ولادت با سعادت سبط اکبر رسول خدا(ص) تبريک و تهنيت باد
۲۱ تیر ۱۳۹۳
۱۷:۵۱
۱,۵۲۳
خلاصه خبر :
ولادت با سعادت سبط اکبر رسول خدا(ص)، دومین امام بر حق، کریم اهل بیت؛ امام حسن مجتبی(ع) بر امام زمان(ع) و تمام مسلمانان تبریک و تهنیت باد
آخرین رویداد ها
-
ولادت با سعادت امیرالمؤمنین؛ علی بن ابیطالب(علیه السلام) تبریک و تهنیت باد
-
استدلالهای قرآنی امام جواد(علیهالسلام)
-
یکی از نقاط افتخارآمیز نظام جمهوری اسلامی، کمیته امداد است
-
انتصاب ناشایست هم شعبهای از شعوب جور و خیانت است
-
شورای عالی انقلاب فرهنگی موضوع واگذاری مسئولیتها را ساماندهی کند
-
علم اصول، منطق فهم دین
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ سَیِّدِ النَّبِیِّینَ وَ وَصِیِّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ
أَشْهَدُ أَنَّکَ یَا ابْنَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ أَمِینُ اللهِ وَ ابْنُ أَمِینِهِ
ولادت با سعادت سبط اکبر رسول خدا(ص)، دومین امام بر حق،
کریم اهل بیت؛ امام حسن مجتبی(ع)
بر امام زمان(ع) و تمام مسلمانان تبریک و تهنیت باد
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ
أَشْهَدُ أَنَّکَ یَا ابْنَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ أَمِینُ اللهِ وَ ابْنُ أَمِینِهِ
ولادت با سعادت سبط اکبر رسول خدا(ص)، دومین امام بر حق،
کریم اهل بیت؛ امام حسن مجتبی(ع)
بر امام زمان(ع) و تمام مسلمانان تبریک و تهنیت باد
احاديثي گهربار و سعادتبخش از اين امام همام
قَالَ الحَسَنُ بنُ عَلِيّ(عليهماالسلام):
«أَيُّهَا النّاسُ اِعْقِلُوا عَنْ رَبِّكُمْ، إنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ اصْطَفى آدَمَ وَ نُوحاً وآلَ إبراهيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى العالَمينَ، ذُرِّيَةً بَعْضُها مِنْ بَعْض وَاللهُ سَميعٌ عَليمٌ، فَنَحْنُ الذُرِّيَةُ مِنْ آدَمَ وَالأُسْرَةُ مِنْ نُوح، وَالصَّفْوَةُ مِنْ إبراهيمَ، وَالسُّلالَةُ مِنْ إسماعيلَ وَآلُ مُحَمَّد وَ نحْنُ فيكُمْ كَالسَماءِ المَرْفُوعَةِ وَالأرْضِ المَدْحُوَّةِ وَالشَمْسُ الضاحِيَةِ وَكَالشَجَرَةِ الزَّيْتُونَةِ، لا شَرْقِيَّةٌ وَلا غَربيَّةٌ الَّتى زَيْتُها النَبِيٌّ صلّى الله عليه وآله وسلّم وَعَلِىٌّ فَرْعُها، وَنَحْنُ وَاللهِ ثَمَرَةُ تِلْكَ الشَجَرَةِ، فَمَنْ تَعَلَّقَ بِغُصْن مِنْ أَغْصانِها نَجَى وَمَنْ تَخَلَّفَ عَنْها فَإلَى النّارِ هَوى»؛(العدد القوية لدفع المخاوف اليومية: 32)
اى مردم علم و معرفت را از پروردگار خود بياموزيد. همانا خداوند بزرگ آدم و نوح و آل ابراهيم و آل عمران را براى جهانيان، به پيامبرى برگزيد، آنان دودمانى بودند كه (پاكى، تقوا، و فضيلت را) بعضى از بعض ديگر گرفته بودند. خداوند (از كوششهاى آنان در راه رسالت) شنوا و داناست.
مردم! ما اهل بيت از فرزندان آدم و دودمان نوح و فرزندان برگزيده ابراهيم و تبار اسماعيليم، ما آل محمد، در ميان شما همانند آسمان بلند و همچون زمين گسترده و مثل خورشيد پر فروغيم. همانند درخت زيتونيم كه نه به شرق مايل است نه به غرب. درختى كه ريشهاش رسول خدا(ص) است و شاخهاش على بن ابى طالب(ع) سوگند به خدا ما اهلبيت ميوه آن درختيم، پس هر كس به يكى از شاخه هاى آن چنگ زند نجات پيدا مىكند (سعادتمند است) و هر كس از آن جدا شود جايگاهش آتش است.
قالَ الْحَسَن(علیه السلام) لِبَعْضِ وُلْدِهِ: «یا بُنَیَّ لا تُواخِ اَحَدًا حَتّی تَعْرِفَ مَوارِدَهُ وَ مَصادِرَهُ فَإِذَا اسْتَنْبطْتَ الْخُبْرَهَ وَ رَضیتَ الْعِشْرَهَ فَآخِهِ عَلی إِقالَهِ الْعَثْرَهِ وَ الْمُواساهِ فِی الْعُسْرَهِ»؛(بحار الأنوار 75: 105)
امام حسن(علیه السلام) به یکی از فرزندانش فرمود: ای پسرم! با هيچکس دوستي مکن مگر اينکه بدانی کجاها میرود و کجاها میآید، و چون از حالش خوب آگاه شدی و معاشرتش را پسندیدی با او برادری کن به شرط این که معاشرت، بر اساس چشم پوشی از لغزش و همراهی در سختی باشد.
«مَنْ أَدَامَ الإخْتِلَافَ إِلَى الْمَسْجِدِ أَصَابَ إِحْدَى ثَمَانٍ: آيَةً مُحْكَمَةً وَ أَخاً مُسْتَفَاداً وَ عِلْماً مُسْتَطْرَفاً وَ رَحْمَةً مُنْتَظَرَةً وَ كَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَى الْهُدَى أَوْ تَرُدُّهُ عَنْ رَدًى وَ تَرْكَ الذُّنُوبِ حَيَاءً أَوْ خَشْيَةً»؛(تحف العقول:235)
هر کس پیوسته به مسجد رود به یکی از این هشت فایده میرسد:
1ـ نشانهای استوار(فهم آیات الهی)،
2ـ دوستی قابل استفاده،
3ـ دانشی تازه،
4ـ رحمتی مورد انتظار،
5ـ سخنی که به راه راستش کشد،
6ـ یا سخنی که او را از پستی برهاند،
7ـ و ترک گناهان به خاطر شرم از خدا،
8ـ یا ترک گناهان به خاطر خوف از خدا.
«إِنَّ اَبْصَرَ الاَبـْصارِ ما نَفَذَ فِی الخَیرِ مَذْهَبُهُ، وَ اَسْمَعُ الاَْسـْماعِ ما وَعَی التَّذْکیرَ وَ انْتَفَعَ بِهِ، اَسْلَمُ الْقُلُوبِ ما طَهُرَ مِنَ الشُّبُهاتِ»؛(بحار الأنوار 75: 109)
همانا بیناترین دیدهها آن است که در طریق خیر نفوذ کند، و شنواترین گوشها آن است که پند و اندرز را در خود فرا گیرد و از آن سود برد، سالمترین دلها آن است که از شبههها پاک باشد.
قال له رجل: «يابن رسول الله إنّى من شيعتكم». فقال الحسن(عليهالسلام): «يا عَبْدَ اللهِ إنْ كُنْتَ لَنا فِى أَوامِرِنا وَ زَواجِرِنا مُطيعاً فَقَدْ صَدَقْتَ، وَ إنْ كُنْتَ بِخِلافِ ذلِكَ فَلا تَزِدْ فِي ذُنُوبِكَ بِدَعْواكَ مَرْتَبَةً شَريفَةً لَسْتَ مِنْ أَهْلِها، لا تَقُلْ أَنَا مِنْ شِيعَتِكُمْ ولكِنْ قُلْ أَنَا مِنْ مُوالِيكُِمْ وَمُحِبِّيكُمْ وَمُعادِي أَعْدائِكُمْ وَأَنتَ فِى خَيْر وَإلى خَيْر»؛(مجموعة ورام 2: 106)
مردى خطاب به امام حسن(ع) گفت: «اى پسر رسول خدا من شيعه شما هستم».
امام(ع) فرمود: «اى بنده خدا، اگر در انجام واجبات و خوددارى از محرمات(گناهان) پيرو ما هستى و تبعيت مىكنى، كه راست مىگويى و شيعه ما هستي. اما چنانچه اينگونه نيستى، با اين ادّعاى دروغ، بر گناهان خود اضافه نکن، زيرا شيعه و پيرو ما از مقام والا و بلندى برخوردار است. مگو كه من شيعه شما هستم، بلكه بگو من از دوستان و هواداران و نيز از بدخواهان دشمنان شمايم، در اين صورت تو در خير و نيكى بسر مىبرى و در مسير خيرخواهى قرار دارى».