تحقق دين جامع، غايت اصلی انتظار
۳۰ آبان ۱۴۰۰
۱۴:۴۵
۵۱۴
خلاصه خبر :
آخرین رویداد ها
بسم الله الرحمن الرحیم
با تشکر از اینکه به صورت جدی و با یک عزم راسخ که پشتوانه علمی و اعتقادی فراوانی دارد، همایش دکترین مهدویت را دنبال میکنید، اميدوارم امسال هفدهمین همایش را به لطف خدا و دعای امام عصر(عج) خیلی قویتر و موفقتر از گذشته برگزار کنيد. همچنين حسن انتخابتان در تعيين عناوین برجسته و جذاب، ریشهای و تأثيرگذار بهعنوان محور همایشهاي سالانه قابل تقدير است. امسال هم که عنوان انتظار را محور همايش قرار دادهاید.
مقوله انتظار یکی از مفاهیمی است که هنوز به خوبي برای جامعهی اسلامی و حتی برای مجموعهی شیعیان منقح نشده، گر چه ما معتقدیم با این انقلابی که امام خميني(رضوان الله علیه) برپا نمودند و ان شاء الله تا حکومت حضرت مهدی(عج) هم ادامه پیدا کند تا یک حدی فکرها و اندیشهها نسبت به انتظار تغییر پیدا کرد ولی بهنظر من باز معنای حقیقی انتظار حتی برای خواص آن طور که باید و شاید روشن نشده است.
من هدف اصلی انتظار را ظهور حضرت نمیدانم، گرچه الآن وقتی حرف انتظار به ميان آيد میگویند انتظار ظهور اما به نظر من ظهور حضرت خود مقدمه است برای تحقق يافتن آیه شریفه (هُوَ الَّذی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ) که ميفرمايد دین جهانی خواهد شد چه ضمیر «کلّه» به کل دین برگردد يا کل مردم، در هر صورت تحقق دین جامع برای همه بشر، غایت اصلی انتظار است.
یعنی وقتی ظهور هم صورت بگيرد ظهور حضرت فی نفسه موضوعیت ندارد، ظهور حضرت طریق است برای اینکه دین با همه ابعادش در جامعه تحقق يابد. نتيجه مطلب این ميشود که مردم را باید با ابعاد و حقیقت دین بيشتر آشنا کنیم، بايد براي مردم تبيين کنيم دین ما دین جامعی است.
ما دين را يک دين فردی نمیدانیم بلکه آن را در همه جهات اجتماعی هم میدانیم اگر نگاه کسي به دین یک امر فردی باشد قطعاً نمیتواند جزء منتظران قرار بگیرد، کسي که بگويد خدای تبارک و تعالی فقط تکالیف فردی بر عهده ما گذارده ديگر انتظار برای او معنا ندارد، از اين رو بسياري از افرادی که اندیشه حکومت اسلامی در دین را نمیدانند یا آن را نمیپذیرند، نمیتوانند در صف منتظران قرار بگیرند، انتظار و اعتقاد به جامعيت دين دو امر بههم تنيدهاند یعنی من باید دین را بشناسم با جامعیت دین و آیاتی که مربوط به جامعیت دین است آشنا باشم تا بتوانم خود را منتظر حضرت بدانم. مهمترین مقدّمه فقه سياسي اینست که اثبات کنیم اکثر دستورات و راهبردهای دين اجتماعی است و ما در بحث فقه سياسي خود به بعضی از آیات قرآن در اجتماعی بودن دین اشاره کردهايم.
ما باید این فکر را در مردم تصحیح کنیم. هنوز عدهاي هستند که فکر ميکنند دین کاری به سیاست و اجتماع ندارد، بلکه يکسري دستورات فردی برای انسان است. ما باید به جامعه بگويیم مفهوم انتظار به معناي اينکه غايتش ظهور حضرت باشد غلط است! معنای انتظار اصلاً این نیست. همه میگوئیم ما منتظر فرجیم، در روایات هم انتظار الفرج ذکر شده است. ولی معناي فرج خود ظهور حضرت نیست، اصلاً فرج به صحنه آمدنِ دین به صورت جامع برای همه بشر است و متولی اصلی اين امر هم حضرت حجت (عج) است لذا باید روي این اندیشه بیشتر کار کنیم، نسبت به برداشتهای منفی از انتظار، آسیب شناسی کنید، ما به وضوح ميتوانيم به کسی که دین را از سیاست جدا میداند بگوئیم تو نمیتوانی منتظر حضرت باشی، این یک تلازم روشن و قهری دارد، انتظار ظهور براي اين افراد معنا ندارد. انتظار کسب آمادگي است.
حضرت هنگام ظهور میخواهند حکومت تشکیل بدهند و دين را با همه ابعادش در جامعه بشري اقامه نمايند، اين افراد چه آمادگی برای اين جهت کسب کردهاند؟ لذا شرط اول انتظار تحکیم اين مطلب نسبت به دین است که دين امري اجتماعی و دارای سیاست است و ظهور حضرت هم مقدمهی برای تشکيل حکومت مهدوي و اقامه دين است.
اگر این فکر راجع به دین تصحیح شود به نظر من خیلی از مراحل انتظار را طی کردهايم مطلب دوم هم این است که در این چارچوب چگونه نیروسازی شود؟ اينجا بايد خصوصیات و ويژگيهاي افرادي که ميخواهند در آن مجموعه قرار گيرند بيان شود.
ان شاء الله این همایش هم خیلی خوب و قویتر از گذشته برگزار شود هر قدمي که براي آمادهسازي جامعه نسبت به ظهور حضرت و آشنايي مردم با حقيقت دين صورت پذيرد، خدمت بزرگي به تحقق اهداف آن حضرت خواهد بود. بزرگترین خدمت امام راحل به دین، این بود که آن را از یک مجموعه متروکِ مغفول خارج کرد و کُنه و جوهر دين را در صحنه اجتماع به مردم نشان داد، اميدوارم این همایش انتظار هم یک چنین نتایج بسیار بزرگی در داخل و خارج، بر خواص و عوام داشته باشد.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته