هفت سال است كه ازدواج كرده ام و درزمان ازدواج با شوهرم شرط كرده بودم كه كار خواهم كرد و ايشان نيز پذيرفتند. حالا كه وضعيت شغلي‌‌ام ثبات پيدا كرده، مخالفت مي‌‌كند و دائما مي‌‌گويد در اسلام زن بايد مطيع محض شوهر باشد و حق اظهار نظر ندارد. خودم ليسانس رياضي هستم و همسرم فوق ليسانس ادبيات فارسي است. با اين اوصاف آيا از نظر شرعي كار كردن من حرام است؟ ثانيا خودم هزينه‌‌هاي درمان و پوشاك و احتياجات خودم را مي‌‌دهم.

بنده با توجه به اينکه پايه زندگي را رعايت اصول ديني و شرعي قرار داده‌ام، مخالف اشتغال همسرم در خارج از منزل به دليل عدم توانايي ايشان در رسيدگي به امور منزل و فرزند مشترک و امور خاص و عام زناشويي و همسرداري هستم. کار ايشان (اشتغال حدود 12 ساعت بيرون از منزل)، زندگي بنده را با مشکل مواجه نموده است. حال که اينجانب مخالف کار ايشان به دلايل فوق هستم، ضمن اينکه درآمد بنده جوابگوي زندگي بالاتر از حد متوسط را براي خانواده دارد. 1ـ آيا اين موضوع مصداق شرعي دارد؟ 2ـ آيا در صورت مخالفت بنده، همسرم مي‌بايست تمکين نمايد يا خير؟ 3ـ آيا موارد فوق و عدم اجازه بنده، مشکل و بار شرعي براي بنده ايجاد مي‌نمايد؟