امروز باید از صنعت هنر و فیلم برای ترویج نماز استفاده کنیم
۱۸ آبان ۱۳۹۵
۱۸:۲۷
۱,۲۳۴
خلاصه خبر :
آخرین رویداد ها
-
در نظام اسلامی کسانی که مودت و تبعیت عملی از اهل بیت(ع) ندارند صلاحیت تصدی امور را ندارند / مودّت فی القربی معیار قبولی اعمال است
-
عزاداری و نماز جماعت ظهر عاشورا در حسینیه دفتر مرحوم حضرت آیت الله فاضل لنکرانی(ره)
-
عزاداری شهادت امام حسین(ع) در دفتر آیت‌الله فاضل لنکرانی در لندن
-
حقیقت اشک بر امام حسین(ع) / مقایسه زیارت و عزاداری [کلیپ تصویری]
-
کسانی که دین لقلقه لسان آنهاست، از ریاکاران جامعه هستند / کسانی که عزاداری‌ها را بی‌پایه می‌دانند مورد عذاب خداوند هستند
-
حضور آیت الله فاضل لنکرانی در انتخابات ریاست جمهوری
بسم الله الرحمن الرحیم
از لطف شما خدمتگزاران نماز و دین که در صدد احیاء فریضه‌ی نماز هستید تشکر می‌کنم، این عمل بسیار مهم که دین اسلام بر آن سفارش بسیار دارد. دعا می‌کنم که خداوند در این مسیر عنایات خاص خود را مبذول بفرماید ان‌شاء الله.
در مورد نماز خیلی حرف گفته و شنیده شده، کتاب‌ها نوشته شده، این همه جلسات سالیانه برگزار می‌شود و انصافاً پیام‌هایی که رهبری معظم انقلاب در این نشست‌های سالیانه مطرح فرموده‌اند منشوری محکم و خط سیری واضح برای شما و همه ما ترسیم نموده است؛ ولی جای سؤال هنوز باقی است که با این همه جلسات، پیام‌ها و این اهتمام چرا آنچه که مورد توقع مراجع و رهبری معظم و متدیّنین است، هنوز واقع نشده، نه تنها واقع نشده بلکه متأسفانه فاصله‌اش هم خیلی زیاد است.
البته پاسخ به این سؤال بحث‌های زیادی را طلب می‌کند و نباید انسان در جواب انصاف را کنار بگذارد و همه را گردن نظام جمهوری اسلامی بیندازد. چون گاهی اوقات این مطلب غلط در ذهن بعضی از افراد سطحی نگر خطور می‌کند که قبل از انقلاب متدیّنین از غیر متدین‌ها جدا بودند و صف هر دو مشخص بود، اما حالا نه، همه قاطی شده‌اند. باید گفت اگر این انقلاب نبود اکنون هیچ مسجدی نبود و متدینی نداشتیم، دو گروه نبود، همه در مسیر ضلالت رفته بودند مگر افرادی اندک.
نباید انگشت اتهام یا کم‌کاری را متوجه روحانیت یا مسئولین خاص و یا نهاد‌های خاصی کرد برای اینکه امروز ما در یک شرایطی قرار داریم که هر انسان مسلمانی، اعم از پیر و جوان، زن و مرد در هر آنی بمباران تبلیغاتی می‌شود. از جهت گستره هجوم تبلیغاتی ما هیچ وقت چنین شرایطی را نداشته‌ایم. از اعتقادات مسلم گرفته تا احکام و فروع دین ما، همه را مورد القاء شبهات و اشکال قرار داده‌اند.
لذا این وضعیت اقتضا می‌کند که ما هم از ابزارهای جدید برای ترویج دین و پاسخ‌گویی به این شبهات استفاده کنیم، ما نباید امروز فقط به اجلاس و کتاب و توصیه اکتفا کنیم، کتاب‌های زیادی در مورد نماز و اسرار آن نوشته شده ولی اکتفا کردن به اینها ما را به نتیجه نمی‌رساند، امروز باید از صنعت هنر و فیلم برای ترویج نماز استفاده کنیم که به نظر من تاکنون خیلی ضعیف استفاده است.
در جشنواره‌ای که موضوعش تجلی از سازندگان فیلمهای کوتاه در مورد نماز و نیایش بود، من که نه کارم فیلم‌سازی و فیلم‌نامه‌نویسی و کارگردانی است در همان سخنرانی هفت هشت سوژه راجع به نماز ارائه کردم. در بعضی از پیام‌های رهبر معظم انقلاب هم ایشان نسبت به این موضوع تأکید فرموده‌اند، امروز ما باید سراغ ابزارهای جدید هنری برویم.
شما ببینید بسیاری از این بازی‌های کامپیوتری را که امروز در خانه‌های ما و در دست بچه‌های ماست از چند دهه قبل استعمارگران دنیا برای تخریب مبانی دینی درست کرده‌اند، به حسب ظاهر بازی است ولی صدها مطلب را در ذهن این بچه وارد می‌کنند، حرف‌ها، تعابیر، حتی نوع لباس و پوشش را فرهنگ‌سازی می‌کنند، ما نیز باید از طریق فیلم و هنر، مضامین دینی خود را فرهنگ سازی کنیم، یک خلأ آشکار در مورد نماز این است که مردم و جوان‌های ما هنوز به عنوان تکلیف به آن می‌نگرند. اینکه نماز یک تکلیفی است که خدا واجب کرده و باید بخوانیم و الا به جهنم می‌رویم همین اندازه.
باید فکر کرد چطور می‌شود یک جوانی را که برای امام حسین(علیه السلام) حاضر است پنج شش ساعت سینه بزند و گریه کند ترغیب نمود که ده دقیقه هم در نماز در مقابل خدا گریه کند.
باید برای جوانان درست روشن کنیم اگر می‌خواهی با خدا معاشقه کنی و پیوند صمیمی داشته باشی راهش فقط نماز است، نمازت را درست کن، همه‌ی امورت درست می‌شود. ما هنوز فرهنگ‌سازی نکرده‌ایم و برای آنان ارزش اشک از خوف خدا در نماز را روشن نکرده‌ایم.
ما باید در کنار روایات فضیلت اشک بر امام حسین(علیه‌السلام) و اینکه این چشم در روز قیامت گریان نمی‌شود و در آتش جهنم نمی‌سوزد موضوع فضیلت اشکی هم که در دل شب برای خدا جاری شود، تبیین کنیم. متاسفانه با این همه سرمایه‌های غنی روایی که از ائمه(علیهم السلام) داریم ولی این مسئله هنوز فرهنگ‌سازی نشده، لذا حاضرند در دل شب این همه اشک برای امام حسین بریزند، اما یک دقیقه برای خوف از خدا اشک نریزند، چرا؟ این را باید حل کنیم، راهش چیست؟ چکار باید بکنیم؟ یک راه آن تقویت ارتباط با مدارس است، اقامه نماز در مدارس نباید به صورت دستوری باشد.
نماز دستوری فایده ندارد، گرچه ما موظف به حفظ ظاهر و شعایر دینی هستیم، اما اگر بخواهیم به همین اکتفا کنیم و بگوییم مثلا در زندان‌ها چهل نماز جماعت برپا می‌شود و در هر نماز جماعت 300 زندانی حضور پیدا می‌کنند. سؤال این است که در زندان راجع به عشق نماز چه کردیم؟ در طول مدت زندان تا کنون چند زندانی را چنین تربیت کرد‌ه‌ایم که پای چوب دار بگوید به من دو ساعت مهلت بدهید تا نماز بخوانم، شاید هم باشد اما من خبر نداشته باشم، به هر حال این کارها باید بشود.
به جوانان سينه‌زن بگوییم تو که در حسینیه آمده‌اي اگر عزاداري به نیمه شب رسيد نماز شب یادت نرود اگر می‌خواهی امام حسین را بیشتر به خود نزدیک کنی راهش همین است، به نظر من باید یک مقدار عمیق‌تر در این مسئله وارد شويم و به مردم و جوانها بگوئیم نماز فقط تکلیف نیست، نماز رشته‌ی تکامل شما با خداست، نماز فقط برای اين نیست که بگوئیم دو رکعت نماز حاجت بخوانیم تا مشکلاتمان برطرف شود، ما باید امروز به مردم اثبات کنیم نماز از خوراک روزانه بر شما لازم‌تر است.
اگر در بعضی از روایات آمده افرادی که از دنیا می‌روند از خدا درخواست بازگشت به دنيا مي‌کنند می‌گویند براي آنکه دو رکعت نماز بخوانیم، ما نتوانستیم هنوز سیره‌ی ائمه را به خوبي روشن کنيم بالای منبر می‌گوئیم امام سجاد در شبانه روز هزار رکعت نماز می‌خواند اما از آن نتیجه‌ای نمی‌گیریم چون آنها که مي‌شنوند خواهند گفت او امام بوده اما ما نمی‌توانیم این کار را بکنیم! مثلاً نسبت به نوافل که این همه در روایات ما تبلیغ و تشویق شده که بعد از فرائض هیچ چیز مثل نوافل انسان را به خدا نزدیک نمی‌کند اما در مساجد از نوافل خبری نیست! به هر حال باید فرهنگ سازی بشود.
واقعاً فکر کنید که چه بايد کرد؟ من نمی‌گویم راه‌حل فقط فیلم ساختن است ولی هدف این است و اگر این حاصل نشود هیچ کاری نکردیم، چکار کنیم مردم عاشق نماز بشوند در اين مصاحبه‌هايي که با مردم مي‌شود آمار خوبی به‌دست نمي‌آيد. حوزه‌های علمیه و ساير مراکز فرهنگی، باید در اين‌جهت کار کنند، من فکر می‌کنم با اين اهتمامي که رهبری معظم انقلاب حفظه الله نموده و در هر سال مثل پيامي که برای حج می‌دهند برای کنگره‌ی نماز هم پیام می‌دهند، این همه حمایت و تشویق می‌کنند اما ما نتوانستیم درست و خوب این مسیر را به فعلیت برسانیم.
فیلمهای کوتاه باید زیاد ساخته شود، از کنگره سال گذشته تا حالا چند فیلم کوتاه راجع به نماز ساخته شده؟ دولت چقدر بودجه برای ساختن فيلم نماز قرار داده است؟ الآن بحث می‌کنند که مساجد خیلی کم است و باید زیاد شود، منتها بايد به فکر نماز‌گزاران بود. جوانها را نباید به بهانه‌ی پارک به نماز بکشانیم، از چیزهایی که به نظرم نتیجه نمی‌دهد این است که فرض کنید در پارکی که زن و بچه و مرد برای تفريح آمده‌اند، اول وقت آنها را بکشانیم برای نماز، این کار را در پارک نکنید بلکه نزدیک پارک‌ها مسجد درست کنید که کسي بهانه نداشته باشد که ما براي نماز خواندن جا نداریم، اما اينکه وسط پارک چادر بزنید این خیلی اثر ندارد.
در میدان ورزش در بحبوحه و گرماگرم ورزش بخواهند آن را متوقف کنند و بگويند برو نماز بخوان، این کار درست نیست،اصلاً نماز اگر دستوری شد یا براي آنها برنامه‌ریزی اين‌چنيني شود فايده ندارد همان‌طور که اگر در اداره، اول وقت اگر به نماز نروید مدیر اداره توبیخ می‌کند. ما باید کاری کنیم که آن جوان در خلوت خودش و تنها که هست برایش هیچ چیزی لذیذتر از نماز نباشد، دنبال این باشد که یک وقت خلوت پیدا کند تا نمازش را بخواند، اول وقت دنبال مسجد باشد، این عشق و علاقه را باید ایجاد کنیم.
باید اتاق فکر تشکیل داد و واقعاً فکر کنیم، با مردم هم ارتباط برقرار کنیم و ببینیم خلأ کجاست؟ راهکار وجود دارد و کار زیادی می‌شود انجام داد امیدوارم ان شاء الله به برکت دعای امام زمان که حجت حی خداست بتوانیم نماز را اقامه کرده و دين خدا را احیا کنیم، یک روزی فرا رسد که همه جوان‌های ما عاشق نماز بشوند و برای آنها هیچ معشوقی بهتر از نماز نباشد.