گفت‌وگوي روزنامه جمهوري اسلامي با آيت‌الله فاضل لنکراني (دامت برکاته) پيرامون رسالت مبلغان ديني و ويژگي آنان و انحرافات احتمالي در ميان اهل خطابه و منبر
ادامه مطلبمراسم افتتاحیه سال تحصیلی 97-96 مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) / زمان: چهارشنبه 22 شهریور ماه 1396 . ساعت 10:30 صبح / مکان: میدان معلم. سالن اجتماعات مرکز فقهی ائمه اطهار(ع)
ادامه مطلبپرسش و پاسخ
سوال خود را بپرسید- گریه کردن در عزاداری فلسفه عزاداری ویژگی مجالس عزاداری نذورات نحوه مصرف نذورات تصاویر ائمه لخت شدن در عزاداری لطمه زدن غلو در مداحی کفر گویی در مداحی شیوه صحیح عزاداری هتک حرمت مجالس عزاداری مزاحمت صدای مراسم عزاداری تعزیه خرافات در مراسم عزاداری صدای مجالس عزاداری زنانه اشعار غلو مطالب بی مدرک در عزاداری مقاتل معتبر موسیقی در عزاداری علم و علامت قمه زنی لباس مشکی تشبه به اهل بیت در تعزیه سینه زنی زنجیر زنی هروله کردن
مجموعه دروس
شناسنامه یک درس
یکی از قواعد فقهیه مهمی که در فقه موارد کاربرد بسیار زیادی دارد، و دارای ابعاد وسیعی از نظر مباحث علمی است، قاعده قرعه است. این قاعده در همه‌ی ابواب فقه مانند طهارت، صلاة، زکات، حجّ، معاملات، باب قضا و شهادات جاری است.
این بحث در 23 جلسه در ماه رمضان سال 87 مورد بررسی قرار گرفته است که مهمترین مباحث مطرح شده در آن به قرار زیر است:
آیا قاعده قرعه در همه ابواب جریان دارد یا خیر؟
آیا این قاعده یک قاعده‌ی تعبّدیه و تأسیسی است؟
چرا فقها و اصولیین در مواردی که جهل به حکم واقعی دارند و نمی‌دانند که فلان عمل واجب است یا حرام؛ واجب است یا مستحب قاعده‌ی قرعه را پیاده نمی‌کنند؟
آیا قرعه عنوان عزیمت دارد و یا عنوان رخصت دارد؟
آیا قرعه از مناصب خاصّ امام معصوم علیه السلام است؟
آیا قرعه از امارات است؟
در تعارض بین قرعه و اصالة التخییر، و در دوران بین قرعه و استصحاب کدام یک بر دیگری مقدّم است؟
تالیفات
-
قضایای حقیقه و خارجیه در آیینه منطق و اصول فقه
-
معاطات در نکاح
-
بحوث في المهدوية
-
بازپژوهى تحريف ناپذيرى قرآن
-
بازپژوهى آيات معاد
-
أسرار الصلاة
-
قاعده قرعه
-
قاعده تسامح در ادلّه سنن
-
گفتارهاي مهدوى
-
الخطابات القانونية
شناسنامه یک کتاب
مطلب برگزیده
عمر یک رزق معینی دارد، این آدم پنجاه سال، این آدم 51 سال، این آدم 80 سال... هیچ کس نمی‌تواند بگوید من می‌خواهم به اراده‌ی خودم 95 سال عمر کنم، البته اجل مسمی داریم، اجل مشروط داریم که در جای خودش بحث شده، اجل مسمّی یک رزق از عمر و وجود معیّن انسان است، ما باید چه کنیم؟
همّ و فکرمان باید در این باشد آن رزقی که خدا برایمان مقدّر کرده را به دست بیاوریم.
گاهی اوقات رزق یک نفر این است که از علم خیلی بهره داشته باشد، خودش تنبلی می‌کند و نمی‌رود رزقش را به دست بیاورد.
اینکه در روایت می‌گوید «لا یردّه کراهیة کاره» یعنی به مجرد اینکه یک کسی کراهت دارد، باب رزق خدا بسته نمی‌شود، اما ممکن است این آدم به آن نرسد و در اثر سوء فعل خودش، سوء اختیار خودش، پس ما بیائیم همیشه راضی باشیم و به آن مقداری که خدا برای ما مقدّر کرده در همه‌ی امور و در همان دایره تلاش داشته باشیم.
