سخنرانی حضرت آیت الله فاضل لنکرانی(دامت برکاته) در مراسم جشن پیروزی انقلاب در مسجد طفلان مسلم 92/11/12

ایام سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران و سی و پنجمین سالگرد این نهضت مقدس اسلامی است.

امروز که روز دوازدهم بهمن ماه و مصادف با ورود امام بزرگوار به این کشور بعد از تحمل پانزده سال تبعید است. در این خانه‌ی خدا و مکان مقدس گرد هم آمدیم تا نسبت به آنچه که واقع شده یادآوری داشته باشیم، چه اتفاقی در ایران رخ داد؟ امام چه حرکت و انقلابی را انجام داد، مردم چه حماسه‌ی بزرگ تاریخی را آفریدند و بعد از 35 سال ما در چه نقطه‌ای قرار داریم، به کجا رسیده‌ایم و مسیر آینده چیست؟

اولین نکته‌ای که باید به آن توجه کنیم این است که کشور ما قبل از انقلاب در اختیار چه کسانی بود؟ و چه افرادی بر این کشور حکومت می‌کردند، امروز هیچ ایرانی وجود ندارد که این مطلب را نداند قبل از انقلاب رضاخان و فرزند او علیهم اللعنة و العذاب دست نشانده‌ی قدرتهای استکباری، یهودیان و غیر مسلمان‌ها بودند، نتیجه این است که کفار بر ما حکومت می‌کردند ولی یک رئیس به حسب ظاهر مسلمان روی کار آورده بودند. تمام نقشه‌ها و دستورات از کفار اخذ می‌شد، حکومت ایران تحت سلطه‌ی کفار بود و این مطلبی بود که برخلاف دین و قرآن ماست. یکی از دستورات اکید قرآن این است که هیچ وقت کفار را سرپرست خودتان قرار ندهید، قرآن به مسلمان‌ها دستور داده که بیگانگان، یهود و نصاری و غیر مسلمان‌ها را مسلط بر خودتان نکنید، شما مسلمانید، مسلمان تحت ولایت خداست، تحت ولایت رسول خدا و امیرالمؤمنین(ع) است.

قرآن می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصارى‏ أَوْلِياءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُم‏»، این یک دستور قرآنی است، می‌فرماید ای کسانی که ایمان آوردید یهود و نصاری را ولیّ خودتان قرار ندهید، اگر این کار را کردید شما هم از آنها می‌شوید، یعنی شما هم از ربقه‌ی اسلام خارج می‌شوید. قبل از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران چنین وضعیتی بر کشور ما حاکم بود. ما اگر مسئله‌ی ظلم‌ها، فسادها، جنایت‌های حکومت طاغوت را کنار بگذاریم همین مسئله، آیا قبل از انقلاب ایران کفار بر این مملکت حکومت داشتند یا نه؟ این یک سؤال است. ما باید به نسل امروز این مسئله را منتقل کنیم، امروز به برکت انقلاب 35 سال است که قوانین اسلام بر این مملکت حاکم است.

قرآن می‌فرماید مسلمان‌ها، اگر کفار را ولیّ و سرپرست خود بگیرید شما هم از آنها می‌شوید و از ریقه اسلام خارج می‌شوید، «لَنْ يَجْعَلَ اللهُ لِلْكافِرينَ عَلَى الْمُؤْمِنينَ سَبيلا»، ببینید چقدر این دین زیبا است که به پیروان خودش عزّت می‌دهد، می‌فرماید چون شما مسلمانید کافر نباید بر شما سلطنت داشته باشد، این قانون قرآنی از کوچکترین سطح سلطه شروع می‌شود، چرا زن مسلمان نمی‌تواند شوهر کافر داشته باشد؟ حتی اگر این شوهر کافر به حسب ظاهر آدم خوب و نجیبی هم باشد، اما اسلام اجازه نمی‌دهد یک زن مسلمان، تحت ولایت مردی قرار بگیرد که کافر است، از این نقطه‌ی کوچک آغاز می‌شود تا برسد به حکومت. جامعه‌ی مسلمین، کشور اسلامی، منابع اسلامی، سرمایه‌های اسلامی، جوان‌های اسلامی، اینها نباید در اختیار کفار قرار بگیرند، کفار نباید بر اینها سلطنت داشته باشند.

امام این اصل قرآنی را به خوبی فهمیده بود، امام معتقد بود به اینکه واجب است سلطنت کفار از روی مسلمان‌ها را بردارد! امروز اکثر کشورهای اسلامی تحت سلطنت کفار قرار دارند، مقدّراتشان در اختیار خودشان نیست، منابع‌شان در اختیارشان نیست، آیا آنها عزّت دارند؟ این مطلب بسیار مهمی است که ما باید در مورد انقلاب به آن توجه کنیم. مطلب دوم این است که اساساً دین اسلام توجه خاصی به مردم دارد. هیچ مکتب و آئینی مثل دین اسلام توجه به مردم ندارد، حتّی ادیان آسمانی گذشته مثل یهودیّت. ببینید خدای تبارک و تعالی در قرآن چقدر راجع به ناس (مردم) توجه کرده. می‌فرماید این کتاب «هُدىً لِلنَّاس‏» است و آن را برای مردم فرستادم، «هذا بَصائِرُ لِلنَّاس‏» این قرآن بصائر برای مردم است، «إِنَّ اللهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاس» خدا فضل و رحمتش بر مردم است، «إِنَّا أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ لِلنَّاس»، «هَذا بَلاغٌ لِلنَّاسِ» انسان وقتی قرآن را می‌خواند، می‌بیند خدای تبارک و تعالی و این دین به مردم خیلی توجه دارد.

امام(رضوان الله تعالی علیه) چون تربیت شده‌ی این دین بود و قرآن را به خوبی و بهتر و قوی‌تـر از دیگران فهمیده بود، احساس تکلیف کرد که باید به داد این مردم رسید، حقوق این مردم از بین می‌رود، اسلام و عزت‌شان از بین می‌رود، هویّت‌شان از بین می‌رود واقعاً انقلاب همان طوری که نجات دین بود، نجات مردم ایران هم بود. امام آمد با کمک و حضور و پشتیبانی مردم، آنها را نجات داد و واقعاً حقّ بزرگی بر همه‌ی ما و بر این نسل و نسل‌های آینده‌ این می‌آیند دارند. اگر این انقلاب نشده بود مردم در چه وضعی بودند؟ از جهات دینی، اقتصادی، استقلال، سیاسی، چیزی برای مردم باقی نگذاشته بودند.

شما ببینید امام راجع به مردم چه تعابیری دارد؟ این تعابیر تمام برگرفته از روح دین است، می‌فرمایند انقلاب شکوهمند اسلامی دستآورد فداکاری میلیون‌ها انسان ارزشمند و هزاران شهید و جانباز و مایه مید میلیون‌ها مسلمان و مستضعفان جهان است. امام می‌گوید این انقلاب مال مردم است، جوشیده از مردم و برای مردم است. در بعضی عباراتشان می‌فرمایند مهم این است که انقلاب اسلامی، به دست مردم صورت گرفته و مردم باید آن را به آخر برسانند، می‌فرمایند مردم باید پای کاری که کرده‌اند بایستند، هر چه عمل بزرگ‌تر باشد دشمنش بیشتر است، به مردم می‌فرمایند این انقلاب مال شماست نه یک گروه خاص، نه مال اشخاص و جناح خاص، متأسفانه امروز یکی از آفت‌ها و آسیب‌های بزرگ انقلاب این است که یک گروهی فقط خودشان را انقلابی می‌دانند، خودشان را فقط در راه صحیح دین می‌دانند و بخش عظیمی از جامعه را جدای از انقلاب و دین می‌دانند، این برخلاف فکر امام است.

امام معتقد بودند همه‌ی مردم نسبت به این انقلاب حق دارند، معتقد بودند که اکثریت مردم این کشور برای اسلام قیام کردند، همه باید در دایره‌ی این انقلاب و در میدان این انقلاب باشند، ما حق نداریم انقلاب را برای خودمان یا جناح و گروه خودمان مصادره کنیم.

همانطوری که عده‌ای در زمانهای گذشته حضرت حجت(عج) و قضیه‌ی مهدویت را برای خودشان مصادره می‌کردند، متأسفانه الآن هنوز هستند و کم و بیش با صراحت می‌گویند ما با امام زمان ارتباط داریم، اما بقیه ارتباط ندارند. در حالی که امام زمان امام همه‌ی ماست، حضرت فقط امام مسلمان‌ها نیست، امام همه‌ی انسان‌هاست، همان طوری که رسول خدا پیامبر همه‌ی انسانها تا روز قیامت است، امام زمان(عج) هم امام همه‌ی ماست، پس باید به این جنبه که انقلاب روی دوش همه‌ی مردم و مرتبط به همه‌ی اقشار ملّت توجه داشته باشیم.

امام(رضوان الله تعالی علیه) همیشه می‌فرمودند همه‌ی اقشار ملّت، شاید در سخنرانی‌ای نبود که امام این کلمه «همه اقشار ملت» را نفرمایند! حتّی نمی‌فرمودند آنهایی که فقط من را قبول دارند، آنهایی که فقط این گروه را قبول دارند می‌فرمودند همه‌ی اقشار ملت. این جنبه‌ی انقلاب که انقلاب روی دوش همه مردم است باید حفظ شود، کسی حق ندارد انقلاب را به نفع خودش مصادره کند و بخواهد چاشنی دینی هم به آن بزند و بگوید من بر اساس ادله‌ی دینی معتقدم ما فقط در مسیر امام هستیم و دیگران نیستند، این هم فکر غلطی است، مسیر امام یک مسیر روشنی است، همان مسیری است که امروز رهبریِ معظم انقلاب؛ حضرت آیت الله خامنه‌ای(دام ظله العالی) دنبال می‌کنند و ترسیم شده است.

مسیر خیلی مسیر روشنی است آنها که اصل نظام جمهوری اسلامی و ولایت فقیه را که عمده‌ترین ماده‌ی قانون اساسی است قبول دارند، با وجود این دو ملاک، ما باید بگوئیم اینها در دایره‌ی انقلابند، نیائید منحصر کنید که منحصر کردن سبب می‌شود به این انقلاب آسیب بزنیم، انقلاب مال همه ی مردم بوده، روی دوش همه‌ی مردم هست، تا آخر هم طبق تصریحی که امام فرموده همه باید پای این انقلاب بایستند.

از نکات مهمی که در دین ما وجود دارد توجه به مردم است؛ امام درباره‌ی مستضعفین این تعبیر را دارند که بسیار تعبیر عجیبی است، یک فقیه، یک مرجع تقلید این تعبیر را بیان می‌کند، «گمان نمی‌کنم عبادتی بالاتر از خدمت به محرومین وجود داشته باشد!» ببینید چقدر قلب امام برای محرومین می‌تپیده و متوجه محرومین بوده، کدام رهبر سیاسی را در میان انقلاب‌های دنیا سراغ داریدکه اینقدر نسبت به محرومین توجه داشته باشد، امام بود و این توجه ایشان هم ریشه‌ی دینی دارد، در دین ما نسبت به توجه به محرومین نسبت به برآورده کردن نیاز مستضعفین بسیار تأکید شده! و امام بر همین اساس توجه به محرومین دارند.

قبل از انقلاب روز به روز محرومیّت در این کشور بیشتر می‌شد، فقر بیشتر و گسترده‌تر می‌شد، البته نمی‌خواهیم بگوئیم الآن فقر و محرومیت نیست اما سخن در این است اگر این نظام و انقلاب نبود چه می‌شد و الآن چه هست؟! بالأخره امروز قوانینی که در کشور مطرح می‌شود از نقاط مرکزی ایران تا آن نقاط دوردست را در بر می‌گیرد، چقدر بعد از انقلاب به روستاها و مناطق محروم رسیدگی شد، البته هنوز یک مقداری باقی مانده و باید تلاش شود. حکومت اسلامی باید به محرومین توجه داشته باشد، دولت اسلامی زمانی موفق است که به محرومین توجه داشته باشد.

اگر دولتی بگوید من می‌خواهم فقط در جنبه‌ی سیاسی کار کنم این نمی‌تواند موفق باشد، باید در همه‌ی جنبه‌ها تلاش کند، امروز بحمدالله این دولت با این شعارهای خوبی که داده و حرکت‌هایی که آغاز کرده امیدی را برای روحانیّت و مردم ایجاد نموده و سعی می‌کند در همه‌ی ابعاد تلاش ‌کند و ما همین جا از دولت محترم می‌خواهیم که علاوه بر موفقیت‌هایی که در جنبه‌های سیاسی پیدا کرده و علاوه بر توجهی که به حماسه‌ی اقتصادی دارد این دو امر مهمی که مورد نظر رهبری بوده یعنی حماسه سیاسی و اقتصادی را دنبال می‌کند، نسبت به حماسه فرهنگی که یک امر مسلّم دائمی همیشگی ماست. نباید غفلت کند، جامعه‌ی ما ولو به برکت انقلاب بلوغ و رشدش بسیار خوب بوده اما باید جهات فرهنگی امروز برای نسل جوان ما کار شود، سیاستگذاری شود.

نکته‌ی دیگر این است: مسئله‌ی مردم و حکومت یک رابطه طرفینی است، اگر مردم یک حضور آگاهانه و نظارت دائمی بر جریان‌های حاکم بر کشور داشته باشند و حکومت هم از خواسته‌های مردم مراقبت کند، امیرالمؤمنین می‌فرماید وقتی دو طرف قضیه محقق شود عزّت این مردم را در پی خواهد داشت.
ای مردم عزیز جمع زیادی از شما از خانواده‌های معظم شهدا هستید، با تقدیم شهدای گرانقدر و جانبازاران ایثارگر  و مجاهدت‌ها، هر کدام سهمی در این انقلاب داشته‌اید تا این انقلاب به بار نشسته، 35 سال از عمر این مولود مبارک می‌گذرد. امروز مشاهده می‌فرمائید این انقلاب چه تحولی در سطح بین المللی ایجاد کرده؟ قبل از انقلاب بسیاری از مردم دنیا اسم ایران و مکتب تشیع را نشنیده بودند، اما امروز ایران در همه جای دنیا مطرح است، در مهم‌ترین حوادث بین المللی حضور بسیار سرنوشت‌ساز دارد.

وقتی ما توجه می‌کنیم که بعد از 35 سال به کجا رسیدیم؟ مردم ما، خون‌های شهدای ما، طوری تأثیرگذار شده که حاکمان دنیا را به تکاپو انداخته که در مقابل انقلاب ایران چه کنیم؟ امروز صدها مرکز علمی در دنیا برای از بین بردن انقلاب ایران مشغول فعالیت هستند. مراکز سیاسی که بیش از اینهاست، مراکز علمی‌شان کار می‌کنند، این انقلاب چطور شد که به وجود آمد؟ چطور شد تا حالا باقی مانده؟ به برکت دین بوده؟ به برکت اهل‌بیت بوده؟ چه کنیم اهل‌بیت را از اینها بگیریم! دین را از اینها بگیریم؟ بین مردم و دین فاصله بیندازیم، تلاش خیلی زیادی می‌شود.

دشمنی‌ها با نظام ما امروز صدها برابر اوّل انقلاب است، این می‌طلبد که ما واقعاً حضور قوی‌تر داشته باشیم این می‌طلبد به اینکه ما وظیفه‌مان را برای حفظ این نظام مبارک و مقدس ادا کنیم، چکار باید کنیم؟ امروز نباید یک انسان ایرانی، یک مسلمان بگوید ما انقلاب کردیم وظیفه‌مان را انجام دادیم و تمام شد، نه! دنیا دنبال این است که دشمنی‌های خود را بیشتر کند، هر روز هم می‌بینید یک میز کذایی برای خودشان درست کردند برای حمله به همه جای دنیا، وحشی‌گری که میز نمی‌خواهد! تهدید که میز نمی‌خواهد، میز برای عقل، فکر و منطق است. آن کسی که می‌آید دائماً تهدید می‌کند این از خوی وحشی‌گری اوست و البته اینها برای ما روشن است.

مدتی می‌گفتند باید این حکومت از بین برود، به شعارها و سیاست‌های دهه‌های قبل از این دهه توجه کنید، اساس برنامه‌هایشان در دهه اول و دوم انقلاب این بود که حکومت اسلامی باید از بین برود، دیدند موفق نشدند، هر توطئه‌ای کردند برای اینکه بین مردم و حکومت جدایی ایجاد کنند موفق نشدند. منتظر شدند در صحنه‌های حساس مردم حضور پیدا نکنند دیدند مردم حضور پیدا کردند، گفتند دیگر نمی‌شود حکومت را از بین برد، به دنبال استحاله‌ی فرهنگی و شبیخون فرهنگی افتادند که هنوز آن را دنبال می‌کنند! الآن حرفشان این است که نگذاریم پیام این انقلاب از چهار دیواره‌ی ایران خارج شود و صدای انقلاب در کشورهای اروپایی و آمریکایی طنین انداز نشود، در کشورهای اسلامی که از همان اوایل انقلاب صدای انقلاب پیچید، حرکت‌هایی هم که شد یک مقدار معلول آن بود اما دنبال این هستند که مردم دنیا پیام این انقلاب را دریافت نکنند!

برای مقابله با این توطئه چه باید کرد؟ باید قدر این انقلاب را بیشتر دانست، محکم، همان طوری که امام فرمود تا آخر باید پای کار بایستیم، این تعبیر امام است. آن مردی که هر کلامش برای ما حجّت بود و هر لفظ و کلمه‌ای از کلماتش برای ما اعتبار داشت، به عنوان یک رهبر و مرجع به همه‌ی مردم یک تکلیف دائمی کرده که این انقلاب را باید حفظ کنید، همه وظیفه دارند، برای اینکه اسلام امروز با این انقلاب و نظام گره خورده است.

این جمله را عرض کردم تنها دینی که رابطه‌ی بین مردم و حکومت را به زیباترین نحو ترسیم کرده اسلام است، مکاتب دیگر را شما ملاحظه ‌کنید تمام احزاب و گروهها در هر نقطه‌ای از نقاط دنیا یک مقدار از مردم را جذب خود می‌کنند برای اینکه به قدرت برسند، بعد هم که به قدرت رسیدند به سوی منافع دنیوی و امیال خود می‌روند. اما اسلام غیر از این است.

در خطبه 216 نهج البلاغه امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: «جَعَلَ اللهُ تَعَالَى لِي عَلَيْكُمْ حَقّاً بِوَلَايَةِ أَمْرِكُم»، خدا برای من حقی بر شما قرار داده که ولایت بر شما داشته باشم، و حقّی هم نسبت به شما بر من قرار داده «و لکم علیّ من الحق مثل الذی لی علیکم»، یعنی در رابطه بین مردم و حکومت یک حقّی حاکم بر مردم دارد، و یک حقّی هم مردم بر حاکم دارند، چقدر این تعبیر مهم است. به این معناست که این دو از هم جدا شدنی نیستند، وقتی حکومت اسلامی تشکیل شد دیگر کسی نمی‌تواند بگوید با مردم کاری نداریم، حالا باید حکومت کنیم، نه! این حکومت باید رعایت حق مردم بشود، باید به خواسته‌های مشروع مردم و توقعات آنها و اجرای عدالت توجه شود.

این از چیزهایی است که مردم انتظار دارند و دین هم به آن سفارش کرده است، در کدام مکتب چنین ترسیمی از حقوق مردم و حاکم وجود دارد؟ بفرماید وقتی این دو حق کنار هم قرار بگیرد موجب الفت مردم با حکومت و عزت آنها خواهد شد. «فَجَعَلَهَا نِظَامَ أُلْفَتِهِمْ وَ عِزّاً لِدِينِهِم‏»، تقاضا می‌کنم به این تعابیر خوب دقت کنید ببینید چقدر دفاع از حکومت اسلامی و جمهوری اسلامی برای خود شما و ما و نسل‌های آینده‌ اثر دارد، «فَلَيْسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِيَّة»، اگر مردم بخواهند اصلاح شوند اول مسئولین باید خودشان را اصلاح کنند، اگر مردم بخواهند متدیّن باشند اول باید مسئولین متدیّن باشند، اگر مردم بخواهند دنبال تجمّل گرایی و دنیاطلبی و ... نروند اول باید مسئولین دنبال تجمّل گرایی و دنیا طلبی نروند، ببینید چه رابطه‌ی زیبا و دقیقی را بین مسئولین و مردم ترسیم می‌کند؟

«وَ لَا تَصْلُحُ الْوُلَاةُ إِلَّا بِاسْتِقَامَةِ الرَّعِيَّةِ» کارهای مسئولین چه زمانی اصلاح می‌شود؟ هنگامی که مردم نظارت دقیق بر آنها داشته باشند. کلمات امام راحل(ره) را ببینید؛ امام فرمود اگر یک روزی دیدید در این کشور یک قانونی بر خلاف اسلام مطرح شد فریاد بزنید، اگر دیدید مسئولی کمترین انحراف را از اسلام پیدا کرد آرام ننشینید، این سخن ریشه در کلمات امیرالمؤمنین(ع) دارد، «إِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاةِ وَ لَا تَصْلُحُ الْوُلَاةُ إِلَّا بِاسْتِقَامَةِ الرَّعِيَّةِ فَإِذَا أَدَّتِ الرَّعِيَّةُ إِلَى الْوَالِي حَقَّهُ وَ أَدَّى إِلَيْهَا الْوَالِي كَذَلِكَ عَزَّ الْحَقُّ بَيْنَهُمْ فَقَامَتْ مَنَاهِجُ الدِّين‏»، وقتی کار مردم و حکومت در صلاح باشد حق پیروز می‌شود، دشمنان و کفار دندان طمع‌شان را از مردم می‌کنند، چه زمانی آنها طمع دارند؟‌ آنگاه که یا مردم در اصلاح نباشند و یا مسئولین. اما اگر هر دو در مسیر صلاح قرار گرفتند دیگر کفار و اجانب قطع ید و طمع می‌کنند و از تسلّط بر آنها مأیوس می‌شوند.

باید همیشه اهداف مقدّس امام در معرض دیدگان مردم و مسئولین باشد، نباید گفت وصیتنامه‌ی امام را فقط مسئولین و یا مردم بخوانند! نه، هم مردم و هم مسئولین بخوانند. همه باید نسبت به روند انقلاب دلسوزی داشته باشند. امروز همان طوری که امام و رهبری فرمودند و می‌فرمایند ایجاد اختلاف، انگ زدن‌ها، از میدان خارج کردن‌ها، روش اسلام و روش انقلاب و امام و راه اصلاح امور نیست.

امروز یکی از اساسی‌ترین مسئله و ضروری‌ترین نیازهای جامعه‌ی ما مسئله‌ی وحدت است، وحدت بین مسلمین، وحدت بین اقشار مختلف، این یک مسئله‌ی اساسی است و اگر دشمن بخواهد وارد شود از طریق اختلاف افکنی و جدا کردن صفوف مردم می‌تواند نفوذ کند. مکرر رهبری معظم انقلاب فرمودند اختلاف نظر، اختلاف دیدگاه‌ وجود دارد، باید هم باشد، انتقاد باید باشد، اما وقتی بخواهد به تخریب یکدیگر بیانجامد این کار غلطی است، فرقی نمی‌کند این گروه بخواهند آن گروه را تخریب کنند یا بالعکس!

ما به عنوان یک خط مشی صحیح دینی می‌گوئیم انقلاب باید با حفظ وحدت و به تعبیر امیرالمؤمنین با استقامت رعیّت پیش برود، این شرط اساسی است، باید ببینیم امروز توطئه‌های دشمن چیست؟‌ ببینیم فرمایش مقام معظم رهبری و آن خطوط کلی که رهبری انقلاب برای جامعه‌ی مسلمین ترسیم می‌کنند چیست؟ آنها را دنبال کنیم و هدف خود بدهیم، یاد امام بزرگوار، یاد شهدای بزرگ انقلاب، شهدای دفاع مقدس، شهدای روحانیت، شهدای منطقه‌ی نیروگاه و خصوصاً امام جماعت سابق این مسجد آیت الله بنی فضل را گرامی می‌داریم و امیدواریم خدای تبارک و تعالی در پرتو فهم بیشتر از دین، در پرتو معنویت و تقوای بیشتر، به ما برای حفظ این انقلاب و برای دفاع از ارزشهای والای انقلاب توفیق بیشتر عنایت بفرماید.

خدایا انقلاب عزیز ما را از گزند همه‌ی حوادث محفوظ بفرما.
خدایا امام زمان را از همه‌ی ما راضی و خشنود بدار.
خدایا مسئولین خدمتگزار، رهبری معظم، همه‌ی کسانی که به این انقلاب خدمت می‌کنند را موفق و محفوظ بفرما.
خدایا گرفتاری‌های مردم را، خصوصاً طبقه‌ی محروم و مستضعف ما را برطرف بفرما.
شهدای ما را با شهدای صدر اسلام، با شهدای عاشورا محشور بفرما.
عاقبت همه‌ی ما را ختم بخیر بفرما.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته