شهادت حضرت امام جواد(ع) تسلیت باد

۱۳ مهر ۱۳۹۲

۰۰:۳۰

۱,۴۱۷

خلاصه خبر :
شهادت جانگداز و مظلومانه حضرت جواد الائمة(ع) تسلیت باد
در میان حجره یا رب کیست غوغا می‌‌کند
شکوه زیر لب ز بی رحمی دنیا می‌‌کند
همسرش از فرط شادی و شعف کف می‌‌زند
زین عمل خود را به عالم خوار و رسوا می‌کند
آخرین رویداد ها

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ

الزَّکِیَّ الرَّاشِدَ النُّورَ الثَّاقِبَ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ


شهادت حضرت امام جواد(ع) تسلیت باد

فرا رسیدن شهادت جانسوز و جانگداز نهمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت،
حضرت جواد الائمّة(ع) بر فرزند داغدارش حضرت مهدی(عج)
و تمام شیعیان تسلیت و تعزیت باد.


در میان حجره یا رب کیست غوغا می‌‌کند *** شکوه زیر لب ز بی رحمی دنیا می‌‌کند
همسرش از فرط شادی و شعف کف می‌‌زند *** زین عمل خود را به عالم خوار و رسوا می‌کند

به همین مناسبت کلماتی گهربار از این امام همام تقدیم محبّان و شیعیان حضرتش می‌‌‌‌شود.

قَالَ الجَوَادُ(ع): «أَقْصَدُ الْعُلَمَاءِ لِلْمَحَجَّةِ الْمُمْسِکُ عِنْدَ الشُّبْهَةِ»
امام جواد(ع) فرمود: میانه‌‏روترین دانشمندان در استدلال کسى است که در برخورد با شبهات، خوددار باشد.

 «مَنْ أَحَبَّ الْبَقَاءَ فَلْیُعِدَّ لِلْمَصَائِبِ قَلْباً صَبُوراً»
هر کس مایل به ماندگاری است، باید براى مصائب دلى صبور آماده کند.

«الْعَامِلُ بِالظُّلْمِ وَ الْمُعِینُ لَهُ وَ الرَّاضِی بِهِ شُرَکَاء»
کسی که ظلم می‌‌کند و همکار آن ظالم و راضى به آن ظلم، هر سه در گناه ظلم شریک هستند.
 
«التَّوْبَةُ عَلَى أَرْبَعَةِ: دَعَائِمَ نَدَمٍ بِالْقَلْبِ وَ اسْتِغْفَارٍ بِاللِّسَانِ وَ عَمَلٍ بِالْجَوَارِحِ وَ عَزْمٍ أَنْ لَا یَعُودَ»
توبه داراى چهار پایه است: 1- پشیمانى دل. 2- استغفار به زبان. 3- عمل بوسیله اعضا. 4- تصمیم به ترک تکرار.

«وَ ثَلَاثٌ مِنْ عَمَلِ الْأَبْرَارِ: إِقَامَةُ الْفَرَائِضِ وَ اجْتِنَابُ الْمَحَارِمِ وَ احْتِرَاسٌ مِنَ الْغَفْلَةِ فِی الدِّینِ»
سه کار از ابرار و نیکان است، بپاداشتن واجبات و اجتناب از محرمات، پرهیز از غفلت در دین

«وَ ثَلَاثٌ یُبَلِّغْنَ بِالْعَبْدِ رِضْوَانَ اللهِ: کَثْرَةُ الِاسْتِغْفَارِ وَ خَفْضُ الْجَانِبِ وَ کَثْرَةُ الصَّدَقَةِ»
سه چیز بنده را به رضوان خدا می‌‌رساند: استغفار زیاد، و نرمى و خوش اخلاقى، و صدقه زیاد.

«وَ أَرْبَعٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ اسْتَکْمَلَ الْإِیمَانَ: مَنْ أَعْطَى لِلهِ وَ مَنَعَ فِی اللهِ وَ أَحَبَّ لِلهِ وَ أَبْغَضَ فِیهِ»
چهار چیز در هر کس باشد ایمانش کامل است: هر کس براى خدا عطا کند، و در راه خدا جلوگیرى کند، و براى خدا دوست بدارد و در راه خدا دشمنى نماید.

«وَ ثَلَاثٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ لَمْ یَنْدَمْ: تَرْکُ الْعَجَلَةِ وَ الْمَشُورَةُ وَ التَّوَکُّلُ عِنْدَ الْعَزْمِ عَلَى اللهِ عَزَّوَجَل»‏
سه چیز است که در هر کس باشد پشیمان نمی‌‌شود: ترک عجله، و مشورت کردن، و توکل بر خدا هنگام تصمیم‏ بر کاری.

(منبع روایات: بحارالأنوار، ج ‏75، ص81)


برچسب ها :