سخنرانی آیت الله فاضل لنکرانی در جمع جانبازان و رزمندگان هیئت خادم الشهداء 17ـ7ـ94
۱۷ مهر ۱۳۹۴
۱۴:۱۸
۴,۰۱۷
خلاصه خبر :
آخرین رویداد ها
«امام حسين(عليه السلام) کلمه تام خداوند» (1)
بسم الله الرّحمن الرّحیم
بسم الله الرّحمن الرّحیم
«وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ إِنَّهُمْ لَهُمْ الْمَنصُورُونَ وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمْ الْغَالِبُونَ»
جلسه بسیار باشکوه و با عظمتی است، محور اصلی جلسه آمادگی برای ورود به ماه محرم الحرام و عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و نیز تجلیل و بزرگداشت خاطره‌ی شهدای دفاع مقدس، است که از مصادیق بارز انصار ابی عبدالله الحسین(ع) هستند. حضور خانواده‌های محترم شهدا و جانبازان عزیز حيات انقلاب را به ما امید می‌دهد وجود آنها نمايانگر زنده بودن انقلاب و حرکت صحیح انقلاب است. در بررسي آیات و روایات به یک عنوانی برخورد می‌کنیم به نام «کلمة الله» که از مفاهیم ارزشی بسیار پرمعناست و فقط در مکتب اهل‌بیت این مفهوم مهم قرآنی و روایی معنا دارد. در سجده‌ی آخر نماز جعفر طيّار عرض می‌کنیم: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتَابِكَ وَ اسْمِكَ الْأَعْظَمِ وَ كَلِمَاتِكَ التَّامَّةِ الَّتِي تَمَّتْ صِدْقاً وَ عَدْلًا».
در زیارت امام حسین(ع) وقتی به اصحاب حضرت خطاب مي‌کنيم، می‌خوانیم «السَّلَامُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الرَّبَّانِيُّونَ أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ وَ نَحْنُ لَكُمْ تَبَعٌ وَ أَنْصَارٌ أَشْهَدُ أَنَّكُمْ أَنْصَارُ اللهِ جَلَّ اسْمُهُ وَ سَادَةُ الشُّهَدَاءِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ صَبَرْتُمْ وَ احْتَسَبْتُمْ وَ لَمْ تَهِنُوا وَ لَمْ تَضْعُفُوا وَ لَمْ تَسْتَكِينُوا حَتَّى لَقِيتُمُ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى سَبِيلِ الْحَقِّ وَ نُصْرَةِ كَلِمَةِ اللهِ تَعَالَى التَّامَّةِ»؛ شما انصار خدا و سيد و آقای شهدا در دنیا و آخرت هستيد. شما در راه خدا هیچ ضعف و سستی نشان ندادید، هر چه از دست شما برآمد برای اعتلاي دین خدا انجام دادید شما در راه حق گام نهاده و در صدد ياري کلمه تام خدا برآمديد.
شهدا برای یاری کلمات تام خدا قیام کردند، یاری دین خدا، دفاع از دین خدا، امر به معروف و نهی از منکر تعابیری است که زیاد شنیده‌اید، اين عناوين هم در قیام امام حسین(علیه السلام) و هم در انقلاب عزیز خودمان، مصداق دارد.
آن رزمندگان عزيزي که رفتند و اینقدر افتخار آفریدند که هر چه در مورد آنها گفته شود باز نمی‌شود حق آنان را در دفاع مقدس ادا کرد، اینها برای چه بود؟ برای اینکه دین خدا بماند، برای انجام وظيفه امر به معروف و نهی از منکر و مقابله با ظلم بود، انقلاب ما برای این بود که ظلم از بین برود و دین خدا حاکم شود، ولی این تعبير که شما برای نصرت «کلمة الله» رفتید. این کلمة الله چیست؟ اگر بخواهیم به عمق محرم و عاشورا برسیم، اگر بخواهیم گوشه‌اي از حقّ شهدای عزیزمان را در چنین جلساتی ادا کنیم باید ببینیم آنها چه فهمی داشتند، دنبال چه بودند؟
اگر امام خميني(رضوان الله علیه) تأکید می‌کردند که وصیتنامه‌ی شهدا را بخوانید، مقصودشان این نبود که آن‌را بخوانيد تا فقط آن امور ظاهری را که شهداء وصيت کردند انجام بدهید، بلکه بايد از مطالعه وصيت‌نامه شهداء آن رمز اصلی که یک انسان را آنچنان در برابر دشمن مقاوم قرار می‌دهد به دست بیاوریم و در اختیار نسل جوان امروز قرار بدهیم.
حقیقت محرم و عاشورا در اینها خلاصه می‌شود، امام حسین(ع) کلمة الله است، امیرالمؤمنین(ع) کلمة الله است.
در فرهنگ قرآن خدای تبارک و تعالی از اموری به‌عنوان کلمة الله ياد کرده است. حضرت عیسی کلمة الله است، احکام کلمة الله است، معارف جزء کلمة الله است ولی در میان تمام اینها کلمهی تام خدا أئمه‌ی معصومین(علیهم السلام) هستند، این مطلب بسيار مهمی است که باید خوب به عمق آن برسیم گرچه رسيدن به کنه آن از حد فهم نوع ما خارج است.
آنچنان اعتقادات و معارف شيعه عظیم است که همه‌ی مکاتب دنیا در مقابل آن خوار و ناچیز هستند، ما معتقدیم که خداوند داراي کلمات است و این کلمه‌ها مراتب دارند، مرتبه‌ی بالا و والاي آن که کلمهی تام، ناميده مي‌شود امام معصوم علیه السلام است، در روایتی امام حسین(ع) به اصحابشان فرمودند «إِنَّ اللهَ جَلَّ ذِكْرُهُ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلَّا لِيَعْرِفُوهُ فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَنْ سِوَاهُ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ يَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي فَمَا مَعْرِفَةُ اللهِ قَالَ مَعْرِفَةُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ إِمَامَهُمُ الَّذِي يَجِبُ عَلَيْهِمْ طَاعَتُهُ»؛ خداوند متعال بندگانش را خلق کرد تا او را بشناسند، اگر خدا را شناختند او را عبادت می‌کنند، اگر خدا را به‌درستي بشناسند و عبادت کنند، بي‌نياز از عبادت غير خدا خواهند شد. کسی سؤال کرد يا ابن رسول الله معرفت خدا چیست؟
حضرت فرمود: معرفت خدا معرفت به امام زمان‌شان است، اگر در هر زمانی مردم امام زمان خود را یعنی آن کلمهی تامه را بشناسند، کلمهی تام یعنی وجود شريفي که در تمام اسماء و صفات مظهر تام خداست. در علم، در قدرت، در شجاعت، در همه چیز، نقصی در او نیست. امام حسین(ع) فرمود: اگر می‌خواهید خدا را بشناسید امام‌تان را بشناسید. معرفت امام مساوی با معرفت خداست نه اینکه مقدّمه معرفت خدا باشد.
همه‌ی سرّ مطلب در این است با اینکه امام حجّت خداست، با اینکه امام یک انسان است، اما اگر امام را شناختی خدا را شناخته‌‌ای، چون امام هيچ‌گاه کسي را به‌سوي خودش دعوت نمی‌کند بلکه به انسان می‌گوید تو فقط یک خدا داری و باید او را بپرستی همانطوری که من او را می‌پرستم.
اين از اعتقادات شيعه است که امام معصوم کلمهی تامّ خداست، در هیچ مذهبی یک چنین مطلب و سرمایه‌ای اصلاً وجود ندارد آنها که در کنار امام حسین(ع) جنگیدند اینها امام را شناختند ولي ديگران نشناختند! چرا که طمع دنیا، پول و قدرت و ... یک عده‌ای را در مقابل امام حسین(ع) قرار داد ولی چرا این انسان اینطوری می‌شود؟ چرا این انسان دنیاپرست می‌شود و دنبال هوا و هوس می‌رود، دنبال خیانت و جنایت می‌رود، چرا عربستان امروز یمن را اینطور به اسم اسلام می‌زند؟ چون این محور اساسی که معرفت امام است را ندارند و دائماً می‌گویند ما خدا را قبول داریم، نماز بخوانند، روزه بگیرند، قرآن بخوانند، اینها فایده ندارد.
بدون معرفت امام نمی‌شود خدا را شناخت، بدون معرفت امام حادثه‌ی عاشورا به وجود آمد. یک عده‌ای فهميدند امام و امامت چیست و یک عده‌ای نفهمیدند و اکثریت هم همین‌ها بودند.
اگر بخواهیم شهدا را معرفي کنيم بايد بگوييم شهدا کسانی بودند که امامت را خوب شناختند، عمیق شناختند، در وصیتنامه‌هایشان، در صحبتهایشان، مصاحبه‌هایشان که گاهی اوقات پخش می‌شود، از ایشان سؤال مي‌شود چرا به جبهه آمدید؟ مي‌گويند به اطاعت از دستور امام و رهبرمان.
رهبر انقلاب پرتویی از آن عظمت امامت است و إلا بین او و امام معصوم حتی اگر بگوئیم فاصله‌ی زمین تا آسمان وجود دارد، باز هم کم است. عصمت ائمه(ع) چیزی است که کسی نمی‌تواند به آن نزدیک شود.
آن عزيزان مي‌گفتند: نائب امام امروز به ما تکلیف کرده به جبهه بروید و ما هم آمدیم، کسی که این حرف را می‌زند خود امام زمان را قبل از رهبرش قبول دارد، معرفتش به امام زمان درست شده که اطاعت از نائب او مي‌کند.
اگر بخواهیم امروز مشکلات جامعه‌مان را حل کنیم، مشکلات جوانها را حل کنیم، اگر بخواهیم انقلاب‌مان به مسیر صحیح خودش ادامه بدهد، راهش این است که فهم‌مان را نسبت به امامت قوی کنیم.
اینطور نیست که فرق ما با بقیه مذاهب این باشد که ما بگوئیم اين کس جانشین رسول خدا بوده و دیگری بگوید شخص دیگر جانشین بوده، خير. بحث کلمهی تامه و بحث حجّت خدا مطرح است.
در حدیث قدسی خدای تبارک و تعالی در مورد امام حسین(ع) فرمود: «فَهُوَ أَفْضَلُ مَنِ اسْتُشْهِدَ وَ أَرْفَعُ الشُّهَدَاءِ دَرَجَةً جَعَلْتُ كَلِمَتِيَ التَّامَّةَ مَعَهُ وَ حُجَّتِيَ الْبَالِغَةَ عِنْدَه»؛ خدا فرمود امام حسین با فضیلت‌ترین کسي است که شهید شده، و هيچ شهیدی از او بالاتر نداریم. سپس خدا وقتی می‌خواهد براي امام حسین تعبیری بيان کند می‌گوید من کلمهی تامه خودم را با این وجود عزیز قرار دادم. لذا نسل امامت از امام حسین(ع) است. ما باید اینها را بشناسیم.
اگر بخواهیم هر سال محرم برای ما اثر داشته باشد بايد ببینیم در این محرم چقدر به امامت نزدیک شدیم؟ همه‌ی حرفها در این کلمه است، چقدر به امام حسین(عليه السلام) و به حقیقت کربلا نزدیک شده‌‌ایم؟ ما که مرتب می‌گوئیم «یا لیتنی کنت معکم فأفوز فوزاً عظیما»، خداي ناکرده این لقلقه‌ی لسان نباشد، بلکه به حقیقت امامت و به حقیقت امام حسین، نزديک شويم.
شما در اين حديث شريف که بحار الانوار نقل کرده، دقت و تأمل کنيد. امیرالمؤمنین(ع) به سلمان و اباذر فرمود: من کسی هستم که به دستور خدا نوح را در کشتی بردم، من یونس را به اذن خدا از شکم نهنگ بیرون آوردم، من به اذن خدا موسی را از دریا عبور دادم، من ابراهیم خلیل را از آتش نجات دادم، من نهرها و چشمه‌های بهشت را جاری ساختم، من آن خضرم که همره موسی بود، همینطور تا رسید به اینکه فرمود و من محمّدم و محمّد من است.
همین آيه مباهله که در روز مباهله آن‌را می‌خوانیم خودِ خدای تبارک و تعالی از امیرالمؤمنین(ع) تعبیر به نفس پیامبر نموده است و گفته «أنفسنا و أنفسکم».
من یک روایتی را در يادواره هفته‌ی دفاع مقدس بيان کردم؛ یک کسی در جنگ جمل به امیرالمؤمنین عرض کرد من برادری داشتم که مُرد. خیلی دلش می‌خواست در کنار شما شمشیر بزند. حضرت فرمود: واقعاً همینطور بود و دلش می‌خواست با ما باشد؟ عرض کرد بله. فرمود: اگر قلباً می‌خواسته با ما باشد با ماست و بدان آیندگان، آنهایی که هنوز در أصلاب رجال و ارحام مادرانشان هستند و می‌خواستند با ما باشند در این جنگ با ما شریک هستند.
من طبق اين کلام امیرالمؤمنین(ع) در نهج البلاغه عرض کردم تمام بچه‌های دفاع مقدس در تمام جنگهای امیرالمؤمنین، جنگهای رسول خدا، حادثه عاشورا سهيم هستند.
این یک امر اعتقادی است برای اینکه محور جنگ؛ کلمة الله است. چرا راه دوری برویم؟ قرآن مي‌‌فرمايد «فتلقی آدم من ربه کلمات...» آدم وقتی می‌خواست توبه کند کلماتی که از خدا تلقی کرد همين است که خود شما همیشه در دعاها می‌خوانید: «یا حمید بحق محمد...»، حضرت آدم خدا را به این کلمات تامش قسم داد. ما باید این محور را «یعنی کلمة الله را» بفهمیم و ایمان به او بیاوریم و باید به آن توسل پیدا کنیم.
بزرگان ما مثل مرحوم علامه طباطبائی(رضوان الله تعالی علیه) بر حسب آنچه نقل شده فرمود هیچ بابی از معنویّت برای من باز نشد مگر به زیارت امام حسین(ع)، مگر به اشک بر امام حسین و توسل به امام حسین(ع).
اين نشانه اين است که ما در ماه محرّم به کلمهی تام خدا؛ حسین بن علی(علیه السلام) باید توسل و معرفت بيشتري پیدا کنیم.
خدایا معرفت خودت، معرفت رسول خودت، معرفت کلمات تامه‌ی خودت را نصیب ما بفرما.
شهدای این انقلاب را با امام حسین(ع) محشور بفرما، ما را قدردان شهدا قرار بده، به ما قدرت فهم راه شهدا را عنایت بفرما، انقلاب ما را از هر آسیبی محفوظ بفرما، خدایا دست دشمنان این نظام و انقلاب را کوتاه بفرما، مسئولین خدمتگزار به این نظام و رهبری معظم انقلاب را موفق و مؤید بفرما.
والسلام علیکم ورحمة الله و برکاته