من دختري 23 ساله هستم. در حال حاضر دانشجوي کارشناسي ارشد هستم. در خودم نياز شديد به ازدواج حس مي‌‌کنم، اما موقعيت خانوادگي من طوري نيست که بتوانم ازدواج کنم (برادرم و پدرم به شدّت با ازدواج من مخالف هستند و هر بار که خواستگار مي‌‌خواهد بيايد يه دعواي اساسي تو خونه راه ميندازند که ما هم مجبور مي‌‌شويم آنها را رد کنيم.) من حدود 10 سال است که به گناه خودارضايي مبتلا بودم و الان ترک کرده ام. مي‌‌خواهم بدانم با توجه به نيازم و شرايط موجود که نمي‌‌توانم ازدواج کنم مي‌‌توانم بدون اجازه پدرم صيغه پسري بشوم. چون دلم نمي‌‌خواهد به گناه بيفتم و از طرفي دوست دارم نياز خودم را هم برطرف کنم.

در حدود 70 سال قبل چاه آبي توسط جد پدري ما(پدر بزرگ پدر بزرگ من) حفر شد. از اين چاه جهت آبياري احشام در مرتع استفاده مي‌‌شد. با کوچ اهالي به شهر در حدود 35 سال قبل، به علت نرم بودن خاک اطراف چاه، ديواره آن ريزش نموده و کاملا خشک شده بود. بعد از حدود 30 سال توسط پدر من مجددا خاک برداري و به آب رسيد. ايشان با نصب کول از ريزش ديواره جلوگيري نمودند و با حفر چاه ديگري در کنار چاه قبلي و اتصال آنها توسط کوره به يکديگر آب چاه را افزايش دادند. اين کارها در حدود 5 سال به طول انجاميد و ايشان هزينه و رنج بسياري در اين راه متحمل شدند. در اين مدت همواره از ديگر اقوام کمک خواستند. و ايشان را به مشارکت در اين راه فرا خواندند. ولي هيچ کس حتي سنگي را در آنجا جابجا نکرد. تنها يکي از برادرانشان مبلغي پول به ايشان دادند و از پدرم خواستند که وي را نيز شريک کنند.پدرم نيز پذيرفت. پدرم در آنجا مقداري درخت کاري و مقداري زعفران کاري انجام دادند. بعد از 4 سال که درختها بزرگ شدند. به يکباره ديگر اعضاي خانواده مدعي شدند که اين چاه ارث پدري ايشان است و کارهايي که شما در آن 5 سال انجام داده‌‌ايد بيهوده است و هيچ حقي براي شما ايجاد نمي‌‌کند. آنها با زور و بدون کسب اجازه از پدرم و با وجود مخالفت ايشان اقدام به برداشت آب از چاه و انتقال آن توسط لوله به محل ديگري نمودند. پدرم هم که ديد ماندن در آنجا منجر به درگيري با برادر و خواهر خواهد شد. مزرعه و درختهاي چند ساله خود را رها کرد. سؤال بنده ان است که از نظر فقه اسلام، آيا اين چاه خشک با اين اوصاف، ارث پدري محسوب مي‌‌شود؟ و اگر چنين است تکليف بيش از 800 نفري که از جد ما بهره مي‌‌برند و اکنون زنده هستند چيست؟ اگر ارث است تکليف زحمات و هزينه هايي که پدرم در آنجا انجام داده و همه در جريان بودند و هيچ اعتراضي نمي‌‌کردند چيست؟ آيا جلب رضايت ايشان لازم نيست؟

آيا تاتو کردن ابرو براي زنان ديه دارد؟ لطفا توضيح دهيد؟

در مورد حکمت «عده» (طلاق يا فوت همسر)، مي‌‌گويند «حفظ حرمت نکاح سابق» و همچنين «فرصت بازگشت به زندگي مشترک» نهفته است. از آنجا که حضرتعالي ديدگاههاي پخته و کاملي راجع به اين مساله در مقالات منتشره داريد، تقاضا دارم بفرماييد در خصوص زن يائسه، چرا وي ملزم به حفظ حرمت نکاح سابق نيست؟ يا چرا فرض فرصت بازگشت به زندگي مجدد در مورد وي مطرح نيست؟ لطفا بر اساس اين دو مبنا، پاسخ سؤال را بيان بفرماييد.

در بعضي مناطق کشور برخي از مردم هنگامي که کسي يکباره مريض مي‌‌شود، تخم مرغي را آورده و آن را ميان پارچه‌‌اي مي‌‌پيچند و آن را فشار مي‌‌دهند و در حين هر فشردن نام يکي از کساني را که اين مريض را در آن روز ديده‌‌اند آهسته بر زبان جاري مي‌‌کنند و اين عمل را آنقدر ادامه مي‌‌دهند تا بالاخره اين تخم مرغ بشکند. در اين هنگام متوجه مي‌‌شوند که چه کسي اين مريض را چشم و نظر کرده و اعتقاد دارند نبايد نام کسي که مريض را چشم زده را به کسي بگويند و إلا اثرش از بين مي‌‌رود و مريض خوب نمي‌‌شود. اين اعتقاد در بين ايشان بسيار رواج دارد. آيا اين باور صحيح است و از نظر شرع مقدس پايه و اساسي دارد؟

باتوجه به اينكه مساجد داراي حرمت و قداست مي باشند واحكام خاصي براي حضور در مسجد وجود دارد آيا لخت شدن در هنگام عزاداري موجب شكسته شدن قداست مسجد مي باشد يا خير؟