در يکجا خواندم که اگر دختر در تمام مسائل زندگي قادر به تصميم گيري باشد، بدون اذن پدر مي‌‌تواند صيغه موقت بخواند و عقد درست است، ولي شخص معصيت کار است. لطفا منظور از اين حرف را توضيح دهيد.

آيا ازدواج موقت بدون اذن پدر جايز است؟ شرط اذن پدر در اين حکم به نظر مي‌‌رسد غيرممکن باشد، چون در اين شرايط هيچ پدري به دخترش اذن نمي‌‌دهد و اين امر منجر به گناه مي‌‌شود.

آيا دختر باكره كه پدر و جد پدري ايشان در قيد حيات نيستند، مي‌تواند بدون حضور شاهد و بدون اجازه مادر و برادر و بي اطلاع از آنها، بر اساس شرايط عقد موقت كه در رساله آمده است، به عقد موقت مردي كه زن و بچه دارد در آيد و خودشان اين صيغه را بين خود، بدون رفتن به محضر قرائت كنند؟