ما ميدانيم که خداوند متعال اسماء و صفات مختلفي دارد که در قرآن و روايات آمده است و ميگويند اسم جامع خداوند؛ «الله» است، و در جايي آمده است که اسم «هو» از «الله» بالاتر است و به اين خاطر است که ساير بندگان را «عبدالله» مينامند، اما پيامبر اکرم(ص)، علاوه بر عبدالله، عبده(عبدهو) نيز ميباشند که در تشهد ميگوييم، «محمد عبده و رسوله».
1- لطفا بفرماييد آيا اين مطلب صحيح است؟
2- لطفا قدري در خصوص اسم «هو» توضيح دهيد.
پاسخ :
«الله» اسم خاص براى خداوند است كه همين يك كلمه متضمّن تمام صفات جلال و جمال او است و اين نام جز بر خدا اطلاق نمىشود، در حالى كه نامهاى ديگر خداوند معمولا اشاره به يكى از صفات جمال و جلال او است، مانند عالم و خالق و رازق و غالبا به غير او نيز اطلاق مىشود.
1. هر جا «ضمیر غائب» بیان شود، مراد هويّت مطلقهاي است كه منشأ همه اسماء حسناي الهي است و اگر «الله» بیاید، مراد؛ خدایی است که مستجمع جمیع صفات جلالیه و جمالیه است.
2. ضمير «هو» كه ضمير مفرد غائب است از مفهوم مبهمى حكايت مىكند، در واقع رمز و اشارهاى به اين واقعيت است كه ذات مقدس او در نهايت خفاء است، و از دسترس افكار محدود انسانها بيرون، هر چند آثار او آن چنان جهان را پر كرده كه از همه چيز ظاهرتر و آشكارتر است، سپس از اين حقيقت ناشناخته پرده برمىدارد و مىگويد: «هو الله أحد» او خداوند يگانه و يكتا است.
خلاصه اینکه چون ذات خداوند متعال قابل درک برای احدی نیست و هیچ کس قدرت فهم کنه ذات خداوند را ندارد، بنابراین از ذات خداوند تعبیر به «هو» میشود که دیگر در آن معیّنی نیست و ابهام محض برای مخلوق است.
توضیح در مورد «الله» و «هو»
۳۱ شهریور ۱۳۹۲ ساعت ۱۴:۰۳
ما ميدانيم که خداوند متعال اسماء و صفات مختلفي دارد که در قرآن و روايات آمده است و ميگويند اسم جامع خداوند؛ «الله» است، و در جايي آمده است که اسم «هو» از «الله» بالاتر است و به اين خاطر است که ساير بندگان را «عبدالله» مينامند، اما پيامبر اکرم(ص)، علاوه بر عبدالله، عبده(عبدهو) نيز ميباشند که در تشهد ميگوييم، «محمد عبده و رسوله». 1- لطفا بفرماييد آيا اين مطلب صحيح است؟ 2- لطفا قدري در خصوص اسم «هو» توضيح دهيد.
پاسخ :
«الله» اسم خاص براى خداوند است كه همين يك كلمه متضمّن تمام صفات جلال و جمال او است و اين نام جز بر خدا اطلاق نمىشود، در حالى كه نامهاى ديگر خداوند معمولا اشاره به يكى از صفات جمال و جلال او است، مانند عالم و خالق و رازق و غالبا به غير او نيز اطلاق مىشود.
1. هر جا «ضمیر غائب» بیان شود، مراد هويّت مطلقهاي است كه منشأ همه اسماء حسناي الهي است و اگر «الله» بیاید، مراد؛ خدایی است که مستجمع جمیع صفات جلالیه و جمالیه است.
2. ضمير «هو» كه ضمير مفرد غائب است از مفهوم مبهمى حكايت مىكند، در واقع رمز و اشارهاى به اين واقعيت است كه ذات مقدس او در نهايت خفاء است، و از دسترس افكار محدود انسانها بيرون، هر چند آثار او آن چنان جهان را پر كرده كه از همه چيز ظاهرتر و آشكارتر است، سپس از اين حقيقت ناشناخته پرده برمىدارد و مىگويد: «هو الله أحد» او خداوند يگانه و يكتا است.
خلاصه اینکه چون ذات خداوند متعال قابل درک برای احدی نیست و هیچ کس قدرت فهم کنه ذات خداوند را ندارد، بنابراین از ذات خداوند تعبیر به «هو» میشود که دیگر در آن معیّنی نیست و ابهام محض برای مخلوق است.
کلمات کلیدی :
۱,۹۳۷