روحانی واقعی کسی است که وجود خود را وقف شناخت و بیان اسلام برای مردم می‌کند

در یک روایت اصحاب رسول الله می‌‌گویند، پیامبر اکرم(ص) این آیه شریفه از سوره حجررا تلاوت فرمودند «وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِكُلِّ بَابٍ مِنْهُمْ جُزْءٌ مَقْسُومٌ» بعد شروع کردند به بلند بلند گریه کردن، اصحاب می‌دانستند  هر وقت نگرانی و ناراحتی برای پیامبر به وجود بیاید راه حلش این است که فاطمه را بیاورند، بلافاصله سراغ فاطمه زهرا(سلام الله علیها) رفتند و ایشان را آوردند و به رسول خدا عرض کرد چرا شما اینقدر بلند گریه می‌کنید؟‌ 

پیامبر آیه را خواندند و هیچ توضیحی ندادند، تا آیه را خواندند فاطمه غش کرد وبرزمین افتاد، یعنی فاطمه هم به همان مرتبه عظمت و شدت عذاب خدا در روز قیامت را درک کرد و بی‌هوش شد. وقتی به هوش آمد فرمود «الویل ثم الویل لمن دخل النار»، این مقام علمی فاطمه زهرا(سلام الله علیها) است که همانند رسول خدا(ص) تسلط و اطلاع بر حقایق آیات قرآن دارد؟

من این خاطره را ازمرحوم والد خوب یادم هست که یک روزی  مجله‌ای که در یکی از مدارس سیستان و بلوچستان چاپ می‌شد بدستش رسید و در یک صفحه‌اش نوشته بودند: فاطمه زهرا از ولادت تا افسانه شهادت، دیدم این پیرمرد همینطور اشک ازچشمانش سرازیر شد، فرمود عجب! حالا افسانه شهادت شد؟ به من فرمودند اینها اگر مجال یابند بعد این خواهند نوشت حسین بن علی از ولادت تا افسانه عاشورا، اینها دنبال این قضایا هستند. 

ضمن اینکه شیعیان رادعوت به اتحاد می‌کرد که یک امر مسلم است هم امام خمینی(رضوان الله علیه) و هم رهبری معظم انقلاب و هم خود ایشان از شخصیت‌هایی بود که نسبت به اتحاد بین شیعه و سنی بسیار تأکید داشت اما در کنارش می‌فرمود اتحاد به این نیست که ما حقایق را نادیده بگیریم، حقایق تاریخ واعتقادات باید سر جای خود محفوظ باشد، اتحاد به این معنا نیست که اگر به ما گفتند دست از عصمت ائمه بردارید، بگوئیم خیلی خوب برمی‌داریم؟ ابدا، محکم باید بر سر اعتقادات و حوادث تاریخی که واقع شده بایستیم اما مراقب باشیم که برای حفظ اسلام وحدت‌مان حفظ شود.

جناب آقای شکوری از افرادی بود که بسیار خوب درس خوانده بود، من یادم هست دردرس مرحوم والد ما رضوان الله تعالی علیه خیلی منظم و مرتب حضور پیدا می‌کرد و همه مطالب را به خوبی می‌‌نوشت، واقعاً انسان به این نتیجه می‌رسد که چقدر عاشق علم بوده، چقدر معتقد به تحصیل علم بوده، حضور در حوزه باید با عشق و علاقه باشد.

اساساً فلسفه روحانیت همین است. شما مردم عزیز به خوبی می‌دانید و نیاز به این نیست که من برای شما عرض کنم، وقتی ما می‌خواهیم روحانیت را برای شما تعریف کنیم که روحانی کیست و چیست؟ می‌گوئیم روحانی کسی است که به دنبال فهم قرآن و سنت است، روحانی کسی است که یک عمر تلاش می‌کند تا بخشی از کتاب خدا و سنت پیامبر و ائمه معصومین علیهم السلام را بفهمد. روحانی واقعی کسی است که وجود خود را وقف  شناخت  و بیان اسلام برای مردم می‌کند. اصولا اگر بخواهیم بگوئیم روحانیت یک شغلی در کنار سایر مشاغل است حرف غلطی است،  مگر کتاب خدا را به یک روز و یک سال و ده سال می‌شود فهمید؟

من این مطلب را در کنگره مرحوم علامه طباطبائی در تبریز عرض کردم؛ خدمتی که این مرد بزرگ به عالم تفسیر و علم تفسیر کرد نظیر ندارد، معارفی را که در اثر منهج ابتکاری تفسیر قرآن به قرآن خود  به جامعه بشری ارائه داد، از دنیا و آنچه که در دنیاست بالاتر است. چنانچه هزاران کارخانه و صنعت جدید و ... را در یک کفه ترازو بگذاریم به سنگینی یکی از آن معارفی که ایشان از این قرآن بعد از یک عمر مجاهده علمی و تقوا و طهارت نفس، به جامعه بشری تحویل داده نیست، روحانیت یعنی این. 

روحانی یعنی شخصی مثل مرحوم آقای شکوری که سال‌های متمادی شبانه روز بنویسد و بگوید و تحقیق کند، بعد هم وقتی از او دعوت می‌کنند که به خوی بیاید، به عنوان امام جمعه حضور پیدا می‌کند، روحانی یعنی مرحوم آیت الله العظمی خوئی(رضوان الله تعالی علیه) که مرحوم والد ما می‌فرمودند در میان روحانیت نمی‌توان کسی را موفق‌تر از آقای خویی سراغ گرفت، این همه کتاب در فقه، این همه شاگردان برجسته، 70 سال از نجف خرج نشد مگر برای حج، یک بار هم برای زیارت امام رضا(ع) به ایران مشرف شد. زمستان و تابستان ایام تعطیل و تحصیل در حوزه نجف نشست و فقه آل محمد(ع) را با یک تحقیق جدید به دنیای فقه عرضه کرد. امروز حوزه‌های ما غالباً سر سفره کتاب‌های ایشان هستند، روحانی یعنی این. روحانیت یعنی چنین شخصیت‌هایی.