Ramazan ayı ilə vida duası

Bismilləhir-Rahmənir-Rahim

Həzrət İmam Zeynul-abidin əleyhissəlamın Ramazan ayı ilə vidalaşması duası

اللَّهُمَّ يَا مَنْ لا يَرْغَبُ فِي الْجَزَاءِ وَ يَا مَنْ لا يَنْدَمُ عَلَى الْعَطَاءِ وَيَا مَنْ لا يُكَافِئُ عَبْدَهُ عَلَى السَّوَاءِ. مِنَّتُكَ ابْتِدَاءٌ، وَعَفْوُكَ تَفَضُّلٌ، وَ عُقُوبَتُكَ عَدْلٌ، وَ قَضَاؤُكَ خِيَرَةٌ إِنْ أَعْطَيْتَ لَمْ تَشُبْ عَطَاءَكَ بِمَنٍّ، وَ إِنْ مَنَعْتَ لَمْ يَكُنْ مَنْعُكَ تَعَدِّيا. 

Ey etdiyi ehsanın əvəzində mükafat istəməyən, əta və lütf göstərməkdən peşiman olmayan Rəbbim!

Ey bəndəsinin muzdunu onun əməlinə bərabər deyil, artıqlaması ilə ödəyən, ne’mətin əvəzsizdir, əfvin ehsan və fəzlinə müvafiq, cəzan ədalətin özüdür, qəza və qədərin bizim xeyirimizədir, bəxşiş etsən ona minətt qatmazsan, mən` edib daşındırsan zülm üzündən deyil; 

تَشْكُرُ مَنْ شَكَرَكَ وَ أَنْتَ أَلْهَمْتَهُ شُكْرَكَ. وَ تُكَافِئُ مَنْ حَمِدَكَ وَ أَنْتَ عَلَّمْتَهُ حَمْدَكَ. تَسْتُرُ عَلَى مَنْ لَوْ شِئْتَ فَضَحْتَهُ، وَ تَجُودُ عَلَى مَنْ لَوْ شِئْتَ مَنَعْتَهُ، وَ كِلاهُمَا أَهْلٌ مِنْكَ لِلْفَضِيحَةِ وَ الْمَنْعِ غَيْرَ أَنَّكَ بَنَيْتَ أَفْعَالَكَ عَلَى التَّفَضُّلِ، وَ أَجْرَيْتَ قُدْرَتَكَ عَلَى التَّجَاوُزِ. وَ تَلَقَّيْتَ مَنْ عَصَاكَ بِالْحِلْمِ، وَ أَمْهَلْتَ مَنْ قَصَدَ لِنَفْسِهِ بِالظُّلْمِ، تَسْتَنْظِرُهُمْ بِأَنَاتِكَ إِلَى الْإِنَابَةِ، وَ تَتْرُكُ مُعَاجَلَتَهُمْ إِلَى التَّوْبَةِ لِكَيْلا يَهْلِكَ عَلَيْكَ هَالِكُهُمْ، وَ لا يَشْقَى بِنِعْمَتِكَ شَقِيُّهُمْ إِلا عَنْ طُولِ الْإِعْذَارِ إِلَيْهِ، وَ بَعْدَ تَرَادُفِ الْحُجَّةِ عَلَيْهِ، كَرَما مِنْ عَفْوِكَ يَا كَرِيمُ، وَ عَائِدَةً مِنْ عَطْفِكَ يَا حَلِيمُ. أَنْتَ الَّذِي فَتَحْتَ لِعِبَادِكَ بَابا إِلَى عَفْوِكَ، وَ سَمَّيْتَهُ التَّوْبَةَ، وَ جَعَلْتَ عَلَى ذَلِكَ الْبَابِ دَلِيلا مِنْ وَحْيِكَ لِئَلا يَضِلُّوا عَنْهُ، فَقُلْتَ - تَبَارَكَ اسْمُكَ -:

Sənə şükr edənə bəxşiş verirsən, halbuki şükr etməyi ona Sən özün ilham etmisən, Sənə həmdü-səna deyəni mükafatlandırırsan, halbuki o sitayişi Sən özün ona tə’lim vermisən, rüsvay edə biləcəyin bəndənin eybini örtürsən, istədiyin halda qadağan edə bilərkən əta edirsən, bir halda ki, o ikisinin rüsvay olunması və qadağan edilməsi əsaslı idi, lakin Sən bütün işlərinin təməlini lütf əsasında qoymusan, qüdrətini günahların əfvində cari edirsən, Səninlə müxalifətə qalxana mülayimliklə qarşılaşırsan, özünə zülm edənə möhlət verirsən, səbrlə möhlət verirsən ki, peşiman olub Sənə sarı qayıtsınlar, cəza verməkdə tələsmirsən ki, tövbə etsinlər. Belə ki, həlak olanlar Sənin razılığın olmadan həlak olmasın, ne’mətindən qürurlanıb bədbəxt olmasın, məgər ki, bəhanəsi kəsilsin və hüccəti sona yetsin. Bütün bunlar Sənin əfvin və kərəmindəndir, ey kərim olan Allah və Sənin mehribanlığının sayəsindədir, ey helimli Allah! Əfv etmək üçün bəndələrin üzünə bir qapı açan Sənsən, onu tövbə qapısı adlandırmısan.

تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحا عَسَى رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَ يُدْخِلَكُمْ جَنَاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ.

Ey adı uca və mübarək olan Allah! Özün buyurmusan: “Allah dərgahına üz gətirin, ixlasla tövbə edin ki, Pərvərdigar sizin günahlarınızı əfv etsin və sizi ağaclar altından çaylar axan Behiştə daxil etsin...

(ardını izlərin)