تعابیر شیخ[فضل الله نوری] راجع به ولایت فقیه بسیار تعابیر محکمی است

اینها نمونه‌هایی از مجموعه آیات قرآن است که اگر کنار هم گذارده شود، بوضوح معنای «الاسلام هو الحکومة» را آشکار می‌سازد. آیات اقامه دین، وجوب اطاعت، آیات جهاد، آیات خلافت، آیات حکم، «إن الحکم إلا لله»، که به نظر من یکی از تحریف‌ها، اشتباهات، یا بی‌توجهی‌هایی که شده این است که حکم را به معنای قضاوت بیان کرده‌اند. درحالی‌که قضاوت یکی از شئون حکم است هم از نظر معنای لغوی حکم و هم در استعمالات آن در آیات قرآن. حکم یعنی منع، قطعیت و فصل الخطاب بودن در همه چیز، که یکی از موارد آن در باب نزاع است. 

این آیات دلیل بر مدّعای ماست، لذا قسمت اول بحث ما این است که نگاه‌ ما به دین باید تصحیح بشود، اگر ما برای دین شأن سیاسی و حکومت قائل نباشیم، جفای به آن کرده‌ایم. اگر مرحوم مدرس ‌فرمود: دین ما عین سیاست ما و سیاست ما عین دیانت ماست، امام خمینی(رضوان الله علیه) مطلب بالاتری را بیان فرمود که دین یعنی حکومت و حکومت، هم سیاست دارد، هم اخلاق، هم رفاه و هم همه چیز، معنای حکومت فقط یک جنبه خاص سیاسی نیست.

واقعاً وقتی این لایحه اعتراضیه شیخ را بخوانیم که کسروی به صورت مفصل در تاریخ خودش آورده، می‌بینیم که تاریخ تکرار می‌شود، نظیر سبّ و اهانت به علما که روزنامه‌های آن زمان علماء را سبّ و دین را به تمسخر می‌گرفتند و دنبال اباحی‌گری بودند، که این زمان هم در حدّ خودش واقع شده. 

عجیب این است که من فکر می‌کردم موضوع موهوم بودن امام موعود از چیزهایی است که در زمان ما مطرح شده، در حالی‌که همان زمان برای جدا کردن مردم از انتظارظهور تعبیر امام موهوم را در روزنامه‌ها و نشریات و مجلس به کار می‌بردند، اینها سبب شد که مرحوم شیخ مقاومت کند. شیخ برای اینکه مجلس و کشوراسلامی بماند تا پای شهادت ایستادگی کرد، در نامه‌ای که این اواخر منتشر شد به فرزندش ضیاء‌الدین می‌نویسد: من تا وقتی مشروطه را برای اسلام مفید دیدم، با آن موافق بودم و زمانی که دیدم منحرف شد جزء مخالفان شدم. 

این برای ما طلبه‌ها باید درس باشد که پای اسلامیّت نظام مقدس جمهوری اسلامی بایستیم و ذره‌ای از آن عقب‌نشینی نکنیم، همه این زحمت‌ها و فداکاری‌ها برای این است که همه ابعاد جامعه ما بخواهد اسلامی باشد.