پاسخ :

به درس 62 به بعد مراجعه فرمائید. در آنجا ادله‌ای که برای شرط رجولیت در مرجعیت ذکر شده است را مورد مناقشه قرار داده‌ایم و در مقابل اطلاقات ادله تقلید که شامل مرد و زن هر دو می‌شود، دلیل محکمی بر تقیید نیافتیم، گرچه در مقام عمل، احتیاط مناسب است. اما نسبت به قضاوت زن؛ چون قضاوت، إنشاء حکم است و ولایت بر فصل خصومت دارد، و چنین ولایتی برای زن ثابت نشده است.

پاسخ :

سلام علیکم تایپ متن دروس انجام شده است ان شاء الله تا انتهای مرداد ماه 95 روی سایت قرار خواهد گرفت.

پاسخ :

ظاهر آن است که روایت اجلاء از یک نفر در توثیق او کفایت می‌کند، اما روایت یک جلیل واحد کفایت نمی‌کند. آری اگر شخص جلیل کسی باشد که نسبت به رواتی که از ضعفاء یا مجاهیل روایت نقل کنند، قدح وارد می‌کند در این صورت از علائم وثاقت خواهد بود و به هر حال، روایت جلیل واحد از اعلام، قوت است نه وثاقت.

پاسخ :

با سلام و تبریک متقابل سال جدید . عملیات تایپ مجموعه دروس بدون متن در حال انجام است و در آینده نزدیک متن دروس روی سایت قرار خواهد گرفت. تا فرا رسیدن آن زمان می توانید با دانلود صوت دروس از مباحث استفاده کنید.

پاسخ :

لطفا به لینک زیر مراجعه کنید. http://lankarani.com/far/bok/view.php?ntx=027023#424

پاسخ :

برخی از اصول عملیه، هم حجیت و دلیل شرعی دارند و هم دلیل عقلی؛ مانند أصالة البرائة و برخی فقط عقلی هستند مانند تخییر و برخی شرعی مانند استصحاب. البته قدما، استصحاب را از راه عقل معتبر می‌دانستند و جزئیات این مطالب در کتب اصول بیان شده است. در هر صورت اعم از اینکه عقلی باشد یا شرعی، چنانچه در هر کدام در مورد خود جاری شوند، رافع مسئولیت به حسب ظاهر است. و به عبارت دیگر در مصادیق احکام ظاهریه‌‌اند.

پاسخ :

سلام علیکم بله رسیده است. در حال بررسی آن هستیم . اما از بررسی کلی آن به این نتیجه رسیدیم که زحمت قابل توجهی صورت پذیرفته است. موفق باشید

پاسخ :

مشهور بین رجالیین آن است که «شیخوخیت اجازه» از امارات وثاقت است و تحقیق آن است که مجرد شیخ الاجازه بودن و لو نسبت به یک یا چند حدیث معدود، اماریت ندارد، بلکه اگر بین مشایخ، شهرت بر این عنوان داشته باشد، به طوری که رواة معتبر و کسانی که در نقل و ضبط حدیث دقت و احتیاط دارند، از آنها روایات متعدد نقل نمایند(نه فقط یک روایت) در این صورت ولو چنین افرادی در کتب رجالی جرح وتعدیلی هم نداشته باشند اما همین مقدار در وثاقت آنان کافی است. احمد بن محمد بن یحیی العطار که از مشایخ اجازه بوده است، نسبت به کتب مشهوره، بنابراین مجهول بودن او یا عدم توثیق او ضرری وارد نمی سازد، علاوه اینکه شهید ثانی در درایة او را توثیق نموده است و همین طور مرحوم علامه در مختلف الشیعه در حدیثی که زراره از امام صادق(علیه السلام) نقل نموده و این نام هم در سند وجود دارد حکم به صحت سند نموده است. مگر اینکه حکم به صحت روایت از باب اجتهاد باشد نه شهادت به توثیق. بنابراین همان طور که درجواب نامه قبلی نوشتیم، این کتاب از کتب معتبره است و بزرگان و فحول رجالی و حدیث برآن اعتماد نموده اند.

پاسخ :

سلام علیکم از لطف شما سپاسگزاریم . دروس مذکور تایپ شده است و در حال ویراستاری است. در صورتی که صلاح می دانید می توانید چند نمونه از دروسی که تا کنون تایپ شده را برایمان ارسال کنید در صورتی که آن را مناسبت تر از نسخه ی کنونی یافتیم از آن استفاده خواهیم کرد. ایمیل ارسال : info@lankarani.com