سلب توفيق توبه، با زير پا نهادن عظمت خدا، حتی با ارتکاب گناه صغيره

شب نوزدهم ماه مبارك رمضان است. خدا را شاكر هستيم كه ما را زنده نگه داشت و تا امروز موفق به درك اين ماه رمضان عزيز شده‌‌ايم و إن شاء الله با دعاي خير ائمه طاهرين(عليهم السلام) موفق به درك همه‌‌ي اين ماه، خصوصاً درك ليله‌‌ی قدر شويم.

معناي واضحش اين است كه شيطان يك دفعه نمي‌‌گويد بفرما سرِ سفره‌‌ي گناه، شيطان هيچ وقت اين كار را نمي‌‌كند، مگر نسبت به انسان‌‌هاي بسيار ضعيف النفس.

خطوات جمع خطوه است به معناي قدم، شيطان قدم به قدم انسان را به دنبال خودش می‌‌كشاند، يك دفعه نميگويد اين پول دزدي است، مال مردم است و حرام، بردار استفاده کن. بلکه در قدم اول او را وسوسه می‌‌کند که تو گرسنه‌‌اي و بر آدم گرسنه هم حرج نيست. وقتي به اين وسوسه توجّه کرد قدم بعدي را بر می‌‌دارد که اين همه افراد ثروتمند با مال دزدي به مکنت رسيده‌‌اند در حالي که تو که الآن محتاج و نيازمند هستي و همينطور قدم به قدم او را جلو می‌‌برد تا به گناه آلوده کند.

اين از چيزهايي است كه هر كسي در خودش نگاه كند اين قد‌‌م‌‌هاي شيطان را می‌‌بيند، ما كه معصوم نيستيم بگوئيم هيچ كدام از ما اصلاً فكر گناه هم نكرده‌‌ايم خود فكر گناه يك قدم براي انجام گناه است.

در شب عروسي فرزندش می‌‌‌‌گويد: يك شب است، چه اشكالي دارد، من يك دختر يا يك پسر که بيشتر ندارم، آنگاه يک مراسم آن چناني پر از اسراف و گناه برگزار می‌‌کند. اين هم يک گام شيطاني است.

لذا در تاريخ مشاهده می‌‌‌‌شود بعضي از افراد گمراه نظير علي محمد باب بنيانگذار مذهب بابيّت که ابتدا يک آخوند و طلبه بود، چه ادعاهايي که مطرح نکرد؟ اول گفت من باب مهدي و نماينده خاص امام زمانم، هر كسي بخواهد با آن حضرت ارتباط يابد بايد از طريق من باشد. الآن هم در زمان ما در عراق بعضيها ادعاهاي عجيب و غريبي مطرح کرده و می‌‌‌‌گويند من فرزند امام عصر هستم يا من امام سيزدهم هستم. مطالبي كه در اخبار هم آمده است.

به هرحال كساني را كه در طريق علم مبتلا به ضعف هستند قدم بقدم می‌‌کشاند تا به آنجا که به همين انسان می‌‌گويد چه چيز تو از خدا كمتر است نعوذ بالله؟!

در ميان افراد ديگر هم همينطور از افراد بدهكار می‌‌پرسند چرا بدهي مردم را نميدهي؟ می‌‌گويد فلاني مال من را خورده، من هم مال اين را می‌‌خورم. همه اينها خطوات شيطان است كه خود قرآن تعبير می‌‌كند «زيّن لهم الشيطان اعمالهم»، هر وقت ديديم يك كار بد و زشت را توجيه می‌‌كنيم، به جاي اينكه از خدا عذرخواهي و استغفار كنيم، از خودمان بدمان بيايد که چنين حركتي را انجام مي‌‌دهيم بگوئيم ديگران اين خطا را می‌‌كنند ما هم اين كار را انجام می‌‌دهيم.

اگر بنا بر اين استدلال باشد در صدر اسلام هم بت‌‌پرستاني كه با پيامبر خدا مخالفت می‌‌كردند می‌‌گفتند «إنا وجدنا آباءنا علي ذلك»، پدران ما بت می‌‌پرستيدند و ما هم بت می‌‌پرستيم، آنها مشرك بودند و ما هم مشرك هستيم، اينها توجيه شيطاني است.

شيطان هر آن در خواب و بيداري، روز و شب، دور انسان أعم از جوان و پير می‌‌چرخد.

در چند آيه از قرآن خداوند می‌‌فرمايد: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ». در سوره مبارکه نور می‌‌‌‌‌فرمايد: «مَنْ يَتَّبِعْ خُطُواتِ الشَّيْطانِ فَإِنَّهُ يَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ» اگر ديديد نفستان می‌‌گويد دنبال اين کار حرام و زشت برو بدانيد شيطان به سراغ شما آمده. فرقي هم نميکند قولي باشد يا عملي، از يک نگاه کوچک به يک نامحرم گرفته تا گناهان بزرگ.

گاهي اوقات شيطان می‌‌گويد تو الآن جوان هستي وقت براي توبه داري، حالا يک نگاه به نامحرم يا تماشاي يک فيلم مستهجن مسئله‌‌اي نيست. پس فردا توبه می‌‌كني و تمام می‌‌شود، خدا هم كه كريم و رحيم و تواب است. خود همين وسوسه يک گام شيطان است.

اگر كسي بخواهد وقت گناه يك چنين وعدهاي به خودش بدهد بايد به اين نکته توجّه پيدا کند که چه اطمينانی هست که بتوانيم توبه کنيم؟ شايد غضب خداوند در همين گناه باشد و اگر کسي مستوجب غضب خدا شد تا آخر عمر موفق به توبه نمي‌‌شود.

در ماه رمضان اعتقاداتمان را محكم كنيم، طوري خود را بسازيم و پرورش دهيم كه شيطان به سراغ ما نيايد. خداي تبارك و تعالي در آيه 42 سوره مباركه حجر می‌‌فرمايد: «إِنَّ عِبادي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ إِلاّ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغاوينَ»؛ تو بر بندگان من تسلّط نداري مگر آن افرادي که خود به دنبال تو بيايند.

در مباحث اعتقادي اين بحث مطرح است که اصلاً خدا چرا شيطان را خلق کرد؟ بزرگان ما می‌‌گويند شيطان كلب معلّم يعني يك سگ آموزش ديده است و خدا او را براي امتحان انسانها خلق كرده است. اگر شيطاني نبود ديگر راه بدي بسته می‌‌‌‌شد و انسان فكر و عمل بد نميكرد، همه سراغ كارهاي خوب می‌‌رفتند. اما وقتي شيطان و جنود او از جن و انس هستند، انسان گرفتار وسواس آنها می‌‌شود.

سپس امام(ع) به شيعيان توصيه می‌‌کند اگر زماني گرفتار بعضي از اين منکرين ولايت شديد و در جمع آنها نشسته بوديد، برخيزيد و إلا شما هم شريک شيطان می‌‌شويد.

انسان سعادتمند كسي است كه فريب القاءات شيطاني را نخورد، براي دو روز دنيا حرام روي هم جمع نكند و بعد يك روزي برسد و بگويد حالا من با اين همه مال حرام چه كنم؟ اين همه حق مردم را بر گردن خودش قرار ندهد، بيائيم واقعاً زندگي خود را درست كنيم.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته