آيا اذکار نماز را باید انشايي گفت و حضور قلب را رعايت کرد و يا صرف قرائت آن کافي است ولو به معنا هم توجه نداشته باشيم؟

خداوند متعال در قرآن فرموده: «الله نور السّموات والارض»؛ يعني خداوند نور آسمان‌‌ها و زمين است. در حديثي از پيامبر(ص) نقل شده: «الْعِلْمُ‏ نُورٌ يقْذِفُهُ اللهُ فِي قَلْبِ مَنْ يشَاء»، يا حديث ديگري که از امام علي(ع) نقل شده که مي‌‌فرمايد: «انَّ العِلمَ حَياةُ القُلوبِ وَ نورُ البصارِ مِنَ العَمى وَ قُوَّةُ البدانِ مِنَ الضَّعفِ». آيا با توجه به اين روايات و آيه قرآن، نعوذ بالله يعني خداوند وجود ندارد و علم آدمي خداي اوست؟

آیا می‌توان دعانويس خوب و مؤمن پيدا كرد؟ يا كتابي در اين مورد هست؟ لطفا كامل راهنمايي فرماييد.

اگر فعل حرامي در حال وقوع است و ما احتمال دهيم که با نهي ما، ممکن است شخصِ فاعلِ منکر، ناراحت شود يا از دين و مؤمنين دلخور شود، آيا اين احتمال، وجوب امر به معروف و نهي از منکر را از بين مي‌‌برد؟

اگر هنگام مسح پا، کف دست به پا نخورد و فقط با انگشتان مسح بکشيم، آیا وضو باطل مي‌شود؟

در سال‌هاي اخير متأسفانه در راستاي تغيير در وضعيت پوشش و حجاب جامعه، تغييراتي در نحوه پوشش و شرکت در مجالس عروسي و مهماني اتفاق افتاده که در خانواده‌هاي مذهبي نيز رسوخ کرده است. اگر به برخی از خيابان‌هاي معروف در مرکز شهر تهران مراجعه بفرماييد در برخي مغازه‌‌ها، انواع لباس‌هاي مجلسي را مشاهده خواهيد فرمود که در معرض ديد همگان است و از بالا و پايين هيچ پوششي ندارند و متأسفانه زنان و دختران خانواده‌هاي مذهبي هم در مجالس از اين نوع پوشش همانند افرادي که حجاب درستي ندارند، استفاده مي‌کنند و دليلشان اين است که در مجالس زنانه، اشکال شرعي براي پوشيدن اين لباس‌ها وجود ندارد. با توجه به اينکه اکنون در تمامي مجلس عروسي و ميهماني از دوربين فيلمبرداري و عکاسي استفاده مي‌شود و اين عکس‌ها سال‌ها و نسل‌ها در آلبوم‌ها باقي مي‌ماند و از آنجا که اکثر موبايلها به دوربين عکاسي مجهز است و هر فردي در مجلس بدون اطلاع فرد ديگر مي‌تواند از او تصوير تهيه کند و حتي گاهي برخي زنان و دختران از نحوه پوشش فلان زن و دختر براي محارم خود تعريف مي‌کنند که اين آقايان نسبت به آن زنان و دختران نامحرمند و از آنجا که بعيد مي‌دانم الگوي ما؛ حضرت فاطمه زهرا(سلام الله عليها) راضي به ظاهر شدن زنان و دختران براي يک لحظه خوشي در شب عروسي و مهماني به اين صورت باشند، نظر و حکم شرع در خصوص اين نحوه پوشش (پوششي که از بالا و پايين حفاظي ندارد) در مراسم و مجلس عروسي و مهماني(مجلس زنانه) براي زنان و دختران چيست؟ آيا همسر و پدري با اختيار خود مي‌تواند مانع پوشيدن چنين لباس‌هايي در مجالس زنانه توسط دختر و همسر خود شود؟ سؤال ديگر در خصوص نحوه ظاهر شدن مادران و دختران در برابر محارم خود است که به طرز عجيبي با سال‌هاي قبل تفاوت کرده است. آيا مادران مي‌توانند در برابر پسران خود با هر پوششي ظاهر شوند؟ آيا دختران می‌‌توانند در برابر پدر، برادر، دايي و عمو و به هر نحوي ظاهر شوند؟ آيا حديثي يا آيه‌اي از قرآن در خصوص نحوه پوشش در برابر اين محارم وجود دارد؟