پرچم امام زمان(ع) امروز در دست ولي فقيه و رهبري معظم انقلاب است

خدا را شاکرم که موفق به زیارت این امامزاده شدم و باید شما مردم خدا را شاکر باشید که مسیر زندگی‌تان در پرتو این امامزاده و سایر امامزادگاني که در اطراف وجود دارد رقم می‌خورد.

عرایض خود را در دو قسمت عرض می‌کنم؛ قسمت اول مسئله‌ی زیارت خاندان پاک پيامبر اکرم(صلي الله عليه وآله) است که افتخارش نصيب شيعيان گرديده است. در رابطه با آيه شريفه «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‏» بايد گفت مودت اهلبيت خصوصیتی است که فقط در مورد پیامبر ما(ص) مطرح شده و به نص قرآن کريم این از امتیازات پیامبر ما مي‌باشد. هیچ پیامبری چنین درخواستي از امت خود نکرد.

آیات قرآن کریم مي‌فرمايد هيچ کدام از انبياء گذشته مزد رسالت خود را از قومش مطالبه نکرد. حضرت نوح به قوم خودش فرمود «يا قَوْمِ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مالاً إِنْ أَجرِيَ إِلاَّ عَلَى اللهِ». حضرت هود هم همینطور فرمود «يا قَوْمِ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى الَّذي فَطَرَني‏».

اما وقتی نوبت به پیامبر ما می‌رسد خداوند دستور می‌دهد که ای نبی ما و ای پیامبر خاتم به امت خود بگو که اجر رسالت من مودّت در نزديکان و ذوي القربي من است. اين وظيفه بر عهده امت توست تا روز قیامت. این مودت فی القربی مختص به زمان حيات پيامبر يا زمان‌هاي نزديک به آن زمان نبوده، بلکه بر طبق این آیه قرآن یک واجب دائمی تا روز قیامت است، یعنی الآن هم پيامبر خطاب به انسان‌های موجود می‌فرماید «لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى».

یکی از ریشه‌های قرآني زيارت همین آیه شریفه است، ما وقتی ائمه معصومین(علیهم السلام) و ذریه‌ی آنها را زیارت می‌کنیم در مقام عمل به این آیه شریفه هستيم. بدانیم که اين زیارات در حقیقت زیارت رسول خداست، زیارت فرزند امیرالمؤمنین، زیارت خود امیرالمؤمنین است.

گاهی این سؤال مطرح می‌شود که مثلاً برای زیارت ائمه معصومین(ع) روایات فراواني هست. مثلاً برای زیارت امام حسین(علیه السلام) به هر قدم ثواب يک حج و عمره‌ی مقبوله داده خواهد شد. اما نسبت به زيارت امامزادگان که ذريه رسول خدا محسوب می‌شوند به کدام دليل زیارت اینها ثواب و اجر دارد؟ اولاً براساس آن آیه شریفه اصلاً تشرف به این امامزادگان، حضور در کنار قبرشان تکریم و احترام آنها و بوسه زدن بر بارگاه‌شان اکرام پیامبر و اجر رسالت حضرت است، و اين زيارت عمل به آيه شريفه قرآن است.

ثانياً به این روایت که به عنوان هدیه خدمت شما ذکر می‌کنم. در اين روایت طولانی پیامبر اکرم(صلي الله عليه وآله) در مورد حضرت زهرا(سلام الله علیها) مطالب فراواني بيان فرمودند از جمله این که خدای تبارک و تعالی گروهی از ملائکه را موظف کرده است که زهرا را از پيش‌رو و عقب، از راست و چپ در زمان حیات و بعد از آن محافظت کنند و بر ايشان و پدر و شوهر و اولاد او درود بفرستند. بعد پیامبر می‌فرماید «فَمَنْ زَارَنِي بَعْدَ وَفَاتِي فَكَأَنَّمَا زَارَنِي فِي حَيَاتِي»، هر کس من را بعد از رحلتم زیارت کند گويا مرا در حال حياتم زیارت کرده، «وَ مَنْ زَارَ فَاطِمَةَ فَكَأَنَّمَا زَارَنِي» هر کسی فاطمه را زیارت کند گویا مرا زیارت کرده، «وَ مَنْ زَارَ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ فَكَأَنَّمَا زَارَ فَاطِمَةَ» هر کسی علی را زیارت کند گویا فاطمه را زیارت کرده «وَ مَنْ زَارَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ فَكَأَنَّمَا زَارَ عَلِيّاً»، هر کسی زیارت حسن و حسین(علیهما السلام) برود گویا امیرالمؤمنین را زیارت کرده است.

حال به اين عبارت توجه کنيد. بر حسب این روایت که در کتاب بشارة المصطفی آمده حضرت فرمود «وَ مَنْ زَارَ ذُرِّيَّتَهُمَا فَكَأَنَّمَا زَارَهُمَا» ذریه اختصاص به ائمه ندارد، به هر کسی که فرزند علی و فاطمه محسوب گردد اطلاق مي‌گردد. رسول خدا چقدر جالب اين تعبير را در آن زمان فرموده که امروز من و شما در پناه این امامزادگان بتوانيم دین و معنویت‌مان را حفظ و تقویت کنیم. کسی که ذریه‌ی علی و زهرا را زیارت کند گویا هم علی و هم زهرا را زیارت کرده است.

بر حسب این روایت، زیارت امامزادگان چه امامزاده‌ی بلا فصل و فرزند آنها باشد، مثل این امامزاده بزرگوار و چه امامزاده مع الفصل و از نوادگان آنها باشد فرقی نمی‌کند. پس بر حسب این روایت ما می‌توانیم بگوئیم کسی که اینجا می‌آید گویا امیرالمؤمنین و حضرت زهرا(سلام الله عليهما) را زیارت کرده و این حرف ما نیست بلکه حرف رسول خداست.

مردمی که موفق به زندگي در کنار این امامزادگان هستند باید به این نکته توجه داشته باشند که بسیار مهم است.

فردي به امام هشتم(علیه السلام) عرض کرد «أَيُّمَا أَفْضَلُ زِيَارَةُ قَبْرِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ أَوْ زِيَارَةُ الْحُسَيْنِ(علیه السلام)؟»، کدام يک از اين زيارات افضل است، زيارت امير المؤمنين يا امام حسين عليهما السلام؟ فرمود «إِنَّ الْحُسَيْنَ قُتِلَ مَكْرُوباً فَحَقٌّ عَلَى اللهِ جَلَّ ذِكْرُهُ أَنْ لَا يَأْتِيَهُ مَكْرُوبٌ إِلَّا فَرَّجَ اللهُ كَرْبَهُ»، امام هشتم فرمود امام حسین مکروباً با یک دنیا غم و تنهایی و ظلم بی حد کشته شد، هر چه فریاد زد هل من ناصر ینصرنی غير از يارانش کسی جوابش را نداد اما فرق زیارت امام حسین با زیارت امیرالمؤمنین در این است، اگر کسی ناراحتی و غم و غصه و گرفتاری داشته باشد وقتی به زیارت امام حسین می‌رود «فَحَقٌّ عَلَى اللهِ جَلَّ ذِكْرُهُ أَنْ لَا يَأْتِيَهُ مَكْرُوبٌ إِلَّا فَرَّجَ اللهُ كَرْبَهُ»، خداوند بر خودش واجب نموده که غم او را برطرف نمايد. چرا خدا وعده داده دعا تحت قبه امام حسين(علیه السلام) را مستجاب می‌کنم؟

از این روايت می‌خواهم استفاده کنم که حضرت محمد هلال به علي به عنوان یک انسان غریب، برای فرار از ظلم امویه از مدینه به ایران هجرت کرد، اکثر این امامزادگانی که به مردم ایران پناه آوردند بخاطر اين بود که دیدند هیچ کجا برای آنها امن‌تر از شیعیان و مردم ایران نیست، مردم ایران شيعه و طرفدار اهل‌بيت و مهماندوست بودند، آدم‌های حیله‌گر و اهل نفاق نبودند که نسبت به مهمانشان حقه‌بازي کنند. این امامزاده جلیل القدر و فرزند امیرالمؤمنین(علیه السلام) هم براي عمل به دستور خدا هجرت کرده و به آنجا آمدند.

از اين روايت استفاده مي‌شود در مسأله زیارت خصوصیاتي بین زیارت کننده و زیارت شونده وجود دارد يا ممکن است یک جهتی در این امامزاده باشد و در امامزاده دیگر نباشد.

من معتقدم آن روایت که مي‌فرمايد: «وَ مَنْ زَارَ ذُرِّيَّتَهُمَا فَكَأَنَّمَا زَارَهُمَا» مي‌رساند در زيارت دو جور اثر وجود دارد. یک اثر مختص به زيارت امير المؤمنين و فاطمه زهرا(سلام الله عليهما) است و یک اثر در زیارت امامزادگان است. به عنوان یک طلبه‌ی آشنای با حدیث فکر مي‌کنم بتوانيم از اين روايت چنين استفاده کنم کسی که این امامزاده را زیارت کند برای او هم بهشت واجب است چون در مورد امیرالمؤمنین(ع) آمده «مَنْ زَارَ عَلِيّاً بَعْدَ وَفَاتِهِ فَلَهُ الْجَنَّةُ»، البته یک آثار مختصی هم قطعاً برای زیارت امیرالمؤمنین هست که شاید در زیارت هم کربلا نباشد و یک آثاری در زیارت کربلا هست که شاید در زیارت امیرالمؤمنین نباشد این نکته‌ای است که باید مورد توجه قرار بدهیم.

اما در قسمت دوم از عرایضم چند کلمه راجع به حماسه 9 دی خدمت شما مردم انقلابی عرض مي‌کنم. یکی از عناوینی که در روایات بر روي آن زياد تأکيد شده مسئله‌ی بصیرت است، شما در تعقیبات مشترک نمازهاي يوميه مي‌خوانيد «اللَّهُمَّ اجْعَلِ النُّورَ فِي بَصَرِي وَ الْيَقِينَ فِي قَلْبِي‏». یعنی اینقدر این دعا مهم است که هر انسان مسلمانی باید بعد از نمازش به خدا عرض کند «خدایا بصیرت را در دین من قرار بده».

یا در جمله‌ی دیگری امیرالمؤمنین(علیه السلام) مي‌فرمايد «أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ الْهُدَى مِنَ الضَّلَالَةِ وَ الْبَصِيرَةَ مِنَ الْعَمَى‏»، خدایا هدایت به من بده تا سراغ گمراهی و ضلالت نروم، بصیرت به من بده که با کوردلي با قضایا برخورد نکنم و بفهمم حق و باطل چیست؟ بفهمم براي اسلام بايد چه وظیفه‌ای را در چه وقتی انجام دهم. اين دعا خيلي مهم است.

در آیه شریفه «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْري فَإِنَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنْكا»، خداوند می‌فرماید کسی که از ذکر من دوری و ‌اعراض کند، برای او یک معیشت و زندگی تنگ را مقدّر می‌کنیم. در روایت آمده إعراض از ذکر خدا يعني ترک ولايت اميرالمؤمنين(علیه السلام)؛ «مَنْ تَرَكَ وَلَايَةَ عَلِيٍّ أَعْمَاهُ اللهُ وَ أَصَمَّه‏»، کسی که ولایت امیرالمؤمنین نداشته باشد خدا او را کور می‌کند.

اولین نکته‌ای که می‌شود از این روایت در ذیل این آیه استفاده کرد این است، کسی که ولایت ائمه معصومین(علیهم السّلام) را داشته باشد اهل بصیرت است، کسی که از ولایت ائمه معصومین(ع) بهره‌ای ندارد در دنیا و آخرت کور است، چون بصیرت ندارد.

حالا سؤال این است که چه ارتباطی بین مسئله‌ی ولایت و بصیرت وجود دارد؟ ولایتی که فرموده‌اند «لَمْ يُنَادَ بِشَيْ‏ءٍ كَمَا نُودِيَ بِالْوَلَايَة»، شما ببینید امام خميني(رضوان الله تعالی علیه) این انقلاب را بر چه پایه‌ای ایجاد کرد؟ امام ولایت خدا، ولایت رسول خدا و ائمه طاهرین(ع) را خوب فهميده و معتقد بود انسان مسلمان خالص، کسی است که تحت ولایت خدا و رسول خدا و ائمه طاهرین باشد.

آن زمانی که قبل از انقلاب داشتند ایران را دو دستی تحویل یهود و نصاری می‌دادند، شنیده‌اید که امام چه فریادهایی زد.

چون ملت ایران را داشتند از ولایت خدا، رسول و ائمه خارج کرده و تحت ولایت کفر می‌بردند! ریشه بصیرت در ولایت است، ما این ولایت را اگر خوب بشناسيم و واقعاً باور کنيم زندگی ما زندگی با بصیرتی خواهد بود، در زمان غیبت کبری ائمه ما فرمودند ولایت شما در اختیار نوّاب عام امام زمان(علیه السلام) و فقهای جامع الشرایط است، همین که از آن تعبیر به ولایت فقیه می‌کنیم، استدلال ما در لزوم تبعيت از ولي فقيه به دستور خود ائمه معصومین(علیهم السلام) و بسیار روشن است. مگر طبق اين روايت ریشه بصیرت ولایت نیست؟ مگر ولایت را در زمان غیبت کبری، ائمه ما برای ولی فقیه و مجتهد جامع الشرایط قرار نداده‌اند؟

خب نتیجه‌ی روشنش این است که در این زمان اگر کسی بخواهد بصیرت داشته باشد باید ببیند راهی که فقیه جامع الشرایط و ولی فقیه برای او مشخص می‌کند چیست؟ اگر از این راه فاصله گرفت از بصیرت فاصله گرفته است.

امروز اتفاقاتی که در دنیا می‌افتد و مشکلاتی که برای مردم در دنیا ايجاد مي‌شود برای چیست؟ این همه مشکلات در کشورهای اسلامی وجود دارد يک جهت عمده‌اش این است که از ولایت بهره‌اي ندارند، نه در زمان حضور معصوم(علیه السلام) ولایت را قبول داشتند و نه در زمان غیبت، باید این مسئله را باور کنیم «أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِيثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِي عَلَيْكُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللهِ»، در روز 9 دی آنچه که مردم را به جوش و خروش آورد حمایت از اسلام بود، حمایت از ابا عبدالله و عاشورا بود، در کنارش حمایت از نظام و انقلاب بود، چطور می‌شود مردم در یک روز اين‌چنين خودجوش بیرون آمده و آن صحنه‌های عظیم را خلق کنند. آیا غیر از مسئله‌ی ولایت چیز دیگری می‌تواند نقش داشته باشد؟

من امروز موفق شدم گنجینه‌ی شهدای آران و بیدگل را از نزدیک ببينم چه افتخار بزرگی است، این جوان‌ها را چه چیزی متحول کرد؟ اینها خودشان را تحت کدام چتر و پرچم بردند؟ پرچم امیرالمؤمنین و امام زمان(علیهما السلام). در دفاع مقدس گفتند پرچم امام زمان(ع) امروز در دست امام خمینی(رضوان الله تعالی علیه) هست و از امام تبعیت کردند، الآن هم در دست ولي فقيه و رهبري معظم انقلاب است.

پس ما باید به بصیرت، این مفهوم ارزشی خوب توجه کنیم. من یک وقتی فکر می‌کردم امام چرا از مردم ایران اینقدر تعریف می‌کند و برای آنها ارزش قائل است؟ بعضی از تعابیرشان اين است که اینها از افرادی که در زمان رسول خدا و ائمه طاهرین بودند بالاتر هستند، اتفاقاً به یک روایت از امام باقر(علیه السلام) برخوردم.

حضرت نسبت به افرادی که با امیرالمؤمنین جنگ کردند يعني قاسطین، ناکثين و مارقین، فرمودند «أَمَا إِنَّهُمْ أَعْظَمُ جُرْماً مِمَّنْ حَارَبَ رَسُولَ الله»، تعبیر خيلي مهمی است فرمودند اینها يعني اصحاب جمل و معاویه و خوارج جرم‌شان از ابوسفیان و مشرکین که با خود پیامبر جنگ کردند بالاتر است «قِيلَ لَهُ وَ كَيْفَ ذَلِكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ(ص)»؛ به حضرت عرض کردند چطور جرم اينها بالاتر است با آنکه آنها شمشیر بر روي خود پیامبر کشیدند اما اينها شمشیر بر امیرالمؤمنین کشیده‌اند؟ فرمود «لِأَنَّ أُولَئِكَ كَانُوا جَاهِلِيَّةً وَ هَؤُلَاءِ قَرَءُوا الْقُرْآنَ وَ عَرَفُوا فَضْلَ أُولِي الْفَضْلِ» آنها در جاهليت به سر برده بودند اما اینها قرآن را خواندند و فهمیدند اهل فضل و اهل ولایت چه مرتبه‌ای در نزد خدا دارند، اینها می‌دانند علی حجّت خداست، «فَأَتَوْا مَا أَتَوْا بَعْدَ الْبَصِيرَة»، اینها بعد از بصیرت این جنایات و این جرم‌ها را انجام دادند، این مسئله خیلی مهم است.

امروز مردم ایران به برکت خون شهدا در دنيا چنين عزتمند شده‌اند. واقعاً انسان وقتی این گنجینه‌ی شهدا و این عکس‌های شهدا و وصيت‌‌نامه‌هاي آنها را می‌بیند، بر خودش می‌لرزد، آيا ما روز قيامت در مقابل اینها می‌توانیم سر بلند کنیم یا نه؟ ما در مقابل اینها می‌توانیم جواب بدهیم یا نه؟ ما امانت داری می‌کنیم یا اینکه گرفتار دعواهای جناحی هستیم؟ دنبال قدرت و کسب منصب و مقام هستیم؟

اینها مسائل مهمی است که باید به آن توجه داشته باشیم، باید آرمان شهدا، آرمان امام، آرمان انقلاب، همیشه زنده نگه داشته شود و این هیچ راهی ندارد جز اینکه ما ولایتمان را قوی‌تر کنیم. چرا اینقدر به مسأله زیارت سفارش شده؟ ‌آيا خداوند دنبال این بوده که فقط از ثوابش به ما اهدا کند یا نه؟ برای این بوده که ما محور اصلی یادمان نرود، همه محورها حول ولایت ائمه معصومین(علیهم السلام) و فرمايشات ائمه بزرگوار ما است.