پدر اينجانب كه از لحاظ مالي، غني مي‌‌باشند، اينجانب را در راستاي بهره برداري از امكانات الهي و رفاهي نكوهش كرده و به عنوان مثال مي‌‌فرمايند: اگر پدر منزل دو خوابه دارد فرزند بايد منزل يك خوابه داشته باشد و يا اگر پدر ماشين 30 ميليون توماني داشته باشد فرزند هم بايد همان مقدار يا ماشين ارزانتر داشته باشد. در هر اختلاف نظر بر سر اين است كه پسر بايد كمتر از پدر از سطوح رفاهي استفاده كند يا خير؟ حال سؤال اين است كه بنده با وضعيت مالي خوب و جايگاه مديريتي در يكي از شركتهاي فولادي كه مجبور به حفظ شأنيت و جايگاه مي‌‌باشم، خلاف شرع يا اخلاق و كردار اسلامي برخورد مي‌‌كنم و پدر خواسته‌‌اي شرعي و اخلاقي صحيحي دارند يا خير؟ شايان ذكر است احترام فرزند به پدري اينجانب از لحاظ تبعيت، كرداري و رفتاري به حدي بالا است كه خود پدرم، اذعان مي‌‌نمايند.