دیدار مسئولین کانونهای فرهنگی- هنری مساجد تهران با حضرت آیت الله فاضل لنکرانی(دامت برکاته) 93/3/27
۲۹ خرداد ۱۳۹۳
۱۲:۳۲
۳,۴۹۹
خلاصه خبر :
آخرین رویداد ها
بسم الله الرّحمن الرّحیم
نخست اعیاد شعبانیه و آستانه ورود به ماه مبارک رمضان را که ماه خودسازی همگانی است خدمت شما فضلا، بزرگان و سروران تبریک عرض می‌کنم.
مطالب بسیار خوبی را آقایان فرمودند، باید خوشحال باشیم که هم نظام جمهوری اسلامی، از شورای عالی انقلاب فرهنگی تا نهادهای دیگری که در این نظام وجود دارد و هم روحانیّت روشن و آگاه ما مخصوصاً نسل جوان از روحانیت، حضور جدّی و روشنی در صحنه دارند.
خود بیان این مطالب و تشکیل این کانون فرهنگی هنری مساجد اولین پیامی که برای مردم و جوانهای ما دارد این است که روحانیّت و مسئولین از باب احساس تکلیف، از باب دلسوزی برای جوانها، از باب دغدغه‌ی برای آینده‌ی این کشور و جوانهای آن در میدان حضور دارند.
در درجه‌ی اول علاوه بر اینکه باید حوزه‌های علمیه، مراجع بزرگوار، روحانیت و اساتید حوزه در جریان این فعالیت‌ها قرار بگیرند، باید خود مردم بیشتر در جریان باشند، رسانه‌های ما موظف هستند همان طور که جلسات دعای کمیل و ندبه را از دو سه روز قبل تبلیغ می‌کند و کار خوبی هم هست، ولی این کار شما کجا، آن جلسات کجا؟
هر چند آن جلسه جلسه‌ی دعاست و بسیار هم خوب و ارزشمند است و باید هم ترویج شود، اما سرمایه‌گذاری اصلی باید روی مسائل هدایتی و رشد جوانها انجام شود، رسانه‌های ما باید فعالیت‌های کانونهای فرهنگی و هنری مساجد، برنامه‌ها، آثار و اهدافش را ذکر و تبیین کنند، از خود مردم هم در این گونه برنامه‌ها نظرخواهی شود تا طرح‌های جوانها هم ارائه شود در نتیجه کار شما خیلی موفق‌تر خواهد شد.
بنابراین برای شناسایی این مجموعه به مردم و جوانها و استفاده از نظرات آنها، رسانه‌ها باید کار جدّی و اساسی را انجام بدهند.
نکته دیگر این است که مسجد با اینکه مرکز حرکت‌های انقلاب و همه‌ی امور ما بوده و هست، ولی هنوز جنبه‌های معنوی و تربیتی مساجد روشن و واضح نشده است. یعنی مردم مسجد را فقط به عنوان یک پایگاه نماز و برگزاری مراسم عزاداری محرم و صفر می‌شناسند و از بسیاری از ابعاد معنوی مسجد و حضور در آن غافل هستند و اگر این جهات تبیین شود قطعاً حضور جوانها در مسجد خیلی بیشتر می‌شود. بسیاری از روایاتی که در باب مسجد وجود دارد جنبه‌ی تربیتی دارد، آداب مسجد، احکام مسجد، کراهت نوم در مسجد یا در مسجد الحرام، کراهت تکلم در امور دنیوی در مسجد، کراهت اشتغال به امور مادی محض.
اینکه حضور در مسجد یک ارتباط بسیار قوی با عالم قبر انسان دارد، یعنی هر کسی در مسجد کمکی کند مثلاً به تمیز کردن مسجد، عمران مسجد بپردازد، آثار فراوانی برای او در عالم قبر خواهد داشت.
ما باید آثار معنوی و تربیتی مسجد را برای نسل جوان بیشتر باز کنیم، الآن که ما از مسجد به عنوان یک پایگاه استفاده می‌کنیم باید بدانیم هیچ راهی برای شناسایی و حل مشکلات نسل امروز غیر از ارتباط مسجد در محله‌ها با خانواده‌ها نیست، ما مشکلات خانوادگی فراوان داریم که راه اطلاع از آن و نیز راه علاجش در همین کانونهاست.
بسیاری از این مشکلات را نه دادگاهها می‌توانند حل کنند نه این که با تألیف کتاب حل می‌شود.
در کنار این، ما باید کاری کنیم که خود خانواده‌ها و جوانها، دغدغه‌ی حضور در مسجد داشته باشند، یعنی خود فاصله گرفتن از مسجد و نماز جماعت، یکی از اسباب ایجاد این مشکلاتی است که امروز در درون خانواده‌ها وجود دارد.
باید یک اتاق فکر در این مجموعه وجود داشته باشد، امروز وجود ماهواره‌ها و اینترنت و این وسائل الکترونیکی در خانه‌ها مانع از این می‌شود که از کوچک و بزرگ آن خانواده از منزل بیرون بیاید، چون در منزل نشسته، وسائل جدید در اختیارش هست، با هر نوع جلسه و شخص و فیلمی می‌تواند ارتباط برقرار کند، ما چه عاملی باید داشته باشیم تا او را جذب مسجد کنیم و به مسجد بیاوریم! این خیلی نیاز به فکر و تأمل دارد، زمان زمانی نیست که فقط بگوئیم ما با نوشتن یک مقاله و یک سخنرانی، به میدان بیائیم.
برگزاری جلسات حضوری پاسخ به شبهات، از چیزهای بسیار جذاب و مؤثر است، یعنی منِ طلبه یا امام جماعت به مردم محل بگویم یک ساعت قبل از نماز جماعت در مسجد هستم، هر کسی هر سؤالی دارد، آمادگی جواب دارم، بگذاریم جوانها به راحتی سؤالاتشان را با امام جماعت و مسئول کانون مطرح کند، این یک مزیت است که مسئول کانون خودش امام جماعت هم باشد، اجازه بدهیم مسائلشان را به راحتی مطرح کنند، أعم از مسائل پیچیده‌‌‌ی اعتقادی اخلاقی و مسائل سیاسی، ما به همان اندازه که باید مجال بدهیم جوانها مسائل اعتقادی و اخلاقی‌شان را مطرح کنند و به همین اندازه جرأت طرح مسائل سیاسی را باید داشته باشند. این آماری که گاهی اوقات در مورد جوانها در مسائل دینی، اعتقادی و سیاسی‌شان ارائه می‌شود، باید مدّ نظر قرار بگیرد.
یک نظامی بر پایه‌ی اعتقادات دینی محکم روی کار آمده، آیا ذهن جوانهای ما نسبت به نظام با این اعتقادات دینی که ما ادعا می‌کنیم الآن گره خورده یا نخورده؟ قطعاً باید گره بخورد و قطعاً هم باید باشد، اگر یک زمانی جوانهای ما به این نظام فقط به چشم یک حکومت نگاه کنند نه حکومت اسلامی، این ضایعه‌ی خیلی بزرگی است، آنها باید باور داشته باشند مسئولین حکومت و نظام دغدغه‌ی دین دارند و الا می‌گویند این هم یک حکومتی است که برای ابقای خودش لوازم و شرایط خودش را دارد، یعنی آن را از مسائل دینی جدا می‌کنند، البته این نقشه‌ی دشمن است، دشمن نقشه‌های فراوانی را از اول انقلاب کشیده، تا روحانیّت را از نظام جدا کند، حوزه را از نظام جدا کند، مردم را از نظام جدا کند، با لطایف الحیل، یکی از ترفندهایشان این است که می‌گویند قبل از پیروزی انقلاب متدین و غیرمتدین کاملاً از هم جدا و روشن بود، این از وسوسه‌ها و ترفندهای اینهاست، مگر الآن جدا نیست؟
منتهی امروز دین آنقدر توسعه پیدا کرده که تدیّن در دو رکعت نماز خلاصه نمی‌شود، قبل از انقلاب می‌گفتیم تدیّن افراد به دو رکعت نماز است و روزه‌ی ماه رمضان و یک حج، اما امروز وسیع‌تر از آن است، متدیّن آن کسی است که اگر آن طرف کره‌ی زمین هم اگر به مظلومی ظلم کنند بگوید من در حد توان خودم باید از او دفاع کنم.
این کانونهای فرهنگی که یک نهاد مبارک و مقدّس و ضروری برای نسل امروز ماست، به این نکته هم باید توجه کامل داشته باشد که جوانها را در فضای سیاسی روشن قرار دهد تا آنها بتوانند هر سؤالی نسبت به مسائلی که در کشور می‌گذرد را بپرسد ممکن است ایراد او بحق باشد، همین که انسان بگوید این اشکال تو وارد است، او را جذب می‌کند، جوان ما باید بتواند بپرسد چرا این مسئول دولت قانون را رعایت نکرد؟ هشت سال در مملکت ما مجلس نتوانست جلوی تخلفات قانونی دولت را بگیرد! چرا؟ یک علّتش این بود که ما به مردم و اهل فکر و جوانهای خود میدان ندادیم که اگر مطلبی دارید بگوئید.
تخریب دولت در هیچ زمانی درست نیست اما باید فضا برای طرح سؤالات و اشکالات باز باشد، معمولاً خانواده‌های موفق آنها هستند که پدر و مادر در داخل خانواده مجالی بگذارند برای اینکه فرزند هر مطلبی داشت مطرح کند، اما اگر به محض طرح یک سؤال و تردید مثلاً راجع به یکی از اوصاف خدا، بزنند به سر او، این نتیجه‌ای جز اینکه این بچه آخرش ملحد و از دین خارج شود ندارد! فضا را باید برای جوانان باز بگذاریم تا مسائلشان را مطرح کنند، این می‌تواند ما را موفق کند به اینکه آسیب‌ها را بشناسیم و جوان را جذب جوهر دین کنیم، یکی از اشکالات ما از دوره‌های گذشته این است که می‌خواهیم مردم را با ظاهر دین گره بزنیم و خودمان را به همین قانع کرده‌ایم! اگر به حسب ظاهر کسی روزه گرفت، عزاداری کرد، ظاهراً یک جشن عید برگزار کرد، این معیاری برای دینداری مردم نیست.
بلکه اینها مقدمه است برای رسیدن به آن باطن دین، ما الآن چه معیاری داریم و به چه ملاکی می‌توانیم بگوئیم حقیقت دین در نفوس جوانهای ما به نحو قوی وجود دارد، مثلاً چند درصد است؟
یکی از مشکلات دیگر ما مسئله بی‌سوادی است، متأسفانه علیرغم تلاشهایی که در نهضت سوادآموزی انجام گرفت، باز آمار بی‌سوادی در این کشور زیاد است. رسانه‌ها نوشتند که ده میلیون بی‌سواد در کشور داریم، بعد از 35 سال از انقلاب در این کشور ده میلیون بی‌سواد داریم. نه اینکه کامپیوتر بلد نیستند، قدرت خواندن و نوشتن ندارند، بی‌سوادی مشکلات فراوانی را به دنبال دارد اعم از آلودگی به فساد، دور شدن از دین و اینکه گروههایی درصدد برآیند از این مجموعه بی‌سوادها در مسیر اهداف شوم خود استفاده کنند، بی‌سوادی انسان را به وادی‌های عجیب و خطرناکی می‌کشاند.
علی ایّ حال همانطوری که در فرمایشات رهبری معظم انقلاب هم هست و ایشان تأکید دارند که جوانهای ما باید افق‌های گشوده نشده‌ی مسائل علمی را با دستان خود باز کنند و جامعه سراغ علم برود، باید کانونهای فرهنگی و مساجد در این جهت پیشگام شوند و با برنامه‌ریزی این کار را با شتاب زیادی انجام بدهیم.
ما می‌خواهیم برای هدایت جامعه و جوانان کاری کنیم و قدمی برداریم. شما در صف اول این جبهه قرار گرفتید، این حضور در میدان بحث و ارشاد و حل مشکلات، توفیق بزرگی است که شما دارید و قدر این توفیق را بدانید.
آن مقداری هم که از ما کاری بر آید در خدمتتان هستیم اگر موضوعاتی نیاز به تحقیق علمی دارد باید بحث و کار شود، امروز مراکز خوب تحقیقاتی در حوزه علمیه وجود دارد و ما می‌توانیم در خدمتتان باشیم و دعا می‌کنیم ان شاء الله با اخلاصی که دارید بیش از پیش موفق باشید. هیچ چیزی بالاتر از نیت خالص نیست و خدای تبارک و تعالی دست کسی را می‌گیرد که نیت صادقه و خالصه دارد، این یک اصل کلی برای ما طلبه‌هاست، آن طلبه‌ای موفق است که نیت خالصه دارد.
مرحوم والد ما رضوان الله علیه گاهی اوقات کاری که ما دنبال می‌کردیم و به نتیجه نمی‌رسید آخرش می‌فرمود همه‌ی شرایطش جور بود مثل اینکه نیّت‌تان درست نبوده. این نیّت خیلی خوب است و الحمدلله در شما وجود دارد، خدا با این نیت خالصه و صادقه ان شاء الله توفیقات‌تان را زیاد کند و این کانون‌ها منشأ هدایت نسل موجود و نسل‌های آینده کشور ما شود ان شاء الله.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته