آيا مردي که با زن شوهرداري همبستر شده مي تواند بعدا با او ازدواج کند چيست؟ اگر از روي جهل به اين امر باشد؟( يعني بعد متوجه بشوند که مشکل داشته و حال همديگر را خواسته باشند). در صورتي که زن با شوهر خود مدت زيادي رابطه نداشته و شوهرش نفقه و خرجي به زن نمي‌‌داده و نيز شرابخوار بوده و به هيچوجه به پيامبر و اهل بيت و مسائل ديني اعتقاد نداشته و رسول خدا يا يكي از ضروريات دين را جدّاً انكار مي‌‌كند، در اين صورت حکم چيست؟

بنده پسري هستم 27 ساله، با زني که در حال طلاق گرفتن از همسر خود بود، متأسفانه قبل از طلاق، مرتکب گناه زنا شدم و الان 2 سال از طلاق ايشان گذشته و از عمل خود پشيمان هستيم. از خدا طلب بخشش کرده‌‌ايم. آيا بنده مي‌‌توانم با ايشان ازدواج دائم کنم؟ در سن نوجواني از رساله امام خميني استفاده مي‌‌کردم و به دليل اينکه ايشان در زمان بلوغ من در حيات نبودند، از استفتائات آيت الله خامنه‌‌اي که براي برادرم بود استفاده مي‌‌کردم. آيا مي‌‌توانم براي اين مسئله تغيير مرجع بدهم و از آيت الله شيخ محمد جواد فاضل لنکراني تقليد کنم و بتوانم با ايشان ازدواج کنم؟

اگر فردي با زن شوهرداري زنا نمايد، آيا بعد از طلاق آن زن از شوهرش و سپري شدن عده‌‌ي آن زن، مي‌‌تواند با او ازدواج نمايد؟

يکي از دوستان بنده، بحمدالله اخيراً با توجه به تحولي که در ايشان ايجاد گرديده است توبه نموده و مسير زندگيشان نيز تغيير نموده و اکنون با توفيق الهي در مسير بندگي (إن شاء الله) گام بر مي‌‌دارد. اکنون ايشان قصد ازدواج با خانمي را دارد که به تازگي از همسرشان جدا شده است و دوست بنده در زماني که هنوز اين خانم در متارکه بسر مي‌‌بردند و طلاق جاري نشده بود با ايشان رابطه داشته اند. لازم به ذکر است که دوست بنده در زمان جاهليت(تعبير خودشان از زماني که هنوز تحولي در ايشان ايجاد نگرديده بود و توبه نکرده بودند) اصلاً مرجع تقليدي نداشته. و به اين مسايل اعتقادي نداشتند و در نتيجه از مسايل شرعي کمترين اطلاعاتي نداشتند لذا اکنون که پس از توبه هر دو نفر، قصد دارند پس از اتمام عده طلاق خانم مذکور با ايشان ازدواج نمايند حال سئوال اينجاست که اين دوست مجرد بنده با توجه به ناآگاهي و نداشتن مرجع تقليد عدم اطلاع از مسايل شرعي در زمان قبل آيا پس از بيدار شدن از خواب غفلت و توبه، مي توانند چنين اقدامي انجام دهد. توضيح آنکه دوست بنده اذعان دارد که از ابتدا پس از جدايي خانم از همسرشان قصد بر ازدواج داشته است. اگر جواب منفي است آيا به لحاظ شرعي راهي براي حلال شدن آنها وجود دارد يا خير؟ ضمناً آنها هنگامي با هم آشنا شده بودند که آن خانم بيش از يک سال جدا از همسرشان و بدون هيچ گونه رابطه اي زندگي مي‌‌کرده اند.

مردی که همسر دارد و در ارتباط جنسي با زن خود مشکلي ندارد، اما اين مرد متاسفانه بر اثر وسوسه‌‌ي شيطان با زن شوهرداري همبستر شده و هر چند هر دو تحريک شده‌‌‌اند و مني هم خارج شده اما دخول صورت نگرفته و آلت مرد داخل نشده. حالا سه سوال مهم دارم: اول: به شرط صد در صد توبه، آيا اين عمل بي خردانه زنا محسوب شده و زن زانيه تا ابد بر مرد زاني که دخول انجام نشده حرام است و حرمت ابدي دارد و يا اميدی به توبه‌‌ي نصوح از اين عمل زنا نمی‌‌باشد؟ دوم: اين که آيا بعد از فوت شوهر آن زن، مي‌‌تواند با آن مرد ازدواج کند؟ سوم: راه توبه و کفاره ي اين گناه چيست؟