ولادت با سعادت سه نور از انوار تابناک اهلبیت پیامبرخدا(ص) تبریک و تهنیت باد

قَالَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِي‏(ع): «أُوصِيكُمْ بِتَقْوَى اللَّهِ فَإِنَّ اللهَ قَدْ ضَمِنَ لِمَنِ اتَّقَاهُ أَنْ يُحَوِّلَهُ عَمَّا يَكْرَهُ إِلَى مَا يُحِبُّ وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ فَإِيَّاكَ أَنْ تَكُونَ مِمَّنْ يَخَافُ عَلَى الْعِبَادِ مِنْ ذُنُوبِهِمْ وَ يَأْمَنُ الْعُقُوبَةَ مِنْ ذَنْبِهِ فَإِنَّ اللهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَا يُخْدَعُ عَنْ جَنَّتِهِ وَ لَا يُنَالُ مَا عِنْدَهُ إِلَّا بِطَاعَتِهِ إِنْ شَاءَ اللهُ»؛ (تحف العقول: 240)

امام حسين(ع) فرمود: شما را به تقواى الهى سفارش مى‏‌‌كنم؛ زيرا خدا ضمانت داده كه هر كس اهل تقوى باشد از وضعى كه مورد پسندش نيست به وضع پسنديده و دلخواهش منتقل سازد «و از جايى كه حسابش را نمى‏‌‌كند، به او روزى رساند».
مبادا تو از كسانى باشى كه بر گناهان بندگان خدا بيمناك است ولى از عقوبت گناه خويش آسوده خاطر! زيرا خداى تبارك و تعالى درباره بهشتش فريب نمى‏‌‌خورد و دستيابى به آنچه نزد خداست جز به اطاعت از او-اگر خدا خواهد- امكان پذير نيست.

قَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ زَيْنُ الْعَابِدِين‏(ع): «وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ عَبِيدُاللهِ وَ نَحْنُ مَعَكُمْ يَحْكُمُ عَلَيْنَا وَ عَلَيْكُمْ سَيِّدٌ حَاكِمٌ غَداً وَ هُوَ مُوقِفُكُمْ وَ مُسَائِلُكُمْ فَأَعِدُّوا الْجَوَابَ قَبْلَ الْوُقُوفِ وَ الْمُسَاءَلَةِ وَ الْعَرْضِ عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ يَوْمَئِذٍ لا تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللهَ لَا يُصَدِّقُ كَاذِباً وَ لَا يُكَذِّبُ صَادِقاً وَ لَا يَرُدُّ عُذْرَ مُسْتَحِقٍّ وَ لَا يَعْذِرُ غَيْرَ مَعْذُورٍ بَلْ لِلَّهِ الْحُجَّةُ عَلَى خَلْقِهِ بِالرُّسُلِ وَ الْأَوْصِيَاءِ بَعْدَ الرُّسُلِ فَاتَّقُوا اللهَ وَ اسْتَقْبِلُوا مِنْ إِصْلَاحِ أَنْفُسِكُمْ وَ طَاعَةِ اللهِ وَ طَاعَةِ مَنْ تَوَلَّوْنَهُ فِيهَا لَعَلَّ نَادِماً قَدْ نَدِمَ عَلَى مَا قَدْ فَرَّطَ بِالْأَمْسِ فِي جَنْبِ اللهِ وَ ضَيَّعَ مِنْ حَقِّ اللهِ وَ اسْتَغْفِرُوا اللهَ وَ تُوبُوا إِلَيْهِ فَإِنَّهُ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ ... وَ يَعْفُوا عَنِ السَّيِّئاتِ وَ يَعْلَمُ ما تَفْعَلُون‏»؛(تحف العقول: 254)

امام زين العابدين(ع) فرمود: آگاه باشيد كه به راستى، شما بندگان خدا هستيد و ما با شماييم. فردا، سرورى، بر ما و شما حكم خواهد راند و شما را بايستاند و بازپرسى كند پس پيش از ايستادن [در محضر خدا] و بازپرسى و پاسخ گويى به پروردگار جهانيان، در آن هنگام كه كسى جز به اجازه‏اش سخن نگويد، پاسخ را آماده داريد و بدانيد كه به راستى خداوند هيچ دروغ پيشه‏اى را تصديق نمى‏كند و هيچ راست بيانى را دروغ پرداز نمى‏پندارد و عذر موجّه ردّ نمى‏‌‌شود و عذر غير موجّه پذيرفته نمى‏‌‌گردد. بلكه خداوند را با فرستادگان و اوصياى پس از فرستادگان، بر بندگانش، دليلى [قاطع‏] مى‌‌‏باشد.
پس، از خدا پروا داريد و به اصلاح خويش‏ و بندگى خداى و فرمان بردارى ولايت يافتگان از جانب او در فرمان بردارى، روى آوريد، چه بسا كه نادمى، از كوتاهى ديروز خويش در محضر خدا و تضييع حقّ خدا، پشيمان شود. از خدا آمرزش جوئيد و به سوى او باز گرديد. پس به راستى، او بازگشت پذير و بخشنده گناهان و آگاه به كرده ماست.

قَالَ حُجَّةُ بْنُ الْحَسَن‏(ع): «السَّلَامُ عَلَى الْعَبَّاسِ بْنِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، الْمِوَاسِي أَخَاهُ بِنَفْسِهِ، الْآخِذِ لِغَدِهِ مِنْ أَمْسِهِ، الْفَادِي لَهُ الْوَاقِي‏»؛(إقبال الأعمال2: 574)

حضرت بقيّة الله(ع) فرمود: سلام بر عباس فرزند امیرمؤمنان، که جانش را در راه مواسات با برادرش تقدیم کرد، دنیایش را براى تحصیل آخرت صرف کرد و جانش را براى حفظ برادرش فدا کرد.