بيانات حضرت آيت الله فاضل لنکراني(دامت برکاته) در ديدار اعضاي ستاد برگزاري مراسم إحياء شب نيمه شعبان در مسجدامام حسن عسکري(ع)

فرا رسيدن نيمه شعبان، سالروز ميلاد حضرت بقية الاعظم(عجل الله تعالي فرجه الشريف)، عيد بزرگ انسانيّت را به شما و همه شيعيان و علاقمندان آن حضرت تبريک عرض مي‌نمايم.

از سنت بسيار خوبي که پايه گذاري کرديد و بحمدالله در حال گسترش هم هست تشکر مي‌کنم.
در رابطه با مراسم نيمه شعبان چند نکته قابل توجه است.

اول آنکه: از قديم الايام اين سنت نيکو در بين مردم ما و شيعيان آن حضرت مرسوم است که مردم با شور و شوق و اعتقاد و صرف هزينه‌هاي آن از مال خود، نسبت به برگزاري مراسم جشن و آذين‌بندي خيابان‌ها اهتمام وافر داشته‌اند و ما بايد اين حساسيت مردم را افزون نماييم.

ما اگر بخواهيم جامعه‌مان به سمت آشنايي با فرهنگ مهدوي و إن شاء الله تشکيل حکومت مهدوي حرکت کند، بايد تلاش کنيم مردم نسبت به مسأله فرج حضرت و موضوع انتظار ظهور ايشان، اهتمام و حساسيت خاص داشته باشند و هر سال اين جشن‌ها و چراغاني‌ها باشکوه‌تر از گذشته برگزار شود.

اين که کسي بگويد چراغاني نکنيد چون اسراف است، حرف درستي نيست. ما بايد تمام اقشار جامعه را درگير اين مراسم کنيم چون ما هيچ قضيه‌اي حساس‌تر از مسأله حضرت حجت(عليه السلام) در زمان غيبت نداريم. در زمان قديم از اول ماه شعبان مردم اقدام به تزيين خيابان‌ها مي‌کردند، متأسفانه در چند سال اخير اين امر مقداري کمرنگ شده است.

نکته دوم اينکه: در روايت آمده است «إنتظار الفرج أفضل العبادات». ما نبايد مسأله انتظار را يک امر مستحبي در کنار ساير مستحبات قرار دهيم. از اين روايت و روايات ديگر باب انتظار و نيز سيره ائمه معصومين(عليهم السلام) استفاده مي‌شود که ايمان مؤمن بدون انتظار، ايمان ناقص است.

تمام انبياء و حتي شخص پيامبر اکرم و ائمه اطهار(عليهم السلام) جزو منتظران بوده‌اند و هم آنها به مردم زمان خود وعده داده‌اند که هدف اصلي ما در آخر الزمان محقق خواهد شد و تلاش ما مقدمه‌اي براي آن امر مي‌باشد. لذا نبايد مسأله انتظار را به زمان غيبت و يک جمع معدود محدود کنيم و آنرا به شکلي سطحي مطرح کنيم.

مسأله انتظار؛ يعني انتظار تحقق اهداف خداوند متعال و همه انبياء و اوصياء، يعني رسيدن بشر به تکامل نهايي.

مطلب سوم؛ اين است که يکي از مظاهر انتظار صحيح، إحياء شب نيمه شعبان به عبادت و دعا است. کسي که شب نيمه شعبان إحياء نداشته باشد، نمي‌توان گفت منتظر واقعي است.

انتظار مراتب دارد، اگر کسي بخواهد از درجه بالاي انتظار برخوردار باشد بايد هر شب را احياء نمايد، چه رسد به شب نيمه شعبان که احتمال دارد شب قدر هم باشد.

بايد توجه داشت إحياء اين شب فقط صرف يک شب زنده‌داري نيست و با بعضي مراسم‌هاي عبادي ديگر مثل اعتکاف فرق دارد. مسأله اعتکاف عمدتاً اثر شخصي دارد و براي نزديک‌تر شدن رابطه بنده با خدا است، اما مسأله احياء نيمه شعبان، افزون بر بُعد شخصي، داراي ابعاد اجتماعي و سياسي است.

منتظر کسي است که در انتظار رسيدن زمان ظهور حضرت است و براي حضرت دعا مي‌کند و در فکر زمينه‌سازي براي ظهور آن حضرت است.

از زحمات شما تشکر مي‌کنم و اميدوارم خداوند ما را جزو منتظران واقعي آن حضرت قرار دهد.