گفتگو پيرامون فقه هنر

ـ راجع به بحث مقاصد الشریعه قرائتی وجود دارد که بیشتر توسط برخی فضلا در حوزه‌ی شیعه مطرح شده و آن اینکه ما مقاصد را به مثابه منبع نگاه نکنیم اینطور که اهل‌سنت می‌بینند بلکه به عنوان تکمیل روش از آن استفاده کنیم یعنی مثلاً برداشت از مقاصد نورافکنی باشد بر استظهارات ما از روایات خُرد، آیا این هم مدّ نظر شما هست؟

ـ این مطلب توسط یکی از اساتید زیر عنوان روش اجتهاد در فقه هنر براي همايش ارائه شده لذا ما می‌خواهیم نظر منتقد را هم داشته باشیم.

ـ اصل اولیه اين است که عنوان اخص از عنوان منصوص موضوعیت دارد.

ـ اگر ما شک کنیم که آیا ذیل عنوان دیگری موضوعیت دارد یا خیر؟

ـ آیا این را می‌شود جزء تکمله‌ی مثال‌ها آورد.

ـ اگر آلت لهو باشد؟

ـ برای عرف زمان معصوم که روشن بوده.

ـ وقتی می‌پرسد که حق است يا باطل؟ می‌گوید باطل معنايش اين است که روشن بوده

ـ چیزی که از یاد خدا باز می‌دارد حق است یا باطل؟

ـ پس هر چیزی که از یاد خدا ما را باز می‌دارد حرام است؟

ـ با این اوصاف مستثنیات غنا را هم می‌شود تخصیص دانست و ...