی ریاست جمهوری است، یکی از امانات رهبری است، یکی از امانات نمایندگی مجلس است، اینها همه امانت است. مگر می‌شود بگوئیم به ما چه ارتباطی دارد چه کسی می‌خواهد سر کار آید؟
هر کسی بیاید بر نسل ما و جامعه ما تأثیرگذار است، ما در جای خودش و در بحث فقه انتخابات با آیات متعدد و روایات متعدد و ادله فراوان ثابت کردیم شرکت در انتخابات یک تکلیف شرعی و امر واجب است.
اساساً شما که وقتی نام مبارک امام حسین(ع) را می‌شنوید قلبتان می‌لرزد و از چشم‌تان اشک جاری می‌شود، شما که به امید این هستید خدا عنایتی که بر زوار امام حسین در عرفه دارد به ما هم داشته باشد، آیا از خودتان پرسیده‌اید برای دین خدا و استمرار آن چه کردیم؟ و چه سهمی در حفظ دین خدا داریم؟ بالاخره به عنوان یک مسلمان و مومن باید یک سهمی داشته باشیم.
دشمن دنبال این است که بگوید آقای مسلمان تو برو سراغ نمازت در مسجد، چکار داری که در کنار مسجد چه می‌گذرد یا چه کسی بر تو حکومت می‌کند؟ چه کار داری که اسرائیل این همه کودک می‌کشد؟ روحانیت استمرار امامت است، ائمه ما در مقابل ظالمین می‌ایستادند و مردم را هم ترغیب به آن می‌کردند، حتی کسانی که در حکومت ظالمین بودند به ائمه عرض می‌کردند ما یک مدتی برای بنی‌امیه کار کرده‌ایم راهی برای توبه داریم؟ گاهی پاسخ می‌‌شنیدند این‌قدر وزر و وبال بر گردنت آمده که نمی‌توانی. به هر حال ماباید مراقبت از اسلام و مکتب شیعه کنیم.
امام هادی7 می‌فرماید اگر در زمان غیبت حجتهای ما نبودند، علمایی که راهنمای مردم باشند و آنها را به خدا و دفاع از دین خدا دعوت کنند، مردم را از دام‌های ابلیس نجات دهند، اگر این علما، اگر این حوزه‌های علمیه، اگر این فقها و مراجع، نبودند همه از دین خدا بر می‌گشتند و مرتد می‌شدند. «لما بقی احدٌ إلا ارتد عن دین الله و لکنّهم الذین یمسکون ازمه قلوب ضعفاء الشیعه کما یمسک صاحب السفینه سکانها»، حضرت عالمان شیعه را تشبیه به ناخدا و سکاندار کشتی کرده که آن را به هنگام طوفان و در میان امواجی که هر آن ممکن است کشتی را از بین ببرد حفظ می‌کند.
قدر حوزه‌ها را بدانید، قدر عالمان‌تان را بدانید، حوزه‌ها را تقویت کنید. باید به مردم دامغان با این سابقه دیرینه در دین تبریک گفت.
باید سابقه حوزه علمیه و حضور این همه عالم از فقها، مفسران و محدثان را در این شهر گرامی داشت. عالمانی نظیرمرحوم آیت الله ترابی که از شاگردان برجسته حاج شیخ عبدالکریم حائری بود و می‌توانست در قم بماند و تدریس سطوح عالی را ادامه دهد و به مراتبی برسد، ولی مجاهدت کرده و به میان شما مردم می‌‌آید. امروز هم این عالمان هستند که برای مراقبت از دین خدا حضورجدی دارند، یاد همه عالمان و روحانیت شیعه را در طول تاریخ، یاد همه مراجع، یاد امام بزرگوار(رضوان الله تعالی علیه)، یاد عالمانی که در این شهر بودند و امروز در میان ما نیستند گرامی می‌داریم.
و صلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین