امروز مشکل اصلی بشر، عدم توجه به دین است

خدمت فضلای بزرگوار و اساتید محترم و مسئولین بزرگوار مجموعه مبارک مؤسسه آموزش عالی ائمه اطهار(علیهم‌‌السلام) عرض سلام دارم و از اینکه موفق شدم در شروع سال تحصیلی چند دقیقه‌ای خدمت شما باشم خدای تبارک و تعالی را سپاسگزارم. 

عرایضم را با اشاره‌ای به آیه شریفه 30 از سوره مبارکه روم آغاز می‌کنم‌؛ «فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ».

معنای روان آیه همین است که همه توجهت را به دین قرار بده و متمرکز بر آن باشد. چرا؟ تعبیراتی که دنبال آیه هست به منزله تعلیل یا تمییز است، چون این دین حنیف است باید تمام توجهتان به آن باشد. 

این تکلیف هم متوجه پیامبر است و هم همه ما، نه اینکه فقط از وظایف اختصاصی پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) باشد. این دین حنیف است، حنیف یعنی تمام میل و گرایش آن به حق است، در این دین جز حق نمی‌بینید، همه‌اش حق است و باطل در آن راه ندارد، ظلمت در این دین نیست، همه‌اش نور است، میل به نور دارد، یعنی اعتقاداتش، احکامش، اخلاقش، سیاستش همه حق است و نور.

زمان، زمان عجیبی است و ما طلبه‌ها باید در حرف‌زدن‌هایمان مراقب باشیم. اولاً ببینیم حرفی که می‌زنیم مطابق دین هست یا نه؟ اگر در مطابقتش با دین تردید داریم آن حرف را نزنیم، اگر دلیل روشن داشتیم با دلیل روشن حرف بزنیم. دین را از چشم مردم نیندازیم. عظمت دین را پائین نیاوریم. 

گرفتاری این است که یک عده‌ای به اسم روشنفکری دین را این‌قدر تنزل می‌دهند و کوچک می‌کنند تا در حد یک چیز بی‌خاصیت درآید، به این مقدار که یک خاصیت مختصری برای تربیت شخصی انسان داشته باشد. از سوی دیگر عده‌ای دین را بسیار خشن نشان می‌دهند و در مقابلش یک عده عرفانی مسلک می‌شوند و مسئله رحمت خدا را زیاد جلوه می‌دهند که بشر اصلاً عذاب خدا را باور نکند، همه اینها تماماً تحریف و ضربه زدن به دین است.