بعد از سلام و تحيت لزوم تقليد از اعلم که غالب فقها نسبت به آن احتياط دارند، در مسائلي است که بين اعلم و غير اعلم اختلاف وجود داشته باشد و مقلّد هم علم به اختلاف داشته باشد، اما در مسائلي که بين اعلم و غير اعلم اتفاق نظر وجود دارد لزوم رجوع به اعلم وجهي ندارد.

در مسأله بقاء بر تقليد در زمان ما بين احدي از فقهاء اختلاف نيست و در اصل جواز بقاء همه بر آن اتفاق دارند، آري نسبت به اينکه در همه مسائل باقي بمانند يا در بعضي از مسائل اختلاف وجود دارد، حال اگر در همين مسئله بين کسي که مي خواهيد به او رجوع نمائيد و بين اعلم اتفاق باشد يا نباشد مي‌توانيد به او رجوع نمائيد، اما دليل مطلب ايشان در مباحث اجتهاد و تقليد که بر محور و متن تحرير الوسيله است مفصلا ادله اين مسئله را (در درس 37 سال دوم 1/10/83) مورد بحث قرار داده‌اند که در سايت مربوط به ايشان موجود است و مي‌توانيد به آن مراجعه فرمائيد. و در مسئله 10 در تحرير الوسيله در بحث اجتهاد و تقليد چنين آمده «يجوز تقليد المفضول في المسائل التي توافق فتواه فتوي الافضل فيها بل في ما لا يعلم تخالفهما في الفتوي ايضا» و در مسئله 18 کتاب عروه (اجتهاد و تقليد) اکثر محشّين عروه با همين نظريه امام(ره) در تحرير موافقت نموده اند.