قلبی که در اثر کثرت گناهان کبیره، بشدت تیره و سیاه شده و نسبت به کلام حق و حقیقت، حتی با استدلال و عقل هم یقین پیدا نمی‌‌کند و دائما سمت و سوی او به باطل و بطالت است، چطور می‌‌توان این قلب سیاه و ناامید را از کثافات عمیق تطهیر کرد و به یقین رساند و در مسیر مذهب حقّه إثنی عشری قرار داد؟