بیانات حضرت آیت الله فاضل لنکرانی(دامت برکاته) در ديدار با اعضاي سازمان جوانان حزب اسلامی کار 25ـ6ـ94
۲۵ شهریور ۱۳۹۴
۱۸:۲۰
۱,۷۴۰
خلاصه خبر :
آخرین رویداد ها
-
گرامیداشت شبهای قدر و شهادت امیرالمؤمنین(علیه السلام)
-
پیام تسلیت آیت الله فاضل لنکرانی به آیت الله العظمی نوری همدانی دامت برکاته
-
پاسخ به اشکالی به فرمایش آیت الله فاضل لنکرانی در معنای حدیث قدسی «الصوم لی و انا اجزی به»
-
پاسخ به اشکالی به فرمایش آیت الله فاضل لنکرانی در معنای حدیث قدسی «الصوم لی و انا اجزی به»
-
سلسله دروس ماه مبارک رمضان آیت الله فاضل لنکرانی
-
نشست علمی «توسعهپذیری آیات الاحکام»
بسم الله الرّحمن الرّحیم
من ابتدا از تشريففرمايي شما که در این مجموعهی شورای اسلامی کار و حزب کارگر و خانهی کارگر هستيد-مجموعه عناوینی که مربوط به عنوان مقدس کار و کارگر است- و تشکيل اين جلسه تشکر میکنم. در فرمایشاتي که بيان شد، نکات فراوانی است که به هر يک بپردازیم بحث زیادی میطلبد که من به بعضی از جهات اشاره میکنم. اما قبل از هر چیز این فاجعهای که این روزها در فلسطین اشغالی در مسجد الاقصی در حال رخ دادن است، که یکی از فاجعههای ننگینی است که اسرائیل به وجود میآورد و بر حسب آنچه که در خبرها آمده حملات وحشیانهی بدی را نسبت به فلسطینیها و نمازگزارها انجام ميدهند و توطئههایی که برای مسجد الاقصی دارند که به دنبال پیاده کردن این توطئهها هستند، وظیفهی خودمان میدانیم که به عنوان یک مسلمان انقلابی، انزجار خودمان را از این حرکات وحشیانه اعلام کنیم.
قطعا مجموعهی کارگران و شوراي اسلامي کارگران هم نسبت به این مسائل خیلی حساس هستند. واقعاً باید همهی مسلمانها لحظه به لحظه حرکات اسرائیلیها را رصد کنند و نقشههای آنها را بفهمند.
اسرائیل یک دشمن قسم خوردهی اسلام و مسلمین است و هیچگاه دست از دشمنی برنمیدارد. او به دنبال محو اسلام و مسلمین است. امروز این سناتورهایی که در کنگرهی آمریکا میگویند ایران مجدداً مسئلهی نابودی اسرائیل را مطرح کرده، اینها يا احمقاند یا خودشان را به حماقت میزنند که اسرائیل با تولدش، فریاد نابودی اسلام را در نقشهی خودش و در هدف و برنامههای خودش قرار داده و چیزی است که خود اینها میدانند.
قبل از اینکه مسلمانها دنبال محو اسرائیل باشند، اسرائیل دنبال محو اسلام و مسلمین بوده و حمایت از مسلمانهای فلسطین و مقابلهی با این دولت اشغالگر به عنوان یکی از وظایف اولیهی هر انسان مسلمانی است.
امیدواریم مسلمین دنیا همانطور که تا کنون این حملات وحشیانه را محکوم کردهاند، که ایران همیشه در برخورد با این جریانات پیشتاز بوده، باز حرکتهای خوبی در این زمینه شاهد باشیم.

اما راجع به مطالبی که مربوط به موضوع جلسه است، چند نکته را باید مورد توجه قرار دهیم.
اولین مسئله اینکه نظام اسلامی و مسئولین ما از اول انقلاب واقعاً نسبت به کار و کارگر یک حساسیت ویژهای داشتند، دلیلش هم خیلی روشن است؛ چرا که دین ما یک قداست خاصی برای کار و کارگر قائل است. اینکه نُه دَهم کسب حلال، مربوط به کار است، این تعابیری که در روایات ما فراوان راجع به استحباب کار آمده، استحباب اینکه انسان کار کند، کارگر باشد، فعال باشد.
اصلاً از خصوصیات و ویژگیهای مهم دین ما این است که اسلام از معطل بودن انسان تقبیح کرده، که یک انسان بیکار و معطل باشد. حتّی از اینکه انسان کَلّ بر جامعه باشند و آدمی باشد که فقط دستش به طرف دیگران دراز باشد و بخواهد حقوق ماهیانهای بگیرد و زندگیاش را اداره کند، خودش دنبال کسب و کار نرود، اصلاً اسلام این را مورد لعن قرار داده، یکی از افرادی که ملعون است؛ آدم بیکار است، بیکاری که چشمش به دست دیگران است.
در سال 90 یک صحبتی را در تلویزیون راجع به مسئلهی یارانه داشتم، همان موقع منتقد بودم که حتّی یادم هست که مجری تلویزیون هم خیلی ناراحت شد، چون آن زمان وقتی بود که همه داشتند نسبت به یارانه تعریف میکردند و خیلی در رسانهها میگفتند یک تحولی در اقتصاد به وجود میآورد. من گفتم از دید دینی میگویم و کاری به جنبههای دیگرش ندارم -که متأسفانه جنبههای دیگرش هم همینطور بوده-، دادن یارانه یک کار غیر صحیحی است. همانجا در برنامهی زنده گفتم اطلاع دارم در بسیاری از روستاها، جوانها کار را کنار گذاشتهاند، خانوادهای که زن و بچه، پیر و جوان همه مشغول کار بودند کار را کنار گذاشتهاند و منتظر هستند که اول ماه یارانهای به آنها داده شود. این مسئلهی غلطی است.
چقدر يارانه، بحث تولید را به أفول میبرد و بیکاری ایجاد میکند! در یک خانوادهای که پدر خانواده به بچههایش بگوید من زندگی شما را اداره میکنم، تمام بچهها بیکار میشوند، برای اینکه خیالشان راحت است. اگر مسئولین نظام بگویند به همه یارانه میدهیم و شروع کردند، امروز چه مشکلات فراوانی بر جامعهی ما تحمیل میشود به خاطر این کار بسیار اشتباهی که انجام شد. البته بعضی میگویند قانونش خوب بود، ولی اجرایش بسیار خراب درآمد.
علی أیّ حال ضربهی بسیار بدی به کشور وارد کرده است. امروز این پولهایی که به عنوان یارانه از درآمد نفت به مردم داده میشود، اگر صرف کارهای عمرانی و کارخانجاتی که چه مقدار زیادی از آن تعطیل شده است ميشد، وضع خيلي بهتر از اين بود.
آقای نهاوندیان سال 89 آن زمانی که رئیس اتاق بازرگانی بود، آماری داد که حدود 60 درصد از کارخانجات ما یا تماماً تعطیل است و یا نیمه تعطیل است. این آمار در آن زمان بسیار آمار وحشتناک و ناراحت کنندهاي بود. اگر واقعاً به جای یارانه، این پولها صرف عمران کشور، تأسیس کارخانجات متعدد، یا لااقل إحياي کارخانجات تعطیل شده میکردند، بسيار بهتر بود.
یکی از دوستان ما از یکی از استانها چندی پیش به من خبر داد که در آن استان حدود 500 کارخانه وجود دارد که چهار پنج تای آن فعال است. سؤال اين است که این کارخانههایی که تعطیل شده، کارگرهایش کجا رفتند؟ با چه وضعی زندگی میکنند؟ اینها چیزهایی است که بسیار نگران کننده است.
واقعاً نسبت به اصل توجه به کار و کارگر، بعد از انقلاب، یک تحوّل بسیار عجیبی در اصل نظام به وجود آمد. کارگر محترم شد، کار خیلی ارزش پیدا کرد، یک قوانینی را برای کارگر و کارفرما مطرح کردند که اصلاً طرح آن قوانین برای احترام به کارگر و حفظ حقوق کارگر بود.
اين نکته را عرض کنم که به نظرم -البته نظر تخصصی را خود کارگران و این مجموعهای که به عنوان شورای اسلامی هست باید مطرح کند- یکی از چیزهایی که به اقتصاد ما و حتّی به قشر کارگر هم ضربه زد، همین قوانین بوده و باید یک تجدید نظری در این قوانین صورت بگیرد. یعنی یک قوانینی که در عین اینکه واقعاً حقوق کارگر تماماً و دقیق داده شود، -اسلام خیلی تأکید دارد بر اینکه حقوق کارگر قبل از اینکه عرق جبینش خشک شود به او داده شود-، اما در عین حال بايد قوانين طوري باشد که برای اینکه کارفرما تأسیس کارخانه کند انگیزه به وجود بیاورند.
الآن من میبینم خیلی از افراد متمول، انگیزه ندارند، میگویند این پول را در بانک میگذاریم و سپردهی ما سودی دارد و دردسر هم ندارد، مالیات هم ندارد. این خطر بزرگی است!
اگر ما یک قوانینی درست کنیم که انگیزه کارفرما زیاد شود، برای اینکه به میدان کار بیاید، این به نفع کارگر خواهد بود. تا وقتي کارفرما سرمایهی خودش را به میدان کار نیاورد، این کارگر نمیتواند کار کند، محیط و ظرفیت و بستری برای کار پیدا نمیکند.
به نظرم با توجه به اینکه نظام اسلامی واقعاً حساسیت دارد، از نظر فکری در این جهت تزلزلی و تردیدی نداریم، باید برای کار و کارگر قوانین خیلی خوب و ارزندهاي مطرح شود، ولی باز در همین قوانین بايد تجدیدنظری شود. این قوانین را اصلاح کنید تا إن شاء الله افراد، سرمایههای خودشان را به میدان بیاورند و إلا تا این قوانین باشد خیلی افراد به میدان نخواهند آمد.
اما نسبت به موضوع جوانان که واقعاً یک موضوع بسیار حساس و مهمی است؛ ما از اینجا شروع کنیم که واقعاً انقلاب ما که روی دوش مردم بود، ما خودمان یادمان هست که در خط مقدم این راهپیماییها، تظاهرات، مقابله کردن با نیروهای حکومت طاغوتی؛ جوانها بودند و اصلاً جوانها بودند که به میدان آمدند و به دنبال آن اقشار دیگر و مردم دیگر حضور پیدا کردند.
یک نیروی بسیار ارزشمند در این جوانها وجود دارد که اگر در یک جمله بگویم واقعاً ما معتقدیم که بسیاری از معضلات جامعه را به دست همین جوانها میتوانیم حل کنیم، این حرف مبالغهانگیزی نیست و چیزی نیست که بگوئیم در دایرهی حرف باقی میماند و عملی نیست.
واقعاً جوانها خود را نشان دادهاند، جبهههای ما را جوانها اداره کردند، امروز این مراکز بسیار عظیم نظامی که ما داریم، قدرت نظامیای که ایران دارد بر دوش همین جوانان بوده، یعنی جوانها نشان دادهاند که در کارهای بسیار عظیم باید حضور داشته باشند.
باز این را عرض کنم همانطور که نظام اسلامي نسبت به کار و کارگر، غافل نیست، ما نمیتوانیم بگوئیم نظام اسلامی از این قشر و از تأثیرگذاری این قشر هم غافل است یا تغافل میکند یا دنبال پیر سنّی و پیرگرایی و ... است. خير، ما بعد از دولت نهم و دهم با یک بحران عجیبی در همهی ابعاد جامعه مواجه شدیم. این چیزی نیست که بحث حزبگرایی باشد، هر انسان منصفی میگوید دولت نهم و دهم بحرانهای عجیبی برای کشور ایجاد کرد. بحرانهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و دینی. اینها چیزهایی است که از دولت نهم و دهم به ما و به دولت یازدهم به ارث رسید.
در چنین شرایطی واقعاً باید افرادی که تجربیات فراوان داشتند و انسان اطمینان بیشتری داشت به اینکه بتوانند کشور را از این گردنهها عبور دهند، وارد شوند.
من همین جا عرض کنم، من متخصص در اقتصاد نیستم، ولی میفهمم که کشوری که در آن رکود وجود دارد و پول نفتش اینطور به دستش نمیرسد و تولید نفتش هم اینقدر محدود است، مواجه با یارانه هم هست، همین که تا حالا اینها توانستند با این شرایط، تورم را کنترل کنند، این خودش یک مسئلهی خیلی مهمی است. چون یک وقتی رکود هست، پول هم ندارند، اما مع ذلک توانستند رشد تورم را کنترل کنند. اواخر دولت دهم دیدید که چطور به صورت وحشتناک همینطور تورم سیر صعودی پیدا کرد.
بنابراین این فکر را نداشته باشید که به جوانها بها داده نمیشود. البته من به عنوان یک طلبه عرض میکنم مسئولین اگر از این نیروی جوانان در مسئولیتهای مختلف از مجلس گرفته تا غیر مجلس، استفاده نکنند، خودشان ضرر میبینند، نه اینکه بگویند ما به این گروه بهایی ندادیم.
جوانان عزیز و متعهد ما باید به میدان بیایند، بحرانهای فرهنگی به دست همینها حل میشود. ما امروز مسائل فرهنگی مهمی در کشور داریم. آن گروهی که قطعاً میتواند تأثیرگذار باشد و بحرانهای فرهنگی را حل کند، خود جوانها هستند. به عبارت دیگر همانطور که جوانها میتوانند بحران فرهنگی ایجاد کنند، همینها هستند که میتوانند بحرانهای فرهنگی و توطئههای غربیها علیه فرهنگ ما را مقابلش بایستند.
من امیدوارم إن شاء الله جوانها حضور خودشان را فعالتر کنند.
من مايل بودم از جنابعالی بیشتر بشنوم که تا الان این مجموعه راجع به جوانهای کشور چه کار کردهاند؟
جوانها باید فعال باشند و در همهی میدانها اعلام حضور کنند. الآن مسائل مجلس مطرح ميشود، آن جوانی که میبینید به درد مجلس میخورد، قدرت تبیین و بیان، اینکه یک قانونی را به نفع کشور إبداع کند، اگر شرايط را دارد باید به میدان بیاید. شرایطی که قانونگذار تدوین کرده، مانع از حضور جوانها نيست. مردم هم اگر بینند بعضی از جوانها واقعاً طرح و حرف جدید دارند، حضور پیدا میکنند.
من امیدوارم که إن شاء الله جوانان ما در همهی عرصهها حضور فعالتری داشته باشند. منتهی یکی از شرایطش این است که این مجموعه ارائه دهد که ما در فلان قضیه این طرح را داشتیم، به دولت و مسئولین ارائه کردیم و مسئولین عمل نکردند. اینها باید به صورت خیلی مستند و محکم بیان شود.
امیدواریم که هم در مجموعهی کار دوستان ما موفقتر باشند و واقعاً مشکلات کار و کارگر هر چه بیشتر برطرف شود إن شاء الله، هم در مجموعهی جوانان شاهد حضور جوانان عزیزمان در همهی عرصهها باشیم.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته