1. آيا در ادعيه ماثور مي‌‌توان تصرف کرد؟ مثل تغيير ضمير داد يا بخش‌‌هايي که متناسب با حال و معرفت داعي است قرائت کرد؟ در اين صورت آيا دعاي قرائت شده مأثور است يا از حال مأثور بودن خارج مي‌‌شود؟
2. آيا در ادعيه مأثور اجازه از عالم، عارف و... لازم است يا خير؟
3. در صورت نياز به اجازه، شامل کدام عناوين و موضوعات مي‌‌شود؟ مستند روايي يا قرآني براي اين موضوع وجود دارد؟
4. آيا اجازه در اجابت دعا يا ذکر مؤثر است؟
5. نسبت دادن منشأ علوم غريبه به حضرات معصومين(ع) بخصوص أميرالمؤمنين(صلوات الله عليه) چقدر صحت دارد؟ آيا در منابع معتبر روايي روايتي نقل شده است؟
پاسخ :
1. تصرف در دعاهای ماثور جایز نیست و همانطوری که وارد شده است، باید خوانده شود، تنها در مورد ضمیرهایی که مربوط به دعا کننده می‌‌شود اگر مفرد باشد و دعا به صورت جمعی خوانده شود، تبدیل ضمیرهای مفرد به جمع اشکال ندارد.
2. برای خواندن دعا های ماثور نیاز به اجازه کسی نیست.
3. دلیل بر اینکه دعا نیاز به اجازه کسی ندارد، آن است که قران و روایات همه را امر به دعا کردن می‌‌نمایند.
4. آنچه در اجابت دعا مؤثر است رعایت شرایط اجابت دعا است و اجازه دادن دیگران در دعا از شرائط اجابت دعا نیست.
5. منشأ تمام علوم ذات باری تعالی است و خداوند تمام علومی را که مصلحت می‌‌دانسته به پیامبرش داده است و پیامبر نیز به اذن خداوند آن را به امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) و سایر ائمه معصومین(ع) منتقل نموده است.
چنانچه از امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) روایت شده که فرمود: «إِنَّ رَسُولَ اللهِ(ص) عَلَّمَنِي أَلْفَ بَابٍ مِنَ الْحَلَالِ وَ الْحَرَامِ وَ مِمَّا كَانَ وَ مَا هُوَ كَائِنٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ كُلُّ بَابٍ مِنْهَا يَفْتَحُ أَلْفَ أَلْفِ بَابٍ حَتَّى عَلِمْتُ عِلْمَ الْمَنَايَا وَ الْبَلَايَا وَ فَصْلَ الْخِطَابِ»؛ (رسول خدا(صلی الله علیه و آله) هزار باب از علم حلال و حرام را به من آموخت از آنچه بود و تا روز قیامت خواهد شد بگونه ای که از هر باب آن هزار در و دوباره از آن هزاران هزاران در دیگر به روی من باز شد تا اینکه به علم مرگ و میرها و رویدادهای ناگوار و اتفاقات قطعی، علم پیدا کردم.) (بصائرالدرجات: 305)
در حدیث دیگر از پیامبر اسلام نقل شده که فرمود: «أنا مدینةُ العلم و علیّ بابُها فَمَنْ أَرد العلمَ فلیأتِ بابَها» یعنی: من شهر علم هستم، دروازه آن شهر علی بن ابیطالب است هر که علم بخواهد به دروازه شهر بیاید. یعنی هرکس می‌‌خواهد علم بیاموزد به علی علیه السلام رجوع کند.
و علوم غریبه مانند علم اعداد و جفر و سایر علوم مفید غریبه نیز از همین علومی است که به حضرت امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) توسط پیامبر اسلام منتقل گردید و آن حضرت به مقداری که لازم بوده است به دیگران منتقل نموده است.
بنابراین نسبت دادن اینکه منشاء علوم غریبه و مفید امیرالمؤمنین علی علیه السلام است با توضیحی که داده شد صحیح است.
تصرف در ادعیه و نیاز به اجازه برای نقل دعا
۱۰ آذر ۱۳۹۲ ساعت ۱۷:۴۷
1. آيا در ادعيه ماثور مي‌‌توان تصرف کرد؟ مثل تغيير ضمير داد يا بخش‌‌هايي که متناسب با حال و معرفت داعي است قرائت کرد؟ در اين صورت آيا دعاي قرائت شده مأثور است يا از حال مأثور بودن خارج مي‌‌شود؟ 2. آيا در ادعيه مأثور اجازه از عالم، عارف و... لازم است يا خير؟ 3. در صورت نياز به اجازه، شامل کدام عناوين و موضوعات مي‌‌شود؟ مستند روايي يا قرآني براي اين موضوع وجود دارد؟ 4. آيا اجازه در اجابت دعا يا ذکر مؤثر است؟ 5. نسبت دادن منشأ علوم غريبه به حضرات معصومين(ع) بخصوص أميرالمؤمنين(صلوات الله عليه) چقدر صحت دارد؟ آيا در منابع معتبر روايي روايتي نقل شده است؟
پاسخ :
1. تصرف در دعاهای ماثور جایز نیست و همانطوری که وارد شده است، باید خوانده شود، تنها در مورد ضمیرهایی که مربوط به دعا کننده می‌‌شود اگر مفرد باشد و دعا به صورت جمعی خوانده شود، تبدیل ضمیرهای مفرد به جمع اشکال ندارد.
2. برای خواندن دعا های ماثور نیاز به اجازه کسی نیست.
3. دلیل بر اینکه دعا نیاز به اجازه کسی ندارد، آن است که قران و روایات همه را امر به دعا کردن می‌‌نمایند.
4. آنچه در اجابت دعا مؤثر است رعایت شرایط اجابت دعا است و اجازه دادن دیگران در دعا از شرائط اجابت دعا نیست.
5. منشأ تمام علوم ذات باری تعالی است و خداوند تمام علومی را که مصلحت می‌‌دانسته به پیامبرش داده است و پیامبر نیز به اذن خداوند آن را به امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) و سایر ائمه معصومین(ع) منتقل نموده است.
چنانچه از امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) روایت شده که فرمود: «إِنَّ رَسُولَ اللهِ(ص) عَلَّمَنِي أَلْفَ بَابٍ مِنَ الْحَلَالِ وَ الْحَرَامِ وَ مِمَّا كَانَ وَ مَا هُوَ كَائِنٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ كُلُّ بَابٍ مِنْهَا يَفْتَحُ أَلْفَ أَلْفِ بَابٍ حَتَّى عَلِمْتُ عِلْمَ الْمَنَايَا وَ الْبَلَايَا وَ فَصْلَ الْخِطَابِ»؛ (رسول خدا(صلی الله علیه و آله) هزار باب از علم حلال و حرام را به من آموخت از آنچه بود و تا روز قیامت خواهد شد بگونه ای که از هر باب آن هزار در و دوباره از آن هزاران هزاران در دیگر به روی من باز شد تا اینکه به علم مرگ و میرها و رویدادهای ناگوار و اتفاقات قطعی، علم پیدا کردم.) (بصائرالدرجات: 305)
در حدیث دیگر از پیامبر اسلام نقل شده که فرمود: «أنا مدینةُ العلم و علیّ بابُها فَمَنْ أَرد العلمَ فلیأتِ بابَها» یعنی: من شهر علم هستم، دروازه آن شهر علی بن ابیطالب است هر که علم بخواهد به دروازه شهر بیاید. یعنی هرکس می‌‌خواهد علم بیاموزد به علی علیه السلام رجوع کند.
و علوم غریبه مانند علم اعداد و جفر و سایر علوم مفید غریبه نیز از همین علومی است که به حضرت امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) توسط پیامبر اسلام منتقل گردید و آن حضرت به مقداری که لازم بوده است به دیگران منتقل نموده است.
بنابراین نسبت دادن اینکه منشاء علوم غریبه و مفید امیرالمؤمنین علی علیه السلام است با توضیحی که داده شد صحیح است.
کلمات کلیدی :
۲,۶۵۸