قلبی که در اثر کثرت گناهان کبیره، بشدت تیره و سیاه شده و نسبت به کلام حق و حقیقت، حتی با استدلال و عقل هم یقین پیدا نمی‌‌کند و دائما سمت و سوی او به باطل و بطالت است، چطور می‌‌توان این قلب سیاه و ناامید را از کثافات عمیق تطهیر کرد و به یقین رساند و در مسیر مذهب حقّه إثنی عشری قرار داد؟

براي توبه نصوح و واقعي که بعد از آن با اميد کامل، اعمال خود را از سر بگيريم و اين احساس را داشته باشيم که به تازگي از مادر متولد شده‌‌ايم و خداوند متعال هم با آن توبه، نگاه لطف خود را بيشتر از قبل بر ما بيندازد: اولا: چه اعمالي را در بيرون(جوارح) و ثانيا: چه اعمالي را با درون(قلب و ذهن و در يک کلام جوانح) بايد انجام داد؟