بعضي از بزرگان مي گويند که در شرايط فعلي، نام بردن اشخاص صدر اسلام در حين لعن کردن به جهت حفظ وحدت بين مسلمين و جلوگيري از فتنه ميان شيعه و سني خوب و مناسب نيست. از طرفي ما مي‌‌دانيم که تبري يکي از فروع دين ماست که تولي را نيز در باطن خود نهفته دارد. لذا خواهشمند است که به سوالات حقير که در ذيل آمده پاسخ دهيد: 1- اسم بردن از خلفا و اشخاص صدر اسلام در حين لعن کردن، به نظر حضرت عالي آيا جايز است يا خير؟ 2- اگر لعن را به صورتي بگوييم که نام اشخاص در آن برده نشود، مانند مواردي که در زير آمده است، آيا جايز است: بر قاتلين حضرت زهرا لعنت، بر منکرين صاحب الزمان لعنت، بر قاتلين أباعبدالله لعنت و ... 3- در صورت جايز نبودن لعن در اين زمان، پس تکليف لعن هاي زيارت عاشورا و قرآن کريم چه مي شود؟ 4- همچنين در هيئات مذهبي شاهد هستيم که عزاداران ، هر کدام مقلد يکي از مراجع بزرگوار هستند که بعضي مي گويند مرجع ما جايز مي داند و برخي مي گويند که مرجع ما جايز نمي داند و لذا ديده شده است که در همين مورد، در ميان عزادران، بحث و گفتگو و گاهي تنش رخ مي دهد، نظر حضرت عالي و توصيه شما در اين گونه موارد چيست؟ آيا با وجود چنين مشکلاتي ، لعن را جايز مي دانيد يا خير؟