آيا مي توان گفت امام(ع) مي خواهد بفرمايد که اگر مرد از غير طريق مقاربت جنسي اختياراً انزال کرد يا در خواب محتلم مي شود که آن اختياري نيست عمداً يا سهواً اگر انزال کرد و گاهي اوقات ماء خود را در بهيمه قرار مي دهد يا به صورت استمناء - که از گناهان کبيره است – خارج مي کند، و بگوييم اين «شبهه» ما نحن فيه را شامل مي شود، يعني مرد مني خود را انزال کند و به مرکزي بدهد و ان مرکز در رحم قرار دهد، بگوييم فهو زنا.

اگر مراد زناي واقعي و اصطلاحي باشد که معنايش اين است که اگر کسي با بهيمه وطي کرد يا اگر کسي استمناء هم کرد همان حدي که بر زاني جاري مي شود بر او هم جاري مي شود . در حالي که فقها اين را فتوا نداده اند که کسي که استمناء مي کند همان حدي که بر زاني جاري مي شود بايد بر اين شخص هم جاري شود، پس مراد معناي واقعي زنا نيست . گاهي در روايات هم مي گويند زناي چشم و گوش، نگاه و شنيدن امور محرّمه است اين زناي اصطلاحي که نيست که بگوييم حد جاري مي شود .

آيا اين کلمه «شبهه» را مي توانيم شامل ما نحن فيه قرار دهيم که بگوييم اين که نطفه را بوسيله دستگاه در داخل رحم ديگري قرار دهند - مثلا مرد در عالم خواب هم اگر محتلم شد و همان لحظه از خواب بيدار شد و نطفه خود را به اين مراکز داد که آنها منجمد کنند و در رحم زن ديگري قرار دهند، يا مرد اختياراً انزال کرده و از طريق احتلام ماء از او خارج شده است، اما اين مرحله که مسئولي يا مرکزي اين را بردارد و در رحم ديگري قرار دهد - آيا مي توانيم بگوييم اين داخل در کلمه «شبهه» است؟ «کل ما انزل به الرجل مائه من هذا وشبهه فهو زنا»، بگوييم اين «کل» اصلاً يک چيز و قاعده عمومي است، شارع مي گويد مرد انزال مائش اختيارا بايد با حليله خود باشد، حتي تنهايي حق استمناء ندارد، حال اگر اختياراً انزال کرد و اين را در رحم ديگري قرار دادند اين چه حکمي دارد؟

يک بيان اين است که بگوييم اين براي اين است که زنا در همين اندازه بوده که اين مرد با غير حليله خودش ولو با استمناء انزال کند، اگر انزال کرد يا استمناء کرد ومني خود را دور ريخت، اين فهو زنا صدق مي کند، کار حرامي انجام داده است. اما مرحله بعد چطور، که اگر ماء او را جايي نگهداري کردند و ديگري آمد اين ماء را در داخل رحم اجنبيه قرار دارد آيا اين را هم مي توانيم بگوييم فهو زنا ؟ نتيجه اين شد که ما از روايات نتوانستيم حرمت تلقيح ماء اجنبي به زن اجنبيه را استفاده کنيم.

بنابر اين قرينه مناسبت حکم و موضوع مي گويد که حفظ از لمس و نظر و وطي، اما مطلق الحفظ مراد نيست. پس اولاً «حذف  المتعلق يدل علي العموم» اين اساسي ندارد و در اين آيه شريفه بايد اين مطلب را بيان کرد . ثانيا ما در ذيل اين آيه شريفه روايتي داريم که اين را ان شاء الله فردا خواهم گفت .

و صل الله علی سیدنا محمد وآله الطاهرین.