در کتاب معراج السعادة جمله‌‌ای را مطالعه کردم که مي‌‌خواستم نظر شما را در مورد دو عبارت زير جويا شوم. 1- نوشته شده بود که: در برخي از اخبار وارد شده است که اگر کسي در عقب گناه، هشت امر را بجا آورد اميدوار به عفو آن گناه باشد: عزم بر توبه آن داشته باشد. و شايق باشد که ديگر مرتکب آن نگردد. و از عقاب بر آن خائف باشد. و به آمرزش آن اميدوار باشد. و بعد از آن گناه دو رکعت نماز کند. و بعد از آن هفتاد مرتبه استغفار کند و صد مرتبه بگويد «سبحان الله العظيم و بحمده » و چيزي تصدّق کند و يک روز روزه بگيرد. منبع: جامع السعادات،ج3، ص85. در بعضي از اخبار وارد شده که بعد از گناه وضو کامل بگيرد و داخل مسجد شود و دو رکعت نماز کند و در بعضي روايات چهار رکعت رسيده. 2- امام صادق(ع) مي‌‌فرمايند هيچ مؤمني نيست که در شبانه روز چهل گناه کبيره کند پس اگر پشيمان شود و اين ذکر را بگويد خداوند گناهان او مي‌‌آمرزد. «أستغفر الله الذي لا إله إلا هو الحي القيوم بديع السموات و الارض ذوالجلال و الاکرام و أسئله أن يصلي علي محمد و آل محمد و أن يتوب عليّ ». منبع همه اين مطالب کتاب معراج السعاده نوشته ملا احمد نراقي مي‌‌باشد.